تاریخ انتشار: ۱۱ فروردین ۱۳۹۸ - ۱۷:۴۰

تهران - ایرنا - تعطیلات نوروز به نیمه رسیده و فرصتی دست داده تا فارغ از قیل و قال روزگار، اندكی از دستخط بهار بخوانیم و بشنویم.

به گزارش روز یكشنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا، این روزها كه عیدانه فراوان شده و روزهای آخر نوروز را می‌گذرانیم، شاید دید و بازدیدهای نوروزی و سفرهایی پر از خطر و نگرانی امسال، به پایان رسیده و وقت آن شده باشد كه صدای «ایرج بسطامی» خواننده فقید ایرانی، در خانه بپیچد كه قطعه «بوی نوروز» را می خواند.
تعطیلات پیش رو فرصتی برای خواندن دستخط بهار است، بهار نورسیده كه خوب شروع نشد اما همیشه امید را در دستانش پنهان می‌كند و این ذوق كه شاید خبری در راه باشد.

**از نوروز جمشید
قصه‌هایی كه از نوروز شنیده‌ایم، همیشه سرشار از نور و روشنی بوده‌اند، این دو هفته رویاگونه كه با شكوفه و بهار پیوند خورده، رازهایی دارد كه جواد برومندسعید آن را در كتاب «نوروز جمشید» بازگو كرده است.
او نخست از اهمیت فروردین می‌گوید و جشن‌هایی كه در آغاز این ماه برگزار می‌شده. فروردین پیش از مرسوم شدن نوروز جمشیدی نیز در فلات ایران، در میان زمان‌های مقدس بوده است. سپس آیین‌های قربانی فروردین‌ را رمزگشایی می‌كند و زمان آن را با نوروز یكی می‌داند. اینجاست كه قصه جمشید آغاز و جشن نوروز برگزار می‌شود. برومندسعید این جشن را آیینِ داد جمشیدی می‌خواند و انقلاب جمشید در سال‌شمار ایران زمین را مهم. بخش پایانی كتاب، آیین‌های نوروزی را كه پس از جمشید به فرهنگ ایرانی افزوده شده‌ توصیف می‌كند و شرح می‌دهد آنچه امروز در گستره تمدنی ایران برگزار می‌شود، چگونه شكل گرفته است.
شاید مهم باشد بدانیم نوروز جمشیدی در تقابل با آموزه‌های زردشتی است و از این رو، در اوستا هیچ سخنی از نوروز به میان نیامده است. جواد برومندسعید، در این كتاب از این تقابل سخن می‌گوید.
«نوروز جمشید»، نوشته جواد برومندسعید، توسط نشر توس در 395 صفحه منشتر شده است.

***در ستایش بهار
ایران كه سرزمین بهار است، همیشه ذوق و طبع شاعری شاعران را با گل و شكوفه، به چالش كشیده است. بهاریه‌ها همیشه بخش مهمی از ادبیات شاعران نامدار این سرزمین بوده‌اند كه فارغ از جغرافیای زیستی‌شان از خراسان و فارس و اصفهان و ری و تبریز و شاید گستره تمدن فرهنگی ایران؛ یعنی گنجه و بخارا و سیحون و جیحون، بهار را ستوده‌اند. زیرا نوبهاران، در هر جای فلات زرخیز ایران، زیبایی شگفت خود را حفظ می‌كند.
«بهار بی بهانه از راه می رسد» بهارانه‌هایی است كه در اولین جشنواره شعر بهار جمع‌آوری شده و در دسترس علاقمندان قرار گرفته است. این مجموعه شعرهایی در خیر مقدم بهار است كه وصف شكوفه و سرسبزی را با خود دارد. این مجموعه 159 صفحه‌ای از شعر شاعران كهن را نشر ماه‌باران منتشر كرده است.

**بهار برای همه دنیا
در رم هم بهار می‌شود و این عشق است كه تصویر بهار را در قاره سبز می‌سازد.
كتاب «بهار رم» داستانی است از عاشقانه‌هایی در میانه جنگ جهانی، وقتی خلبانی از آسمان رم روی زمین می‌افتد و سقوط او، قصه‌ای سرشار از شجاعت را با خود می‌آورد، وقتی در رم بهار می‌شود؛ اما جنگ و آلمان نازی هنوز سایه خود را بر سر شهر دارد و مردم را غمگین می‌كند. این رمان با نگاهی اگزیستانسیالیستی نوشته شده كه برخی منتقدان آن را با كتاب «وداع با اسلحه» از «ارنست همینگوی» مقایسه می‌كنند. این رمان تاریخی، جنگ را نكوهش می‌كند؛ اما امیدواری را نیز در خود پنهان دارد و از روزگاری سخن می‌گوید كه رنج به پایان خواهد رسید.
«بهار رم» اثر امانوئل ربلس با ترجمه عباس پژمان در 256 صفحه، توسط كتاب رود منتشر شده است.

** عمو نوروز، بابای بهار است
«نوروز می‌آید»، قصه عمو نوروز است كه از سرزمین دیوزده‌اش به دنبال بهار می‌رود، او پشت كوه‌ها را به دنبال بهار می‌گردد تا او را پیدا كند و به سرزمینش ببرد و همه موجودات؛ از جمله همسرش ننه گرما كه حالا به ننه سرما تبدیل شده را نجات بدهد.
از سوی دیگر دیو سرما، منتظر عمو نوروز است كه با كشتن او، این اندك امید باقی مانده را از بین ببرد؛ اما عمونوروز با شیشه عمر دیو به میدان می‌آید و دیوان را از رو می‌برد و ننه سرما، دوباره گرما می‌شود و بهار را به دنیا می‌آورد.
كتاب «نوروز می‌آید» نوشته محمدرضا یوسفی، با تصویرگری سارا خرامان، بخشی از مجموعه «قصه‌ای نو، از افسانه» است كه توسط نشر پیدایش برای آشنا كردن كودكان و نوجوانان با افسانه‌های عامه تهیه شده است.
این كتاب در 88 صفحه‌، داستانی از تولد بهار است و امیدبخش این كه نوروز در راه است و برای نجات سرزمین یخ‌زده می‌آید.
فراهنگ ** 9211 ** 9157