تأسیس اتحادیه اقتصادی اوراسیا همچنین اگرچه آمال ژئوپلیتیک مسکو را تا حدودی تحقق بخشیده است، اما تعیین دستورکار ژئوپلیتیک برای این اتحادیه از سوی مسکو با وجود اعضایی با هدف اولیه کسب منافع اقتصادی چندان آسان نخواهد بود. این درحالی است که روسیه برای تأسیس این اتحادیه هزینه های گزافی را متحمل شده و سیاست "اغوا از طریق کمک مالی" را پیش گرفته است.
پرسش محوری مقاله حاضر این است که «هدف روسیه از پرداخت هزینه های گزاف برای ایجاد و گسترش اتحادیه اقتصادی اوراسیا به رغم بهره مندی اقتصادی بیشتر در صورت تأکید بر موافقتنامه های دوجانبه با دولتهای پساشوروی چیست؟» فرضیه به آزمون گذاشته شده در چارچوب نظریه منطقه گرایی جدید این بوده است که «اگرچه هدف اولیه روسیه از ایجاد و گسترش اتحادیه اقتصادی اوراسیا، تقویت جبهه ای ژئوپلیتیک در برابر غرب در مرزهای اتحادیه اروپا به بهای پرداخت هزینه های گزاف به منظور دوری آنها از غرب است، اما از مزایای انسجام اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و هویتی درازمدت این اتحادیه در فضای پساشوروی نیز غافل نیست».
مقاله حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی بوده و برای تجزیه وتحلیل داده های گردآوری شده از روش علی استفاده شده و روابط علت و معلولی میان متغیرهای مقاله تبیین گردیده است.
ادامه مطلب به پیوست ضمیمه شده است.
* غفار زارعی، اسماعیل عباسی
منبع: فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، مقاله 2، دوره 24، شماره 104، زمستان 1397، صفحه 33-60
*ایرنامقاله**1197**