جانباز یعنی درد، جانباز یعنی دم نزدن، یعنی ایستادن، یعنی سوختن و دود نداشتن، رفیقی كه دست راستش را توی كربلای پنج جا گذاشته بود می گفت باز هم جنگ بشود می روم.جانبازی كه هر نفسش گوهری از گوهرهای درخشان انقلاب و نمادی از عشق و ایثار هست و خاطراتش برگهای زرین تاریخ ایران و انقلاب.
داستان از اینجا شروع شد كه انسان هایی برای ناموس، برای وطن و برای آبرویشان می روند تا جلوی متجاوز را بگیرند، چه شد و چه كردند بماند كه واقعا مانده است.
برگردیم به دهه شصت، واقعا اگر جوان های دسته گلمان را نمی دادیم اكنون كجای نقشه جغرافیا ایستاده بودیم؟ جوانان ما امروز از كدام هویت می گفتند؟ مسئولان امروز به پاس این همه رشادت باید نیم نگاهی به گذشته داشته باشند.
* جانبازانی كه درصد بالایی ندارند
حاج حمید، حاج احمد، حاج حبیب و دوستان دیگری كه پس از سالها با مراجعه به دستگاههای ذیربط در عرصه تعیین درصد به جانبازان به مقدار كمی از این رده بندی نصیبشان شده و فارغ از زیاده خواهی ها ، قناعت كرده و در نهایت هم رزم های خود را با زحمت و مشقت فراوان یافته اند تا هرساله در جمعی با نشستن بر سر سفره افطار بازگوی خاطرات جانفشانی ها و ایثارگریهای خود و همرزمانشان باشند .
بار دیگر این توفیق نصیبمان شد تا در جمع صمیمی این عزیزان قرار بگیریم عزیزانی كه پس از پایان دوران دفاع مقدس با مشكلات زیادی در درمان و زندگی روزمره خود دست و پنجه نرم كردند و در این روزها در آغاز دهه پنجم انقلاب اسلامی موهای خود را سپید و با دستانی نحیف و بعضا پینه بسته قبل از اذان مغرب و عشا در ماه مبارك رمضان كه بسوی معبود بلند كرده اند ، برای سلامتی همرزمان و جانبازان و شفای بیماران دعا می كنند.
این عزیزان در بسیاری از مواقع مشكلات خود را به دست خود و دوستانشان رفع و رجوع كرده و بسیاری از آنان از تسهیلات اعطایی بنیاد شهید و امور ایثارگران امروز و بنیاد جانبازان و مستضعفان قدیم استفاده نكرده اند و امروز هم شاكر معبود و انقلاب اسلامی و پیر و مرادشان حضرت امام خمینی ره و تابع منویات رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای هستند و خود را سربازان رهبری می دانند.
* درصد های دنیوی بركتی ندارد
به گفته حاج حمید توسلی، جانباز به فردی اطلاق می شود كه جان خود را در راستای حفظ دین ومیهن فدا كرده و با خدای خدا معامله نموده و این درصد ها دنیوی است و بركتی ندارد اگرچه مسئولان برای بسیاری از ایثارگران زحمات فراوانی می كشند.
این رزمنده دوران دفاع مقدس با درد و دل با خبرنگار ایرنا ، خاطرات خود را در زمان آغاز جنگ و روزهایی كه با وانت ها وخودروهای نظامی ، رزمندگان را در خط مقدم در گرمای خوزستان جابجا می كردند شروع كرد و كم كم خاطراتش را در زمینه ایثار و شهادت دوستان و همرزمان ادامه داد . حاجی با نشان دادن محل آسیب های جدی روی دو پای خود می گوید من هنوز توفیق رفتن به بنیاد و گرفتن درصد را نیافته ام و اصلا این حرفهایی كه همرزمانم درباره درصد و نوع تسهیلات اعطایی برای جانبازان می زنند را نمی شناسم .
او تاكید می كند: مگر ما رفته بودیم كه درصد بگیریم بعد دفاع كنیم از دین و میهن وناموسمان، كه امروز ناراحت كمی درصد و مشكلات ناشی از این رده بندی و درجه بندی را داشته باشیم نه اصلا اینطور نیست در خط مقدم همه به دنبال ایثار و فداكاری بودند و اصلا كسی به رنگ و مسئولیت و این چیزها توجه نداشت همه فقط خدا را می دیدند و با دستور امام رشادت و ایثارگری می كردند.
حاج حمید درباره سلامتی و ادامه درمان پاهایش كه در سه راهی خرمشهر با اصابت تركش خمپاره مجروح شده می گوید: بعد از مجروح شدن با رساندن من و چند تن دیگر از رزمندگان به بیمارستان صحرایی در آن محدوده در بیمارستانی در اهواز بستری شدیم و بعد به مرخصی آمدیم سپس با باز یابی سلامتی به جبهه برگشتیم و تا روزهای آخر هم در كنار رزمندگان بودیم این برای من یك توفیق است كه امروز هم دوستان خود را بر سر سفره افطار مشاهده می كنم.
* مسئولان بیشتر به فكر جانبازان باشند
حاج احمد مقدم كه در كربلای پنج با گلوله دوشكا از ناحیه سر مجروح شده بود در گفت وگو با خبرنگار ایرنا درباره وضعیت سلامتی خود گفت : الحمدلله سلامت هستم اگرچه سالها سختی كشیدم و دوران درمان من هم هنوز ادامه دارد ولی باید توجه كرد كه شفا در دستان خداست و از اهل بیت كمك خواسته ام و امروز هم در پی بیشتر شدن درصد و این حرف ها نیستم من كارم را بعد جنگ تحمیلی در بازار دنبال كردم و اصلا توجهی به این حرفها ندارم .
وی با اشاره به اینكه امروز در میان جمع رزمندگانی كه بر سر سفره افطاری نشسته اند دوستانی را می بینم كه مشكلات زیادی دارند در عرصه زندگی و این قطعا وظیفه دستگاههای مانند بنیاد است كه به این عزیزان رسیدگی كند و مشكلات این دوستان را رفع نماید . اما با توجه به سخنان و خاطرات دوستان می بینیم كه این دوستان هم بعد از مجروحیت به دنبال پرونده بنیاد و نامه از بیمارستان و درصد و این چیزها نبوده اند و به تنها چیزی كه فكر می كردند دفاع از میهن اسلامی و ناموس مردم ایران بوده و امروز هم اگر این مشكلات را دارند اصلا از اعمال و رفتار خود بعنوان رزمنده پشیمان نیستند.
حاجی مقدم روزهای خوش بودن در كنار رزمندگان در عملیات ها و خط مقدم را از بهترین روزهای زندگی خود می داند و می گوید :آن روزها دیگر بر نمی گردد امكاناتی نبود و سرما وگرما فشار مضاعفی بر رزمندگان می آورد اما چیزی كه مهم بود نشان از روحانیت و ولایتمداری رزمنده ها داشت، ایمان به خدا و اجرای دستورات اسلام و فرماندهان در زمان جنگ بود.
حاج احمد درباره مشكلات درمان خود تصریح می كند : قطعا باید مسئولان بیشتر به فكر جانبازان و رزمندگان باشند ، امروز داروها بسیار گران شده و برخی داروها از سوی بنیاد حمایت نمی شود و این بسیار برای جانبازان و خانواده های آنان سخت شده است . از مسئولان می خواهم كه بیشتر در بیمارستان ها و كلینیك های مربوط به بنیاد حضور داشته باشند و مشكلات دوستان را از نزدیك ببینند و برای آن ها راه حل و جواب پیدا كنند.
* شیمیایی ها مشكلات بیشتری دارند
حاج حبیب مومن فر دیگر جانبازی كه در جبهه های جنوب شیمیایی شده و نفسش همیشه به شماره می افتد اما ایمانش به شماره نمی افتد و در راستای اعتلای جمهوری اسلامی كم نگذاشته به خبرنگار ایرنا در این جمع تاكید می كند كه رسانه های بیشتر به مسائل جانبازان و رزمندگان توجه كنند و او معتقد است كه اگر رسانه ها به این موضوعات بیشتر بپردازند قطعا مسئولان هم بیشتر به فكر یاری رساندن به این قشر مومن و از خود گذشته و فداكار خواهند بود.
این جانباز شیمیایی مشكلات تنفسی در آب و هوای آلوده را بزرگترین دشمن سلامتی خود و هم قطارانش می داند و اضافه می كند : در بیمارستانهای مربوط به بنیاد موضوع جانبازان شیمیایی مقداری كم رنگ شده و این قشر از حمایت های قاطع برخوردار نیستند . شیمیایی ها كارشان سخت تر از دیگر جانبازان است زیرا وقتی نفسی به شماره بیفتد قطعا نفس های بعدی كه خانواده ها باشند نیز به شماره می افتد . جانبازان شیمیایی برای گرفتن داروها و اسپری های مربوط به تنفس خود بسیار با مشكل روبرو هستند و در این زمان كه تحریم ها علیه كشورمان می باشد داروهای جانبازان شیمیایی بسیار به سختی به دست این عزیزان می رسد.
حاجی درباره درصد جانبازی خود می گوید : من چون با اصرار دوستان پس از 20 سال به بنیاد مراجعه كردم درصد درست و حسابی به من ندادند و امروز جزو جانبازان زیر 25 درصد هستم و بسیاری از مشكلات را به عینه مشاهده می كنم به نظر من جانباز را با درصد نباید دید جانباز را بر اساس مشكلات و گرفتاریها و مقدار بیماری او باید سنجید و به او تسهیلات داد جانبازی كه زیر 25 درصد است اصلا تسهیلات زیادی كه مسئولان تبلیغ می كنند به آنها تعلق نمی گیرد .
* دانشگاه و سربازی فرزندان جانباز مشكلات عدیده
حاج رضا از وضعیت تسهیلات دانشگاهی برای جانبازان زیر 25 درصد برای خود و فرزندانش گله می كند و می گوید تركشی یك درصد هم حساب كرده بودند الان بالای 25 درصد بودیم ، حاج عباس از درمان و كسر خدمت فرزندانش حرف می زند كه باید به شكل بهتری انجام پذیرد ، حاج محمد كه پسرش در حال رفتن به سربازی است از كسر خدمت برای سربازی فرزندش ناراحت است ، سید رضا كه درصد پایینی برایش در نظر گرفته اند به مزاح می گوید حقمان است باید سر وقت می رفتیم چرا نرفتیم ؟، علی آقا با اینكه از دوستان نزدیك فرماندهان در زمان جنگ بوده به راحتی می گذرد و می گوید خدا باید به جانبازان درصد بدهد نه این عزیزان، بركت زندگی و سلامتی با خداست ،امیر خان كه سفره را می اندازد معتقد است همینكه دور هم هستیم از 25 درصد بالاتر است، فرزندان جانبازان هم هاج و واج به حرفهای پدران خود گوش می دهند برخی راضی و برخی ناراضی هستند و زیر لب حرف هایی می زنند.
باید از حاج مصطفی ، حاج اسماعیل ، حاج رضا ، آقا مهدی و آقا مصطفی از دیگر جانبازانی كه هر ساله بر سر سفره افطاری جانبازان زیر 25 درصد شركت می كنند و امسال به دلیل بیماری و موضوعات مربوط به جانبازی غیبت داشته اند یاد كرد.
شب خوبی بود كلی حرف و سخن شنیدیم كه خاطرات جانبازان اگر بصورت خبر و تصویر در آید قطعا راهگشا خواهد بود.
گزارش از رضا رضایی مجد
اجتمام*1095*9105
تاریخ انتشار: ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ - ۰۸:۵۲
تهران- ایرنا- افطاری بر سر سفره جانبازان و رزمندگانی كه سال ها پس از پایان جنگ تحمیلی دور هم گرد آمده و با ذكر خاطرات ایثارگری های خود وهمرزمانشان برای فرزندان تاكید می كنند كه برای دفاع از اسلام و ایران رفته اند و به هیچ عنوان پشیمان نبوده و تا زنده اند پای نظام، رهبری و مردم كشور هم می مانند.