حتی انتقال امتیاز لیگ برتری پاس به همدان نیز نتوانست تحول شگرف در فوتبال این استان ایجاد کند و التهاب و دلهره را در دل فوتبال دوستان همدانی نهاد.
نگاه مثبت به این انتقال را می توان به تجهیز و مدرن سازی زیرساخت ها و شکوفایی تک چهره هایی معطوف ساخت اما همین موفقیت های به دست آمده هم اگر با تفکر حرفه ای همراه بود، اکنون دوام حضور در لیگ برتر را شاهد می شدیم.
در واقع نبود تفکر حرفه ای و در مقابل، تصمیم گیری های سلیقه ای و لحظه ای سبب شد تا همدان اوج مقطعی و کوتاه در جایگاه برتر فوتبال کشور داشته باشد و سپس با تنزل، دلسردی و سرخوردگی در بین فوتبال دوستان این استان، روزگار خاکستری را ایجاد کرد.
حتی در این سال های اخیر نیز فوتبال همدان هرگز نتوانست با پاس در لیگ های یک و ۲ موفق عمل کند و با کابوس سقوط به لیگ دسته سه، کارنامه ای دلخراش را به ثبت رساند.
خرید امتیاز هم نتوانست به امیدواری دوباره به این تیم کمک کند و انتهای فصل جاری لیگ ۲ را نیز با حسرت صعود به پایان برد.
البته پنهان نیست که امسال پاسی ها مورد حمایت همه جانبه قرار گرفتند و نتایج خوبی را نیز کسب کردند، اما بازهم تفکر غیرحرفه ای مانع از صعود شد.
پاس در این سال ها همواره دقیقه ۹۰ اقدام به بستن تیم می کند، حمایت های مالی لحظه آخری صورت می گیرد و با هر تنزل و افت نیز ترکیب تیم دستخوش تغییرات آنی می شود.
در مجموع همین شیوه غلط و تصمیم گیری سلیقه ای و به دور از کالبدشکافی و بررسی چرایی ها در ثبت ناکامی ها باعث شد تا در این سال ها تیمی که در لیگ برتر سکوهایش جای سوزن انداختن نبود، حالا شاهد حداقل ها باشد.
با این حال، پاس همچنان در کانون توجه فوتبالدوستان همدانی قرار دارد و در این سال های اخیر حتی تیم هایی نظیر شهرداری همدان این چنین مخاطب پذیر نبوده است.
هواداران فوتبال پاس را نماد فوتبال همدان تلقی می کنند و با وجود این همه ناکامی و خاطرات تلخ، بازهم امیدوارند که روزگاری پاس لیگ برتری می شود.
همین امیدواری ها سبب شده در شروع هر فصل بنای حمایت را سرلوحه تشویق های خود قرار دهند و به امید صعود در انتهای فصل، از شکست ها و ناکامی های مقطعی طول فصل چشم پوشی کنند.
اما هر سال بارقه های امید در دل آنها نقش بر آب می شود و با این جمله که «ان شالله فصل بعد»، دست کم به خودشان روحیه می دهند.
آنها در این سال ها به قدری سرد و گرم چشیده فوتبال شده اند که نیک بدانند خوب و بد این فوتبال بی رحم اما دوست داشتنی و جذب در کجاست.
تفکر حرفه ای حلقه مفقوده فوتبال همدان است و همگان بر این باور رسیده اند که با این نگرش و نوع مدیریت در عرصه فوتبال باشگاهی نمی توان راه صعود در پیش گرفت.
آنچه که مشهود است، ساختار فوتبال حرفه ای در همدان ایراد دارد و نیاز است بازنگری جامع و سازنده شود. در واقع اگر بنا بر تیمداری در هر سطحی از فوتبال است، می بایست ارکان اصلی آن به خوبی ایجاد شده و موانع موفقیت برداشته شود.
نگاه حرفه ای به فوتبال باشگاهی می طلبد ابتدا هیات مدیره از جنس فوتبال امروزی شکل گرفته و بودجه باشگاه مشخص شود.
این نباشد که تیم شکل بگیرد و سپس برمبنای نتایج و جایگاه هفتگی مسابقات بودجه به باشگاه تزریق شود و اساس کار مدیرعامل که می بایست بر مسایل تیمی تمرکز کند، فقط دوندگی برای تامین منابع مالی باشد.
نگاه حرفه ای در فوتبال می طلبد که برنامه زمانبندی کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت شکل بگیرد و علاوه بر ثبات مدیریتی، سازوکار مالی پایدار و مشخص نیز تدوین شود.
امروزه نیم نگاهی به تیم های موفق فوتبال در لیگ هایی نظیر یک و ۲ کشور نشان می دهد که برنامه محور عمل می کنند و از همان ابتدا ضمن رفع دغدغه های مالی، جذب کادر فنی و بازیکنان موثر، تقویت نظم و انسجام در برپایی اردوها و تمرین ها، ایجاد وحدت و همدلی بین هواداران، تیم و مسئولان، به دور از هرگونه تنش و حاشیه، سرانجام خوشایند را برای خود رقم زده اند.
امسال علاوه بر تیم پاس، شهرداری نیز در شرایطی دیگر نماینده فوتبال همدان در لیگ ۲ بود که حتی تا لبه سقوط پیش رفت.
فقدان بکارگیری مدیریت فوتبالی در راس این تیم، بی برنامگی در تزریق بودجه، نبود وحدت و انسجام تیمی، بکارگیری افرادی با نگرش سنتی در امور فنی و مدیریتی، نبود شناخت لازم در انتخاب بازیکنان تاثیرگذار در لیگ ۲ و حاکم نبودن تفکر حرفه ای در این باشگاه سبب شد تا با وجود صرف هزینه میلیاردی، نتیجه مطلوب حاصل نشود.
از سوی دیگر، اعتماد نکردن به افراد باتجربه در سطح لیگ های کشوری، حضور افرادی فاقد تجربه لازم در کمیته فنی، وعده های شعارگونه در حمایت مالی به موقع از بازیکنان، سواستفاده برخی بازیکنان از حواشی درون تیمی و شناخت نداشتن مدیریت تیم از اصول و قوانین حرفه ای فوتبال بر ناکام گذاشتن این تیم صحه گذاشت.
این نوع شیوه مدیریتی در تیم های دسته سومی و حتی رده های پایه که در لیگ های کشوری حضور داشتند نیز تاثیرگذار بود و در مجموع فصلی ناموفق را در فوتبال استان همدان رقم زد.
جمع بندی از کاستی های موجود در مسیر فوتبال استان نشان می دهد تا زمانیکه تفکر حرفه ای در باشگاه های همدان حاکم نشود و جای خود را به کج سلیقگی ها، تصمیم های لحظه ای، حمایت های مقطعی و دلخوش بودن به حداقل ها بدهد، صعود و بازگشت شور و نشاط در بین فوتبالدوستان رویایی دست نیافتنی برای الوندنشینان خواهد ماند.
در حالی که سال ها از عنوان «شهر فوتبال» که کنفدراسیون فوتبال آسیا برای همدان نامید، سپری می شود، آنچه که مشاهده شد، شعار فوتبال است.
به امید روزی که سرنوشت فوتبال همدان به دور از هرگونه سهم خواهی، تصمیم های احساسی و تکرار اشتباهات گذشته، در مسیر موفقیت قرار بگیرد.