اروميه - ايرنا - مشاور طرح آمايش آذربايجان غربي با اشاره به اينكه تله محروميت، ايجاد تعادل سطح پايين و استمرار اين وضعيت است، گفت: مهمترين مشكل استان، گرفتار شدن در اين تله است كه بايد برنامه ريزي هاي لازم براي خروج از اين وضعيت صورت گيرد.

محمود اولاد روز پنجشنبه در همايش هم انديشي طرح آمايش استان آذربايجان غربي افزود: يكي از مهمترين نتايج اين روند، وجود بيكاري مزمن و تبعات اجتماعي اقتصادي آن است كه مي تواند بخش هاي مختلف اقتصادي را درگير كند.
وي اضافه كرد: تنها راه رهايي از اين وضعيت، تخريب تعادل موجود و تلاش براي رسيدن به تعادل سطح بالا با استفاده از ظرفيت هاي سرمايه گذاري و توسعه بخش هاي مختلف اقتصادي است.
وي با اشاره به اثرگذاري قابل توجه بخش كشاورزي به اقتصاد آذربايجان غربي بيان كرد: اين بخش 28 درصد شاغلان كل استان را به خود اختصاص داده در حالي كه ارزش افزوده آن 14 درصد كل ارزش افزوده توليدي در استان است كه اين امر مشكلات بسيار زيادي را در راستاي توسعه اقتصادي استان ايجاد مي كند.
مشاور طرح آمايش آذربايجان غربي تاكيد كرد: مهمترين راهكار براي جلوگيري از تداوم اين روند، سرازير كردن شاغلان اين بخش به ديگر بخش هاي اقتصادي است تا ميزان شاغلان كشاورزي با ارزش افزوده آن به تناسب برسد.
اولاد اظهار داشت: وجود اقتصاد غيررسمي، ضعف شبكه هاي ارتباطي براي توسعه، طولي بودن آذربايجان غربي و نسبت 6 برابري طول به عرض آن، اقتصاد ناقص و تعامل بيشتر شهرستان هاي شمالي و جنوبي استان با ديگر استان ها نسبت به مركز استان از جمله ديگر مشكلات اقتصادي آذربايجان غربي در برهه كنوني است.
وي، راه اندازي مناطق آزاد و ويژه اقتصادي را يكي از راهكارهاي ايجاد تعادل سرزميني و توازن عنوان كرد و ادامه داد: در حال حاضر سه شهرستان آذربايجان غربي در قالب منطقه آزاد و يك شهرستان در قالب منطقه ويژه تعريف شده و 12 شهرستان ديگر نيز خواستار راه اندازي منطقه ويژه اقتصادي هستند كه اين امر با اصل راه اندازي مناطق آزاد و ويژه در تناقض است.
وي گفت: با ادامه اين روند، راهكار ايجاد تعادل سرزميني براي بهبود وضعيت شهرستان هاي محروم و ايجاد توازن در آذربايجان غربي كاري از پيش نخواهد برد.
مشاور طرح آمايش آذربايجان غربي در ادامه با اشاره به تدوين 20 گزاره كليدي در خصوص وضعيت آذربايجان غربي افزود: دسترسي هاي ناقص ريلي و جاده اي، اقتصاد معيشتي مبتني بر بخش كشاورزي، وجود رقابت بين منطقه آزاد ماكو با منطقه آزاد ارس به نفع سرمايه گذاران خارجي، توجه ويژه به اقتصاد غيررسمي در استان از جمله موضوع كوله بري و عدم استفاده از كريدورهاي توسعه اي از جمله اين گزاره هاست.
اولاد اضافه كرد: مرز طولاني و نزديك يكهزار كيلومتري، ضعف شاخص هاي توسعه انساني، برخورداري از منابع متنوع طبيعي، بحران درياچه اروميه، تعادل نسبي نظام سكونت با توجه به نبود فاصله جمعيتي زياد بين مركز استان و شهرستان هاي پرجمعيت ديگر، غفلت از ظرفيت هاي لجستيكي و تضاد موجود بين نقش جمعيتي و عملكردي شهر اروميه نسبت به ديگر شهرهاي مشابه در كشور از جمله كرمانشاه و يزد از جمله ديگر گزاره هاي موجود در آذربايجان غربي است كه براي بهبود نقاط قوت و كاهش نقاط ضعف اين موارد بايد برنامه ريزي و تلاش كرد.
وي از تدوين پنج هدف بنيادين براي استان در قالب طرح آمايش خبر داد و بيان كرد: انسجام بخشي و دستيابي به يكپارچگي عملكردي، ايفاي نقش اساسي در مبادلات بين المللي كشور، دستيابي به فرصت هاي برابر توسعه در استان، شكست تله محروميت و دستيابي به سطح مطلوبي از اقتصاد ملي و گسترش توان خودپالايي اكولوژيكي سرزميني و تعادل بخشي زيست محيطي در اكوسيستم هاي استان اين هدف هاي بنيادين را شامل مي شود.
وي اظهار داشت: با اجراي طرح آمايش سرزمين آذربايجان غربي، اين استان در مقياس فراملي به عنوان دروازه ارتباطات بين المللي كشور و داراي نقش لجستيك، ترانزيت، بازرگاني و گردشگري و در مقياس ملي نيز برخوردار از نقش كشاورزي نوين، معدن و فعاليت هاي دانش بنيان مطرح شود.
مشاور طرح آمايش آذربايجان غربي ادامه داد: رسيدن آذربايجان غربي به جايگاه استاني در مسير توسعه، امن، متعامل با زيست بومي پايدار نيز از جمله ديگر اهداف اساسي اجراي طرح آمايش در استان است.
اولاد تاكيد كرد: اين اهداف و برنامه ريزي ها مي تواند با همراهي نخبگان و استفاده از نظرات آنان تغيير كرده و به اهدافي بهتر تبديل شود كه در اين خصوص احساس مسووليت نخبگان در راستاي تدوين هرچه بهتر اين طرح بسيار ضروري به نظر مي رسد.
به گزارش ايرنا، همايش يكروزه هم انديشي برنامه آمايش آذربايجان غربي در راستاي استفاده از تجربه هاي مديران و توان كارشناسي صاحب نظران و دستگاه هاي اجرايي استان در تدوين برنامه برگزار شد.
طرح آمايش سرزمين از جمله اسناد بالادستي است كه در راستاي شناسايي ظرفيت ها، قابليت ها و نيازهاي هر منطقه براي توسعه و شكوفايي تدوين مي شود و نقشه راه توسعه به شمار مي رود؛ نقش بي بديل و راهبردي آمايش سرزمين در نظام برنامه ريزي و توسعه كشور از طريق بهره گيري قابليت هاي محيطي جهت بهبود كارآيي و اثر بخشي منابع در مسير توسعه و دستيابي به تعادل و توازن منطقه اي در فرآيند توسعه ملي بي بديل است.
2093/ 3020