توسعه صنعت لرستان با توجه جدي به سرمايه گذاري و زنجيره توليد

به گزارش ايرنا، لرستان علاوه بر ظرفيت هاي قابل توجه در بخش هاي كشاورزي و معدن، زماني صنايع مطرحي داشته كه شماري از آنها به دلايل متعدد از جمله واگذاري هاي ناصواب به بخش خصوصي، كمبود نقدينگي، سوء مديريت، عدم نظارت دقيق و نيز شرايط حاكم بر اقتصاد كشور دچار مشكل شده اند.
واحدهاي توليدي بزرگي چون پارسيلون، يخچال سازي، پوست و چرم، ماشين سازي، سامان كاشي و دهها واحد ديگر از جمله اين صنايع شمرده مي شوند كه ضمن كمك به اقتصاد استان و كشور، زمينه اشتغال هزاران نفر را فراهم مي كردند.
به رغم شرايط موجود، رضا صفي خاني رئيس سازمان صنعت، معدن و تجارت لرستان در گفت وگو با تيم خبري ايرنا، باور دارد كه اگر بتوانيم زنجيره توليد را در استان ايجاد و مديريت كنيم، قطع به يقين تحول بسيار جدي در مورد اقتصاد لرستان خواهيم داشت.
وي با اشاره به تلاش هاي صورت گرفته براي حفظ و توسعه صنايع استان لرستان گفت: سعي كرديم با تفكر جديد توسعه نگري از واحدهاي موجود استفاده كنيم و در توليد و تنوع آن افزايش ظرفيت داشته باشيم و كيفيت محصولات را بالا ببريم.

مشروح اين گفت وگو به شرح زير است:

**ايرنا: ارزيابي شما از ظرفيت هاي استان لرستان چيست؟
**صفي خاني: برخي معتقدند كه لرستان يك استان صنعتي نيست و بايد استان كشاورزي باشد چون ظرفيت آبي دارد اما به نظرم اگر به آن توجه جدي شود قطعا مي تواند در صنعت هم موفق باشد. اگر به ارزش افزوده بخش صنعت نسبت به بخش هاي ديگر نگاه كنيم، ارزش افزوده بخش صنعتمان اگر كم باشد ولي سهم آن از اشتغال خيلي بيشتر است. به نسبت ارزش افزوده، پولي كه به بخش صنعت و اقتصاد استان تزريق شده، توانسته ايم به اندازه بخش هاي مختلف نظير خدمات، كشاورزي و...، اشتغال ايجاد كنيم.
اين نشان دهنده اين است كه اگر ما بتوانيم زنجيره توليد را در استان ايجاد و مديريت كنيم، قطع به يقين تحول بسيار جدي در اقتصاد استانمان خواهيم داشت و يك اشتغال پايداري را در استان تجربه خواهيم كرد. اگر به دنبال اين باشيم كه مشكلاتمان در حوزه مواردي نظير بيكاري و اشتغال جوانان رفع شود، بايد به اين قضيه اهميت بدهيم.
استان لرستان در صنعت و معدن قوي است و در آهك و گچ جزو استان هاي برتريم. طبق آخرين بررسي هاي انجام شده، ظرفيت واحدهاي بهداشتي، دارويي و غذايي در استان جايگاه خوبي دارد و آنها بالاي ظرفيت 70 درصد كار مي كنند. چند واحد بزرگ دارويي كشور در استان مستقر است. شايد بيش از 30 درصد صادرات دارويي كشور در استان لرستان موجود است و ظرفيت هاي بالقوه بسياري در اين زمينه وجود دارد.
در حوزه فولاد در آينده نزديك حرف براي گفتن داريم. طرح فولاد ذوب آهن ازنا را داريم كه بالاي 85 درصد پيشرفت فيزيكي دارد و تحول بسيار جدي در حوزه فولادي خواهيم داشت. چند واحد فعال فولادي فعال هم در استان داريم و قطعا يك زنجيره فعالي را در آينده تشكيل مي دهند.
قسمت شرقي استان ما منطقه اليگودرز، جزو مناطقي است كه معادن سرشار معدني مثل كربونات كلسيم دارد. ما مي گوييم كه بايد يك زنجيره توليد تشكيل شود و فروختن پودر مكانيزه به اصطلاح نوعي خام فروشي است. به طور مثال ما توليد كاغذ از سنگ در اليگودرز داريم كه خودش به يك قطب كاغذ از سنگ بدل خواهد شد.
در جنوب استان، آهكي با عيار بالا داريم و براي توليد آهك صنعتي و صنايع وابسته كار جديدي در دست داريم. ما حتي اعتقاد داريم ايجاد يك شهرك بزرگ در ارتباط با فناوري آهك دور از دسترس نيست و اين خودش ايجاد انگيزه مي كند و سرمايه گذاران را ترغيب مي كند.
در منطقه پل دختر ما چند واحد گچ معروف داريم. عمده گچ لرستان صادر مي شود و قصد داريم با تكنولوژي هاي جديد فراورده هاي گچ را به طور كيفي تر توليد كنيم مثل فرآورده هاي پنل گچي كه طبيعتا ارزش افزوده بسياري پيدا خواهند كرد و سرمايه گذاري هاي لازم را در اين زمينه داشته باشيم.
ظرفيت هاي سرمايه گذاري در استان موجود است ولي بايد در ابتدا زيرساخت ها قوي تر شود. يكي از زيرساخت ها مي تواند ايجاد شهرك هاي صنعتي ويژه اقتصادي باشد. اگر دولت كمك كند بخش خصوصي هم خواهد آمد تا شهرك هاي تخصصي و عمومي را ايجاد كنيم.
استان ما كاملا موقعيت سوق الجيشي دارد، به لحاظ اينكه در مسير شمال به جنوب قرار دارد، دسترسي به بنادر آزاد براي استان ما با توجه به اتوباني كه ساخته شده، نزديك تر شده است. طبيعت لرستان نيز در جاي خودش كمك مي كند تا بستر خوبي براي سرمايه گذاري ايجاد كند.
به غير از ظرفيت هاي جديد براي سرمايه گذاري، ما پروژه هاي توليدي استان را شناسايي كرده ايم. به طور مثال، واحد صنعتي در بروجرد داشتيم به نام صنعت نساجي كه با بحران مواجه بود. نساجي مشكلات صنعتي و فروش داشت و نزديك بود تعطيل شود و ممكن بود بحراني را براي استان به وجود آورد اما با برنامه ريزي درست و هماهنگي مديريت بخش خصوصي و كمك هاي دولتي معضلات حل رفع شد. بخش از خطوط توليد را تغيير دادند و حتي براي سال هاي آينده برنامه ريزي مي شود كه زنجيره توليد گسترده شود و حتي آنجا پوشاك هم توليد كند. اين نشان مي دهد كه در سال هاي گذشته ظرفيت نساجي مغفول بوده است و الان بالفعل شده است كه در بحث اشتغال كمك بسياري كرد.
زاگرس پوش در بروجرد 450 نفر اشتغال ايجاد كرده است. فولاد اليگودرز طرح توسعه اش اجرا شد و محصولات خوبي هم مي فروشد. شيشه اليگودرز واحد صنعتي صادراتي بود كه ورشكسته شد ولي الان سه خط آن بازسازي شده و اشتغال خوبي ايجاد كرده است.
ما سعي كرديم با تفكر جديد توسعه نگري از واحدهاي موجود استفاده كنيم و در توليد و تنوع آن افزايش ظرفيت داشته باشيم و كيفيت محصولات را بالا ببريم و حتي قيمت تمام شده آنان را قابل رقابت با بازارها باشد. خدا را شكر در دو سه سال گذشته واحدهاي راكد ما كمتر شد يعني به جاي اينكه اضافه بشوند، كمتر شدند.
ما طرح هايي داشتيم كه 6 هزار ميليارد تومان ارزيابي شده بود اما الان بيشتر شده است. طرح هايي داشتيم كه معطل مانده اند. به طور مثال فولاد ذوب آهن ازنا 8، 9 سال مانده بود و تجهيزاتش در چين بود. مديران استان تلاش كردند، سرمايه گذار كار آمد و تجهيزات را نصب كرديم و 85 درصد پيشرفت فيزيكي داشتيم ولي حال با افزايش قيمت ها، مشكلات جديدي داريم كه وزارت صنعت و معدن بايد همكاري كند تا منابع 15 درصد ديگر تامين شود. چند پروژه مربوط به گروه امير منصور آريا بود كه مشكلات حقوقي زيادي داشتند و الحمد الله به شكلي پيگيري شدند.
در بروجرد هم گروه امير منصور آريا شهرك سيليكون متال داشت كه سرمايه گذار جديد آمد و الان پيشرفت فيزيكي قابل توجهي دارد و اميدواريم حداقل يك فاز آن در سال آينده به بهره برداري برسد.
اگر واقعا نگاه ما اين باشد كه استان ما تحول بسيار جدي داشته باشد، بايد مقداري توجه جدي تري به بحث سرمايه گذاري در استان و زنجيره توليد داشته باشيم. سرمايه گذاري در بخش صنعت بسيار گران تر از بخش هاي ديگر است ولي ما نگاهمان اين است اگر صنايع مولد و ماد در استان شكل بگيرد، اينها زير مجموعه اي خواهند داشت و زنجيره اي در كنار خود شكل مي دهند كه آنها به اشتغال ما كمك مي كنند.
پتروشيمي ما رسما در اواخر سال 94 افتتاح شد و ما سال 95 پروانه بهره برداري اش را صادر كرديم. ظرفيت 2 خط توليد را داشت اما براي افزايش اشتغال، سال گذشته 20 درصد افزايش توليد پتروشيمي داشت و براي امسال 30 درصد را برنامه ريزي كرديم. علاوه بر اين، گفتيم كه به پتروشيمي به عنوان يك شهرك تخصصي نگاه كنيد تا زنجيره اي شكل بگيرد. در اين باره ما 4 مجوز صادر كرديم و تا الان 10 تا 15 درصد پيشرفت فيزيكي در واحدها داشته است. هدف ما در پتروشيمي جلوگيري از خام فروشي بود. اين واحد پتروشيمي برخلاف پتروشيمي هاي خصولتي كشور، واقعا خصوصي است.

** ايرنا: گفته مي شود بخش قابل توجهي از واحدهاي شهرك هاي صنعتي استان غيرفعال اند
**صفي خاني: در استان حدودا 14 شهرك داريم ولي 35 درصد از واحدهاي آنها غيرفعال است. ما دو شهرك داريم كه بيش از ظرفيت خودشان توليد مي كنند مثلا در توليد گياهان دارويي و يك شهرك هم در حال شكل گيري است. اين نگاه بايد عوض شود كه همه واحدهاي صنعتي بايد فعال شود .
460 واحد سنگبري در استان لرستان داريم و عمدتا واحدهاي سنتي هستند كه از قبل از انقلاب شكل گرفتند و طرف اعتقادي ندارد كه واحدش را بازسازي كند و سرمايه گذاري جديد كند و تكنولوژي جديد بياورد. طرف به من گفته است كه من هيچ بدهكاري ندارم و نمي خواهم واحدم را گسترش دهم. نگاه به واحدش به عنوان ملك است، نه يك واحد توليدي. سنگبري هاي ما بيشتر از ساير واحدها غيرفعال هستند، حدودا 160واحد، به اين خاطر كه اغلب واحدهاي سنتي هستند و بقيه شان با ظرفيت پايين كار مي كنند. اين در حالي است كه سنگبري هاي مدرن ما حتي مي توانند با رقباي خارجي شان رقابت كنند.
در سال هاي گذشته پايشي در حوزه هاي صنعتي انجام نشده بود اما از ابتداي امسال طرح پايش را وزارت صنعت انجام داده است كه ظرفيت هاي آبي و برق، امكانات موجود، نفرات كارگر و غيره ثبت شدند و بر آن اساس واحدهاي غيرفعال را اعلام كردند تا آمارهاي دقيقي را تا مرحله آخر پايش ارائه دهند.
ما واحد پوشاكي داشتيم كه پروانه بهره برداري آن قبل از انقلاب صادر شده بود ولي الان اين واحد وجود ندارد و با كمك اين پايش مي توان مواردي از اين دست شناسايي شوند و آمارهاي شفاف ارائه دهيم. مساله واحدهاي تعطيل و راكد معمولا در هر استان و حتي كل كشور وجود دارد ولي به نظرم بايد ما ظرفيت هاي صنعتي را بررسي كنيم.
آمارهاي موجود براساس نسبت ظرفيت اسمي و پروانه هاي بهره برداري موجود است. مثلا ظرفيت اسمي اشتغال صنعتي بسيار پايين عنوان شده است ولي در پايشي كه صورت مي گيرد اين موارد به طور دقيق عنوان خواهد شد.

** ايرنا: براساس آمارهاي موجود سطح اشتغال چه ميزان بوده است؟
**صفي خاني: ظرفيت اسمي حدودا 14هزار بوده است ولي دقيقا مطمئن نيستم.

**ايرنا: گفته مي شود حدودا 204 معدن در استان وجود دارد و حدود 40 درصدشان غير فعال است
**صفي خاني: تعدادي از اين معادن غيرفعال، معادن متروكه هستند و ظرفيت شان به پايان رسيده است. با اين حال ما در چهار سال گذشته در معادن هم به لحاظ ظرفيت و هم تعداد رشد داشتيم. معادن غيرفعال و راكد به چند دليل بوده است، اول اينكه ظرفيت شان تمام شده و برداشت غيراقتصادي است. دوم اينكه عمده معادن ما سنگ هاي زينتي اند ولي به لحاظ تنوع سنگ ها در بازار و سلايق گوناگون، معدن سنگ هاي چيني كه ارزشمندترين معادن بودند، سنگ تراورتن جاي آنان را در بازار گرفت و سنگ هاي ما بي ارزش شد. بسياري از معادن اليگودرز و ازنا غيرفعال شدند و واقعيتش اينكه معدنكارهاي ما ضرر كردند.
در بحث بازار نمي توانيم ما كاري كنيم چون سليقه است كه قبلا مردم سنگ چيني مي خريدند اما الان سنگ هاي تراورتن و ديگر سنگ ها، مردم قيمت و كيفيت را مقايسه مي كنند و انتخاب مي كنند. با اين حال امسال قدري شرايط متفاوت شد و اندكي استقبال به سنگ هاي چيني بود و ما اميدواريم در اين مورد جهش خوبي داشته باشيم و ما معادن قديمي را بازسازي و نوسازي كنيم.

** ايرنا: مشكلات اقتصادي كلان كشور چه مقدار روي صنايع استان تاثير گذاشته است؟
**صفي خاني: روي صنعت استان تاثير بيشتري گذاشته است به اين دليل كه عمده صنايع ما، مواد اوليه شان را از خارج كشور وارد مي كنند، مشكلات ثبت ارز و غيره داشتيم و علاوه بر اينكه تاثير بسياري گذاشت و فشار بسياري روي صنعت دارد ولي خدا را شكر ما افزايش صادارت داشتيم و تنوع محصولات ما نسبت به سال گذشته بيشتر بوده و كشورهاي هدف ما هم افزايش پيدا كرده است و اين نشان مي دهد كه اين تنگناهاي اقتصادي باعث شد تا ما كشورهاي هدف بيشتري را پيدا كنيم، كيفيت محصولات و رقابت پذيري محصولات را بالا برديم.

** ايرنا: بيشتر محصولات صنعتي استان چه بوده؟
**صفي خاني: بيشتر پتروشيمي بوده است. شيشه، داروهاي صادراتي، فرو آلياژ ازنا بوده است. توليدات پلاستيك، واحدي است كه ما سريعا پروانه صادر كرديم و ظرف 6 روز، مقدار زيادي از توليدات پلاستيكي را به عراق صادر كرديم. محصولات غذايي ما به 6 كشور كيك و بيسكويت صادر مي كند. ترشك و لواشك هم جزو عمده صادرات ما بود.
رقم دلاري ما نسبت به ميانگين كشور بالاتر است. ارزش محصولات ما براي صادرات نسبت به كل كشور بالاتر بوده است ولي وزنش كم شده است و در عوض ارزشش بالا رفته است.
در سال 92، هفتاد درصد محصولات ما معدني يعني خام فروشي بود ولي الان 2 درصدش معدني است و بقيه اش فرآوري و محصول است.
كشورهاي هدف ما سال گذشته 27 تا بوده است ولي الان 38 تا شده است. اقلام صادراتي 23 تا بوده الان 46 تا شده. به نوعي اين جنگ اقتصادي به ما كمك كرده است و تنوع محصولمان و هم كشورهاي هدف بيشتر شده است. ما اساس صنعت استان را بر عدم خام فروشي و توليد محصول گذاشته ايم.

** ايرنا: واگذاري هاي صنايع در استان بحث برانگيز بوده است كه به نحو درستي واگذار نشده اند و چه تعداد واگذار شده است؟
**صفي خاني: تمام واگذاري ها اين گونه نبوده است مثلا آلياژ ما، آهك هيدرات پل دختر، گچ لرستان، نساجي بروجرد، آلياژ ازنا از جمله واحدهاي واگذار شده اند كه الان جزو بهترين صنايع اند و صادرات دارند. همه واگذاري ها بد نبوده است اما مثلا در پارسيلون مساله داشتيم كه به اهلش واگذار نشد، قطعاتش را فروختند و نهايتا مديران ارشد سازمان تصميم گرفتند، كنسرسيومي با محوريت آتيه دماوند تشكيل دادند و برنامه جديدي اجرايي خواهد شد.
صنعت پرس هم چند سالي معطل مانده بود، قيمت گذاري و واگذار كردند و الان يك فردي نقدي خريده است و خط جديد آن راه اندازي مي شود. ماشين سازي ما به گروه آريا واگذار شد به سود دهي رسيد اما بخاطر مشكلات حقوقي تعطيل شد كه با حل اين مشكلات بايد آن را بفروشند يا فعال كنند. چرم و پوست واقعا بد واگذار شد و چند سال اين واحد مانده است. يخچال سازي هم همينطور بود ولي محصولاتش قابل رقابت نبود.
واحدهاي واگذار شده شامل گچ لرستان، فرو آلياژ ازنا، آهك پل دختر، نساجي بروجرد، پارسيلون خرم آباد، شركت پرس، شركت ماشين سازي، پلي استر اليگودرز، چرم و پوست.
سازمان خصوصي سازي بايد در اهليت افراد و قيمت هاي واگذاري بايد دقت بيشتري داشته باشد. در مورد واگذاري هاي اوليه كه كارخانه هايي مثل پارسيلون ورشكست شد، ما ورود كرديم تا در واگذاري ها دقت بيشتري شود.

** ايرنا: چقدر اين واگذاري ها در سطح اشتغال استان تاثيرگذار بود؟
**صفي خاني: مثلا واحد پارسيلون بيش از هزار نفر در آن اشتغال داشتند ولي الحمدالله تمام مسائل و مشكلات پرسنلي پارسيلون حل شد و عمدتا هم بازنشسته شدند.
مشكلات ما در اين واگذاري ها، راه اندازي مجدد است و مشكلات كارگري و جانبي نداريم. آخرين مشكل ما، صدر فولاد بود كه با يك سرمايه گذار جديد مذاكره شد، كارها را راه انداخت و دو ماه حقوق داد و خط توليدش هم راه اندازي مي شود.

**ايرنا: شما آينده اشتغال استان را چه طور مي بينيد؟
**صفي خاني: كار ما بسيار سخت شده است ولي ما متولي اشتغال نيستيم. ايجاد ثروت و توليد و بسترسازي براي سرمايه گذاري جديد وظيفه ما در صنعت و معدن است. اين نگاه بايد حاكم شود كه اگر ما ايجاد بستر نكنيم، سرمايه گذاري جديد ايجاد نكنيم و آمارها را به سمت اشتغال زود بازده ببريم، اشتغال پايداري نخواهيم داشت.
اگر نگاه ما اين باشد كه شرايط را فراهم كنيم و يك زنجيره توليد داشته باشيم، اشتغال پايدار خود به خود شكل خواهد گرفت و هم نيروي فني تربيت مي شود و هم جوانان ما سرگردان شهرهاي ديگر نمي شوند اما در شرايط جديد و با مراوداتي كه با كشورهاي ديگر داريم، خصوصا در انتقال تكنولوژي ها و سرمايه گذاري هاي مالي با مشكلاتي مواجه شديم و بايد بپذيريم.
تمام تلاش صنعت و معدن در سال جاري اين بود كه ظرفيت ها كاهش پيدا نكنند و ظرفيت هاي موجود را حفظ كنيم و خدا را شكر اين اتفاق در استان ما افتاد.
اگر ما اين دوران گذار را پشت سر بگذاريم، قطعا استان لرستان ظرفيت بالايي دارد و اعتقاد داريم كه سرمايه گذاري هاي جديد مي توانند كمك كنند. مثلا فاز اول لاستيك سازي 2 تا 3 هزار نفر اشتغال ايجاد مي كند و ما به شدت دنبال كارهايش هستيم تا مشكلات را رفع كنيم.

** ايرنا: مهم ترين موانع سرمايه گذاري استان لرستان چه مسائلي است؟
**صفي خاني: يك مساله كلي در بهبود اوضاع، وضعيت كسب و كار است و اگر رنكينگ فضاي كسب و كار را بهبود ندهيم، مشكلاتي خواهيم داشت. در سال هاي اخير هم به جاي اينكه رتبه ما بالا آيد پايين تر رفته است. يكي از موارد براي بهبود اين وضعيت، مقررات زدايي است.
باور ما نسبت به سرمايه گذاري در بدنه كارشناسي دولت و مردم بايد تغيير كند. ما بايد اعتقاد به سرمايه گذاري و كار و ايجاد ثروت پيدا كنيم و وقتي اعتقاد پيدا كنيم پذيرش سرمايه گذار خارج از استان براي ما راحت تر خواهد بود. خودمان در امر سرمايه گذاري مشاركت بيشتري خواهيم داشت.
به نظرم اصل قضيه بهبود و ايجاد فضاي سرمايه گذاري در استان لرستان، بحث فرهنگي و اجتماعي است تا بحث اقتصادي. اول بدنه كارشناسي دولت بايد تغيير كند مثلا اينكه كاري بايد در هشت روز انجام شود، هشت ماه طول مي كشد و اين روي سرمايه گذاري تاثير مي گذارد. فرايند سرمايه گذاري، فرايند سيالي است كه بايد سود ده باشد و كارها روان باشد.

** ايرنا: چه جذابيت هايي استان لرستان را مي توانيد پيشنهاد دهيد كه خاص استان باشد و سرمايه گذار را جذب كند؟
**صفي خاني: نخست بايد قيمت زيرساخت هاي سرمايه گذاري را پايين بياوريم كه سرمايه گذار به سرمايه گذاري در استان ما رغبت كنند. به طور مثال زمين براي ساخت شهرك صنعتي اگر در تهران متري 200 هزار تومان است ما بايد متري 30 هزار تومان بدهيم.
زيرساخت هاي آب و برق و گاز را آماده كنيم و اين جزو اولين شاخص هاي جذابيت هاي سرمايه گذاري داست.
در استان ما بايد بيشتر به اين مساله توجه شود كه كسي كه بيشترين كمك را مي تواند بكند بخش خصوصيو نه دولتي است. وقتي سرمايه گذاري از بيرون نگاه كند كه شركتي در لرستان موفق بوده قطعا راحتتر براي سرمايه گذاري به استان مي آيد. ما در اين بخش ضعيف بوده ايم و تشكل هاي صنعتي بيشتر مي توانند در جذب سرمايه گذار موفق تر باشند.
ايجاد كنسرسيوم ها، پيوستن به هلدينگ هاي بزرگ و مهم تر از آن ايجاد صندوق سرمايه گذاري در استان است، مثلا بخش خصوصي يك صندوق سرمايه گذاري داشته باشد، منابع باهم تلقيق شود، مي تواند سرمايه هاي بزرگي را در استان شكل دهند.
نوع كوچكش را در پتروشيمي تجربه كرديم، براي اينكه پتروشيمي سود داشته باشد، سرمايه گذار را مجاب كرديم كه سرمايه را از استان بيرون نبرد، بلكه چهار طرح جديد اجرا كند.
اگر استاندار و نماينده هاي مجلس با سرمايه گذاران جلسه بگذارند كه در استان سرمايه گذاري كنيد، خوب است اما اينكه جمعي از سرمايه گذاران با ايجاد كنسرسيوم ديگر سرمايه گذاران را جذب كند بهتر جواب مي دهد و جذابيت براي سرمايه گذاري بيشتر مي شود.

** ايرنا: چرا شاخص استان در سهولت كسب و كار پايين است؟
**صفي خاني: اين شاخص به دليل وضعيت مشاركت بانك ها بود، چون مشاركت بانك هاي ما پايين بوده است.

** ايرنا: در جمع بندي بفرماييد كه آينده صنايع استان را چه طور مي بينيد؟
**صفي خاني: من بسيار به صنعت استان اميدوارم و اگر بتوانيم موانع استان را رفع كنيم، به رغم اينكه نگاه ها به استان كشاورزي است ما در حوزه هاي صنعتي و ايجاد زنجيره توليد ظرفيت بالا داريم.
نگاه ما اين است كه صنايع استان ما، صنعت سبز باشد و اگر مجوزهاي زيست محيطي نداشته باشند، ما اجازه نمي دهيم كه صنعتي شكل بگيرد. تلاش ما توسعه پايدار است كه هم مسائل زيست محيطي و هم اشتغال پايدار را داشته باشد و آن نگاه كمك مي كند كه استان را حفظ كنيم. در استان ما دشت هايي افت كرده اند و ديگر نمي توان در آنها كشاورزي كرد و بهره برداري بد آب هاي زيرزميني را داشتيم و ما الان خشكسالي داريم.
عمده مسائل ما فرهنگي اجتماعي و باورها بخصوص در فرهنگ كار است. ما در نيروهاي فني مشكل داريم و بايد از اين تنبلي خارج شويم. اولين مانع فرهنگي ما در توسعه باور، فرهنگ كار است كه بايد عوض شود و جوانان دنبال آموزش مهارت بروند.
ما تفاهم نامه هايي با دانشگاه ها داشتيم كه مراكز رشد و صنعت داشته باشيم و اساتيد هم در صنعت فعال شوند. الان تعدادي از واحدهاي صنعتي ما واحدهاي رشد و صنعت هستند.
/6060/1552