دكتر بنفشه زهرايي، روز شنبه به خبرنگار ايرنا در شيراز گفت: عوامل موثر در ايجاد كم آبي به چهار دسته فيزيكي، سازماني و ضعف مديريت، اقتصادي- اجتماعي و سياسي تقسيم مي شود كه سه دسته آخر انسان‌ساخت است و بايددر شرايط بحراني و كم آبي مورد انعطاف قرار گيرد.
به گفته دكتر زهرايي در برخي از دوره‌ها به علت بارشهاي مناسب با پرآبي مواجه هستيم و در برخي دوره‌ها با كم‌آبي ، نبايد در دوران پر آبي ظرفيت‌هاي تنظيم و تأمين آبِ بيش از حد ايجاد شود و انتظارات در بخش كشاورزي و مصرف را بالا برد.
اين استاد دانشگاه افزود: نتيجه توسعه محصولات پرآب طلب اين مي‌شود كه در دوره‌هاي كم‌آبي نمي‌توانيم نياز مصرفي در اين حدِ توسعه را برآورده كنيم و اسم آن را كم‌آبي مي‌گذاريم.
دبير كارگروه ملي سازگاري با كم‌آبي با بيان يك شاخص در وزارت نيرو گفت: اين شاخص با عنوان ' آب قابل برنامه‌ريزي' مورد تحليل قرار مي گيرد كه تقريبا به معناي مقدار آبي است كه بايد مصرف كرد. هم‌اكنون نسبت آب برداشتي از آبخوان‌ها نسبت به آب قابل برنامه‌ريزي در همه استان‌هاي كشور از 108 درصد تا 200 درصد است؛ يعني حتي در استان‌هاي پرآب شمالي نيز برداشت بيش از حد انجام مي‌گيرد.
استاد دانشگاه تهران افزود: در زمان ناپايداري در منابع آب، راهكارهاي تأمين آبِ بيشتر مانند سدسازي و انتقال آب، منجر به كاهش مصرف نمي‌شوند. بايد با راهكارهاي عملياتي و با مشاركت مصرف‌كننده مانند آبياري مدرن، بازچرخاني آب، ايجاد بازار آب، افزايش بهره‌وري كشاورزي، مديريت مشاركتي، واردات آب مجازي و تبادل آب بين بخش‌ها به سمت بازسازي اقتصادي براي سازگاري با كم‌آبي يا به عبارتي توسعه محصولات كم‌آب طلب ببريم.
6113
تاریخ انتشار: ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۸ - ۱۷:۰۴
شيراز - ايرنا - استاد دانشگاه تهران و دبير كارگروه ملي سازگاري با كم‌آبي با بيان اينكه رشد كشاورزي بايد بر مبناي توسعه محصولات كم آب طلب هدايت شود گفت: متاسفانه انتظارات تأمين آب در بخش كشاورزي بسيار بالاست ، ما توسعه كشاورزي و مصرف آب را با توجه به دوره‌هاي پر آبي صورت داده‌ايم.