تهران- ايرنا- محققان فعال درباره تغييرات محيط زيست، معتقدند كه كاهش نوسان هاي فصلي دما در عرض هاي جغرافيايي قطب شمال، از اواخر قرن نوزدهم آغاز شده است و با تاثير فعاليت هاي انساني بر آب و هوا ارتباط دارد.

به گزارش روز يكشنبه گروه علمي ايرنا از خبرگزاري شينهوا، محققان چيني، انگليسي و آلماني در يك مطالعه داده هاي مشاهداتي و شبيه سازي مدل هاي آب و هوايي را براي تشخيص تاثير فعاليت هاي انسان بر تغييرات دما از دهه 1860 تا 2000، جمع آوري كردند.
آنها تغييرات سالانه چرخه هاي دمايي مانند تفاوت دماهاي تابستان - زمستان را در چهار منطقه متفاوت آب و هوايي از جمله فلات تبت- چينگهاي (Qinghai-Tibet Plateau)، اروپا، آمريكاي شمالي و شمال شرق آسيا مورد بررسي قرار دادند.
نتايج مطالعه آنها نشان داد كه افزايش غلظت گازهاي گلخانه اي به طور عمده عامل كاهش تفاوت دما ميان فصل تابستان و زمستان در عرض هاي جغرافيايي بلند قطب شمال است.
به نوشته اين مقاله كه در مجله Nature Sustainability منتشر شده است، در عرض هاي جغرافيايي متوسط قطب شمال نيز، انتشار گازهاي گلخانه اي كه بر اثر فعاليت هاي انساني توليد مي شوند عامل عمده كاهش تفاوت هاي فصلي دما است.
با اين حال محققان خاطر نشان كردند كه كاهش انتشار گازهاي گلخانه اي و آلاينده هاي هوا مي تواند ضعف فصلي دما و اثرات زيست محيطي بالقوه آن را كاهش دهد.
علمي**2038**1485