تهران- ايرنا- رئيس سازمان پژوهش و برنامه ريزي آموزشي وزارت آموزش و پرورش تاكيد كرد: براي تغيير شيوه برنامه درسي و حركت به سمت «مدرسه زندگي» اولين گام آن است كه خانواده ها تعامل و ارتباط بيشتري با مدرسه داشته باشند.

حجت‌الاسلام والمسلمين «علي ذ‌وعلم» روز جمعه در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه آموزش ايرنا با اشاره به اينكه شعار نظام آموزش در توليد برنامه درسي ملي كه 10 سال قبل تبيين شده «گامي به سوي مدرسه زندگي» است، اظهار داشت: باور داريم مدرسه بايد دانش‌آموزان را براي زندگي واقعي پرورش دهد.
به عقيده وي خانواده بايد در كنار مديريت مدرسه به تحقق اهداف كمك كند نه در ذيل و زيرمجموعه آن قرار گيرد و در حقيقت خانواده‌ها نيز بايد نقش و كاركرد اولياي مدرسه را داشته باشند.
معاون پژوهشي وزارت آموزش و پرورش يادآورشد: اين در حاليست كه امروز به دليل مشغله والدين و نوع رويكردي كه در بعضي از مدارس وجود دارد ارتباط خانه و مدرسه به ارتباطي بسيار ضعيف تبديل شده و اين آسيب‌زا است.
ذوعلم تاكيد كرد: شعار ما اين است كه مدرسه نه تنها خانه دوم بلكه خانواده دوم دانش‌آموزان است از اين رو بسياري از والدين مي‌توانند همكاران افتخاري و تاثيرگذار در كنار معلمان در مدارس باشند.
وي يكي ديگر از راهكارهاي تحقق «مدرسه زندگي» را همراهي مولفه‌هاي غيرمدرسه با محيط آموزشي دانست و اضافه كرد: فضاي صدا و سيما، بخش فرهنگي و هنري وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، تمامي بخش‌هاي توليد كننده اعم از توليدكنندگان اسباب‌بازي و لباس و همچنين بخش تبليغات ديني و مذهبي مساجد و حسينيه‌ها در اشاعه سبك زندگي موثرند البته بايد توجه داشت كه هيچكدام از اينها نمي‌توانند مسئوليت مدرسه و آموزش و پرورش را كمرنگ كنند اما بر تحقق مدرسه زندگي سرعت مي‌بخشند.
ذوعلم همچنين بر بهره وري از فضاي «طرح بوم» به عنوان ديگر راهكار محقق‌شدن اين شعار تاكيد كرد و گفت: بايد بتوانيم طرح بوم را بيشتر به سمت و سوي اصلاح سبك زندگي و ارتقاي انديشه دانش‌آموزان و قراردادن آنها در مسير فرهنگ ملي سوق دهيم.
وي در ادامه اظهار داشت: در سال‌هاي اخير جهت‌گيري‌ها به سمتي بوده كه مطالب كتاب‌هاي درسي با تفكر و خلاقيت، دست‌ورزي و تمرين عيني دانش‌آموزان و همچنين نشاط‌ آفريني و ايجاد انگيزه براي آموزش همراه باشد، مواردي كه در حد ظرفيت مدارس، در كتاب‌ها ديده شده است.
رئيس سازمان پژوهش و برنامه ريزي آموزشي همكاري و همياري مديران مدارس را بازوي قوي براي اجرايي‌شدن برنامه مدرسه‌محوري دانست و از مديران و معلمان درخواست كرد تنها به محتواي كتاب‌هاي درسي اكتفا نكرده و آنها را يك راهنماي كلي براي محدوده كلان آموزش بدانند نه يك سقف تربيتي و آموزشي.
ذوعلم ادامه داد: اين تصور كه كتاب درسي مي‌تواند همه محتواي مورد نياز را در خود جاي دهد بايد به دست فراموش سپرده شود چرا كه دانش‌آموزان در ابعاد مهارتي، اخلاقي و توانمندسازي حرفه اي بيش از اينها ظرفيت دارند و مدارس مي‌توانند كانون به فعليت رساندن اين ظرفيت‌ها باشند.
وي تاكيد كرد: اجراي هر چه بهتر برنامه‌هاي تحولي در مدارس صرفا با همكاري اولياي مدارس امكان‌پذير خواهد بود و به طور قطع بدون همراهي آنها كارها به خوبي انجام نمي‌شود.
علمي**9294**1883