این کشتی "اورال" نام دارد و در شهر بندری سن پترزبورگ برای نخستین بار به آب انداخته شده است و گفته می شود که با وزن 33.5 هزار تن و طول 173.3 متر تا سال 2022 تکمیل و آماده بهره برداری خواهد شد.
این پروژه از مدت ها پیش در دستور کار دولت روسیه قرار داشت و حتی گفته شده بود که قرار است یخ شکنی با توانایی شکستن یخ به عمق چهار متر ساخته شود اما سرانجام روس ها از یخ شکن اورال رونمایی کردند که وظیفه دارد مسیر را برای کشتی های تجاری که قصد دارند از طریق شمال روسیه کالا به کشورهای آسیایی منتقل کنند، باز کند.
پیشتر اولگ ریازانتسف معاون وزارت صنعت و بازرگانی روسیه اعلام کرده بود که کشتی یخ شکن اتمی جدیدی با عنوان «لیدر» در کارخانه کشتی سازی «زوزدا» در خاور دور روسیه ساخته می شود.
وی درخصوص پروژه های دریایی روسیه در شمال گفته بود: اکنون ساخت سه فروند از نیرومندترین کشتی های یخ شکن اتمی روسیه در جریان بوده و قرار است تعدادی کشتی های یخ شکن دیزلی نیز ساخته شود.
کارخانه کشتی سازی 'زوزدا' در سواحل خلیج کوچک 'بالشایا کامنیا' در ساحل جنوبی استان پریموریه روسیه قرار دارد و تنها تولید کننده کشتی های متوسط و بزرگ برای اکتشاف، استخراج و حمل و نقل مواد هیدروکربوری از جمله کشتی های یخ شکن و عناصر سکوهای دریایی برای بهره برداری از معادن نفت و گاز در فلات قاره قطب شمال است.
کشتی های یخ شکن اتمی جدید نیرومند ترین کشتی ها از این نوع در جهان با قدرت 120 مگاوات هستند. انتظار می رود کار ساخت کشتی لیدر سال 2020 میلادی آغاز و سال 2027 به پایان برسد.
ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهوری روسیه ماه آوریل گفت: این کشور ساخت یخ‌شکن‌ها را افزایش خواهد داد و هدف از آن افزایش چشمگیر حمل و نقل در امتداد ساحل شمالگان است. بر همین اساس ناوگان شمالگان روسیه تا سال ۲۰۳۵ دست‌کم ۱۳ یخ‌شکن را عملیاتی می‌کند که ۹ یخ‌شکن مجهز به راکتورهای هسته‌ای خواهند بود.
صاحبنظران معتقدند که منابع نفت و گاز شمالگان معادل ۴۱۲ میلیارد بشکه نفت است که حدود ۲۲ درصد از نفت و گاز کشف نشده جهان را شامل می شود.
یادآور می شود که راه دریایی شمال یکی از راه‌های دریایی کشتی‌رانی و حمل و نقل است که به‌طور رسمی توسط قوانین روسیه از دریای کارا به اقیانوس آرام به‌طور خاص در حال اجرا در امتداد ساحل قطبی روسیه از تنگهٔ کارا بین تعریف شده‌است.
دریای بارنتز و دریای کارا، همراه سیبری، به تنگه برینگ. کل مسیر در آب‌های شمالگان و در منطقه انحصاری اقتصادی روسیه (EEZ) نهفته است. پاره‌ای از این مسیر تنها برای دو ماه در سال از یخ خالی است. قبل از آغاز قرن بیستم آن را گذرگاه شمال شرقی می نامیدند و هنوز هم گاهی اوقات به این نام خوانده می‌شود.
در حالی که گذرگاه شمال شرقی شامل تمام دریاهای شرق قطب شمال است و اقیانوس اطلس و آرام را به هم می‌پیوندد، راه دریایی شمال بخشی از گذرگاه شمال شرقی است که در قوانین روسیه تعریف شده و دریای بارنتز را شامل نشده و در نتیجه به اقیانوس اطلس نمی‌رسد.
با این حال راه دریایی شمال با بخش بزرگی از گذرگاه شمال شرقی انطباق دارد و گاهی عنوان راه دریایی شمال برای اشاره به تمامی گذرگاه شمال شرقی به‌کار می‌رود.
راه دریایی شمال نخستین بار توسط آدولف اریک نوردنسکیولد کاوشگر سوئدی- فنلاندی با کشتی وگا در سال‌های ۱۸۷۸ تا ۷۹ پیموده شد و امروز روسیه درصدد احیای آن است.