تاریخ انتشار: ۵ خرداد ۱۳۹۸ - ۱۵:۴۱

اخباری که این روزها از خشونت فوتبال ایران در رسانه ها منتشر می شود ویروسی فراگیر از رفتارهای نامناسب ورزشی است که لیگ برتر را با چالش های فراوان ورزشی و رفتاری مواجه خواهد کرد.  

شاید با برخورد قاطع و صدور حکم زودهنگام برای خاطیان دیدار شهرداری سیرجان و ذوب آهن اصفهان تصور بر این بود که برای مدتی رفتارهای ناهنجار در فوتبال زنان ایران فروکش کند اما صدها کیلومتر دورتر از اصفهان، در ایلام اتفاقاتی تکرار شد که نشان می دهد ویروس رفتارهای ناهنجار فوتبالی از شهری به شهر دیگر در حال سرایت و به چاله هایی پرچالش پیش روی فوتبال زنان تبدیل شده است.

به نظر می رسد که این چاله ها یکی پس از دیگری در مسیر ورزشکاران نقش بسته و هر هفته شاهد رونمایی از شیوه جدیدی از آنها در لیگ ایران هستیم. چاله هایی که با هیجانات زودگذر فوتبالی شروع و در نتیجه عدم کنترل رفتارها، این هیجانات به خشونت و زد و خوردهای غیر ورزشی تبدیل می شود؛ با این شرایط باید گفت چالش فوتبال بازیکنان را در تله خشم به دام می اندازد. تله ای که ترمز روند رو به رشد فوتبال زنان را خواهد کشید زیرا فوتبال زنان رشته ای نوپا و نیازمند توسعه در سطح برون مرزی است.

استمرار رفتارهای ناهنجار در میادین ورزشی به ویژه فوتبال زنان سبب می شود الگودهی برای توسعه این رشته در سطح کشور با موانعی مواجه شود زیرا زمانی که ستارگان ورزشی فوتبال دختران، به عنوان الگو به جامعه معرفی شوند، می توانند قشر وسیعی از اجتماع را با رفتارهای خود تحت تاثیر قرار دهند. اما بدرستی می توان از جنجال آفرینان این عرصه به عنوان یک الگو نام برد.

اگر پازدهر خشونت در فوتبال به ویژه فوتبال زنان در ایران به زودی کشف نشود، بدون شک تداوم رفتار بازیکنان و به ویژه سرمربیان نه تنها موجب توسعه این رشته در سطح بین المللی نمی شود بلکه انتشار تصاویر درگیری ها در سطح جامعه موجی از فوتبال زدگی را در بین دختران نونهال و نوجوان ایجاد خواهد کرد. همچنین با تداوم گسترش این رفتارها مقدار اندوخته ای که برای پرورش نخبگان این عرصه بکار برده شد، از میان می رود و تمامی رویاهای فوتبالیست های زن ایرانی در چاه های خشونت محو می شود.

خلاصه آنکه عوامل پیشگیرانه از خشونت به احکام فدراسیون فوتبال نوعی پاک کردن صورت مساله است زیرا این احکام مُسکن هایی هستند که تنها درد را برای کوتاه مدت تسکین می دهد؛ تسکینی که نمونه آن در درمان چند روزه خشونت فوتبال ذوب آهن اصفهان و شهرداری سیرجان ملاحظه شد.

شاید برای آن بازی رای کمیته انضباطی مرهمی کوتاه مدت برابر خشونت ها بود اما اتفاقات ایلام نشان داد تا زمانی که ریشه اصلی این مشکلات که همانا عدم فرهنگ سازی درست است، از میان نرود، خشونت نه تنها لیگ فوتبال زنان بلکه فوتبال مردان را در کام خود فرو می برد و هر روز می توانیم شاهد ناهنجاری های اجتماعی باشیم که ورزشکاران این عرصه را درگیر خود کرده است.

ورزشی **۹۱۲۸**۹۱۲۹