تهران- ايرنا- نيروي زميني ارتش جمهوري اسلامي ايران در 12 اسفند ماه سال 1365 عمليات كربلاي هفت را در شمالي ترين منطقه درگيري با رژيم بعث عراق اجرا و ضربه اي سنگين به دشمن وارد كرد.

به گزارش ايرنا، پس از پيروزي هاي نيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران در عمليات كربلاي 5 در جبهه جنوب، نيروي زميني ارتش عمليات كربلاي هفت را در منطقه حاج عمران با اهداف آزاد سازي ارتفاعات مهم منطقه، انهدام ماشين جنگي دشمن، تسلط بر منطقه حاج عمران و ايجاد تسهيلات لازم براي ادامه نبرد در منطقه اجرا كرد و توانست علاوه بر آزادسازي چند ارتفاع مهم و انهدام چندين تيپ و گردان دشمن، ادوات، سلاح‏هاي سبك، نيمه سنگين و انواع خودرو نيز به غنيمت و 185 نفر را به اسارت بگيرد.
اين عمليات كه 2 هزار و 300 نفر كشته و زخمي براي رژيم بعث عراق به همراه داشت در مناطق صعب العبوري همچون حاج عمران، تنگه دربند، ارتفاعات گردمند، تپه سرخي، يال كلهاسبي و دامنه جنوبي ارتفاعات گرديكو معروف به تپه شهدا اجرايي شد و رزمندگان ارتش توانستند با عبور از اين مناطق خود را به عمق خاك دشمن برسانند.
مردم كردستان عراق كه از رژيم بعثي جبار و جنايتكار حاكم بر عراق ناراضي بوده و با آن مبارزه مي‌كردند، در اين رابطه با نيروهاي ايراني همكاري كرده و تسهيلاتي را براي نفوذ به عمق خاك عراق در اين ناحيه فراهم مي‌كردند.
همچنين عناصري از شيعيان عراقي رانده شده از آن كشور هم با نام تيپ 9 بدر در كنار رزمندگان ايران عليه رژيم بعثي عراق مي‌جنگيدند.
به‌ طور كلي تشكيل قرارگاه عملياتي حمزه سيدالشهدا در شمال‌غرب و هدايت عمليات به عمق خاك عراق در شمال شرق اين كشور و تصرف برخي شهرك‌ها و پايگاه‌هاي نظامي سبب مي‌شد تا ارتش عراق به اين ناحيه لشكركشي و بخشي از نيرو‌هايش را از مقابل جبهه‌هاي جنوب و غرب به شمال‌غرب ايران جابه‌جا كند.
ارتفاع حساس 2519 پيش از اين، 2 بار طي عمليات‌هاي والفجر2 و كربلاي 2 به تصرف رزمندگان ايران درآمده بود، ليكن ارتش عراق هر بار با اجراي آتش سنگين و پاتك‌هاي متوالي تلفات سنگيني بر رزمندگان ايراني وارد آورده و اين عارضه مهم را باز پس گرفته و بر عمق منطقه عمليات مسلط شده و ديد و تير كافي بر روي نيروهاي ايراني را به دست آورده بود.
لشكر 64 اروميه در جريان عمليات كربلاي 7 توانست با تلفات نسبتاً كم و در شرايطي كه عمليات در جبهه‌هاي غرب و جنوب تقريباً به بن‌بست رسيده بود و دريك وضعيت آب و هوايي نامساعد، بار ديگر ارتفاع 2519 را تصرف و تا پايان جنگ تحميلي آن را در مهار خود نگه دارد.
عمليات زميني نيروهاي مسلح عراق در جريان جنگ تحميلي متكي به يكان‌هاي زرهي و مكانيزه بوده و اغلب در طول روز به اجرا در مي‌آمد، از طرفي نيروهاي ايراني در طول جنگ تجربيات ارزنده‌اي از عمليات شبانه و به صورت پياده كسب كرده بودند.
با تسلط بر اين ارتفاعات تنها محور ارتباطي بين 2 كشور در اين ناحيه، يعني جاده پيرانشهر – رواندوز را تهديد مي‌كرد و شهرك‌ها و روستاهاي شيورش، حاج عمران، زينو، ميوتان، رايات، دربند، نو پوردان، گلاله، چومان مصطفي و پادگان حاج عمران و بخش عمده فعاليت‌هاي دشمن زير ديد و تير مستقيم نيروهاي خودي قرار مي‌گرفت و ادامه پيشروي در عمق خاك عراق را تسهيل مي كرد.
بر اساس تحليل هاي ارائه شده از سوي كارشناسان نظامي روحيه تهاجمي كاركنان لشكر 64، حضور فرماندهان در جلو، غافليگري و فريب راهكنشي، پشتيباني خوب از نيروهاي عملياتي، شناسايي و كسب اطلاعات دقيق نقاط قوت عمليات كربلاي چهار بودند كه منجر به پيروزي رزمندگان ايران اسلامي شدند.
سيام*9612**1535