روستای مارین گچساران، ماسوله جنوب ایران

به گزارش ایرنا، مارین از معدود روستاهای ایران است كه همه جلوه های گردشگری از تاریخی، طبیعی، مذهبی تا مردم شناسی را یك جا در خود جای داده است.
در كیلومتر 36 شمال شهر دوگنبدان روستای زیبا و كم نظیر مارین خودنمایی می كند . جاده ای كه دو سوی آن طبیعت سرسبز، گل های رنگارنگ، كوه های سربه فلك كشیده، درختان انبوه بلوط و دره های عمیق نوازشگر چشم مسافران است.
وقت رسیدن به روستا از خودرو كه پیاده شوی تنها نغمه پرندگان گوشت را نوازش می دهد و پیرامون مملو از باغ های متنوع و خانه هایی است كه یكی پس از دیگری برروی هم ساخته شده اند.
آن چیزی كه در نگاه اول چشم هر بیننده را خیره می كند بافت پلكانی خانه های روستاست كه هر خانه بر بام خانه پایین دست ساخته شده و همین بافت پلكانی باعث شده كه مارین معروف به «ماسوله جنوب» ایران جنوب شود.
بزرگان روستای مارین می گویند كه در روزگاران كهن در آبادی های اطراف روستا «مار» فراوان وجود داشته است اما در این روستا به دلیل آب و هوای خاص خود تعداد كمتری مار بوده و به همین دلیل نام روستا را مارین نهاده اند ، در واقع مردم این آبادی به گویش خود می گفتند كه در این آبادی «مار نی» یعنی مار وجود ندارد.
بعدها اسم این روستا به مارین تغییر یافت. مارین از شمال به كوه دلی گنج و از شرق به كوه خامی و از جنوب غربی به كوه دیل محدود می‌شود.
آب و هوای مارین در فصول بهار و پاییز ملایم و مطبوع، در تابستان نسبتا گرم و در زمستان سرد و خشك است.
رودخانه شاه بهرام كه از شمال شرقی روستای مارین عبور می‌كند تكمیل كننده جاذبه های این روستاست.
راه سلطنتی شوش به تخت جمشید و بیشاپور در دوره هخامنشیان از هفت كیلومتری روستای مارین عبور می‌كرده است.
موقعیت سوق‌الجیشی روستای مارین، در دوره هخامنشیان، اشكانیان و ساسانیان سبب احداث قلعه‌های زیادی در این روستا شده است.
سقف مسطح، ایوان، پنجره‌های كوچك و دیوارهای قطور، ویژگی مشترك خانه‌های قدیمی روستاست كه از سنگ، خشت، گل و تیرهای چوبی ساخته شده است.
گردشگرانی كه به مارین آمده اند از قدم زدن در كوچه باغ های مارین و هم كلامی با مردم خونگرم این روستا به عنوان تجربه ای فراموش ناشدنی یاد می كنند.
درآمد بیشتر مردم روستای مارین از طریق زراعت، دامداری، باغداری و صنایع‌ دستی تأمین می‌شود و این یعنی سفر به مارین محلی برای تهیه سوعاتی هایی مانند رب انار،میوه انار، لیموترش، لیموشیرین، انگور،مویز، انجیرتازه و خشك،گوشت قرمز و انواع لبنیات مانند ماست، كره، كشك، دوغ و روغن حیوانی است.
زنان و دختران روستای مارین در كنار فعالیت‌های زراعی به تولید صنایع‌ دستی مانند گلیم، قالی، توبره و جاجیم اشتغال دارند.
دو طرف روستا دیواره‌های سنگی بلند با درختان در دل سنگ ها وجود دارد كه گویا جایی بهتر از شكاف سنگ‌ها برای زندگی نیافته‌اند.
اما مارین این بهشت زیبای جنوب در سایه‌سار دیواره‌های بلند این قله دور از چشم سوزان خورشید بساط باغ‌هایش را به بركت چشمه‌ساران گسترده است.
پوشش گیاهی و جانوری روستای مارین با انواع گیاهان دارویی كتیرا، گل‌ گاو زبان و گل بنفشه و جانوران و پرندگان وحشی مانند روباه، خرگوش، قوچ، میش، گراز، شاهین و كبك از دیگر جاذبه‌های طبیعی روستا به شمار می‌رود.
دریاچه سد كوثر در 17كیلومتری جنوب روستای مارین از دیگر جاذبه‌های گردشگری این روستاست.
مهم‌ترین بنای مذهبی روستای مارین، مقبره امامزاده حمیده خاتون (س)، از نوادگان امام موسی كاظم (ع) است. گردشگران در بدو ورود به روستای مارین به زیارت آستان مقدس بی بی حمیده(س) می‌روند و حیاط امامزاده در بخش شرقی‌ به دلیل وجود قرار داشتن در نزدیكی چشمه،باغ و جنگل ، رویایی و تماشایی است.
مهم‌ترین آئین ویژه این روستا مراسم «كوسه گلین» است كه در فصل زمستان و هنگام خشكسالی به‌منظور طلب باران برگزار می‌شود.
سازهای سرنا، دهل و نقاره، آلات رایج در موسیقی روستای مارین است.
از معروف‌ترین بازی‌های محلی رایج در روستا می‌توان به بازی كل‌كله برد، هفت‌سنگ، گرنا من كیش، فربجك، تركه بازی، چوگو و بره غزی اشاره كرد.
پوشاك محلی مورد استفاده مردان این روستا شلوار و پیراهن، جبه، كلاه نمدی، شال، دوال (كمربند)، زناره و كورك و پاپوش مردان اغلب گیوه، گالش و كفش است.
پوشاك زنان روستا، طرح‌ها و رنگ‌های متنوع و زیبایی دارد و مشتمل بر دستمال لاكی یا چارقد لاكی به رنگ مشكی، لچك، دستمال دور سر، دلگ (كت زنانه)، جومه (پیراهن) تنبان دامن پرچین و بلند، مناگیر (دستبند) پاپوش معمول زنان، نعلین، كفش و گیوه است.
معروف‌ترین سوغات روستای مارین را صنایع دست بافت، انار، رب انار، كره، ماست، روغن، كشك و دوغ محلی و مغز بنه است.
آش كارده، آش دوغ، و نان محلی از غذاهای محلی خوش‌طعم این روستاست كه بوی خوش این غذاها و بوی گل آب خورده بعد از باران یا آب پاشی گردشگران را مجذوب این همه زیبایی می كند.
مغز بنه سوعانی اختصاص گردشگران در روستای مارین است.
در روستای مارین بعد از چیدن میوه بنه یا پسته وحشی تا سه روز آن را زیر آفتاب می گذارند تا خشك شود.
بعد از خشك شدن آن را در سركو (serco) می‌ریزند و می‌كوبند و سپس آنها را الك كرده و تمیز می‌كنند.
بنه‌ها را شسته و آن را درون دیگ می‌ریزند و به مدت دو ساعت می‌پزند تا مغز سبز رنگ آن سیاه و پخته شود.
در مرحله بعد دوباره بنه‌ها را درون سركو می‌كوبند و بعد از كوبیدن آنها را می‌شویند تا پوست آن كنده شود و باز به مدت یك ساعت زیر آفتاب قرار می دهند.
سپس بنه‌ها را درون تابه بزرگ و با حرارت بو می‌دهند.
این كار به صورت دستی و به وسیله سنگ‌های صاف انجام می‌شود كه قابلیت خوبی برای شكستن بنه دارند.
در مرحله بعد مغز و پوسته‌های بنه كه با هم مخلوط شده با دست یا الك جدا می‌كنند و مغز بنه آماده می‌شود.
در مرحله آخر به مغزها مقداری آب و نمك اضافه می‌كنند و در یخچال می‌گذارند و بعد از سرد و مزه‌دار شدن این آجیل خوشمزه آماده خوردن است.
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گچساران گفت: مارین از روستاهای هدف گردشگری این شهرستان است كه هر ساله میزبان تعداد زیادی گردشگر است.
الماس قبادی اظهار داشت: بیان كرد: اردوگاه گردشگری دشتك دیل در نزدیكی روستای مارین با وجود امنیت، سرویس بهداشتی، آلاچیق، سكو بهترین مكان برای اقامت شبانه گردشگران است.
وی با اشاره به برنامه ریزی برای برپایی نمایشگاه صنایع دستی در ورودی شهر دوگنبدان كه از روز 28 اسفند آغار بكار می كند گفت: در این مكان ضمن توزیع بروشورهای معرفی مناطق گردشگری گچساران كارشناسان آماده پاسخگویی به سوالات گردشگران هستند.
وی با اشاره به اینكه 2 سرمایه گذار برای احداث اقامتگاه بوم گردی در روستای مارین اقدام كرده اند ، ابراز امیدواری كرد: در آینده نزدیك زیرساخت های خوبی برای اقامت گردشگران در این روستا ایجاد شود.
یك هتل چهار ستاره، یك مهمان پذیر، 6 باغ تفریحی، سه رستوران بین راهی ،چهار اردوگاه گردشگری ، یك كمپینگ اقامتی،چهار آژانس مسافرتی،چهار اردوگاه تفریحی و 10 سرویس بهداشتی از جمله زیرساخت های گردشگری گچساران است.
باغ فردوس، دشت های دیل و گناوه،سواحل سد كوثر و حرم بی بی حكیمه (س) از جاذبه های مهم گردشگری در گچساران است كه سالیانه میزبان بیش از یك میلیون گردشگر است.
شهرستان 124 هزار نفری گچساران با مركزیت شهر دوگنبدان در جنوب غربی كهگیلویه و بویراحمد قرار دارد.
8143/1662