آرزو صانعی روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا گفت: برنامه ملی جامعی که در خصوص تحقیقات، حفاظت و مدیریت پلنگ ایرانی در سال ۱۳۹۴ تکمیل شده بود، با پیگیری‌های سازمان حفاظت محیط زیست، معاونت محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی و دفتر حیات وحش و آبزیان آبهای داخلی این سازمان، ماه گذشته در مرحله اجرا قرار گرفت.
وی افزود: اگرچه هنوز بودجه‌ای به صورت ویژه به اجرای مفاد این برنامه اختصاص داده نشده، اما تشکیل طرح ساختاری اجرای برنامه یکی از اقدامات اساسی است که در بدو امر انجام می‌شود. همچنین، طراحی برنامه از ابتدا به گونه‌ای بوده که بسیاری از اقدامات در قالب همکاری‌های اداری و ظرفیت‌های موجود نیز قابل اجرا است.
صانعی، با یادآوری اینکه این برنامه در یکی از مشارکتی‌ترین سطوح ممکن طراحی شده است، گفت: همکاری ۴۷ گروه ذی اثر شناسایی شده که برخی از آنها نیز نهادهای دولتی هستند و برای اجرای موثر مفاد آن مورد نیاز خواهند بود.
برنامه ملی پلنگ ایرانی که به دنبال اجرای ۳۰ برنامه در سطوح مختلف از سال ۱۳۹۱ تهیه و تدوین شده بود، در ۱۱ فصل با موضوعات زیستگاه‌ها و مناطق آزاد و چهارگانه؛ دامپزشکی، بیماری‌ها و امداد و نجات، فضای حفاظت فیزیکی، امور بین الملل و زیستگاه‌های فرامرزی، طرح بیمه پلنگ ایرانی، تحقیقات، پایش و ارزیابی، پارک طبیعت پردیسان، ذخایر ژنتیکی، شبکه ملی پلنگ ایرانی، آموزش و توانمندسازی، روابط عمومی و امور رسانه، تهیه و تدوین شده است.
پلنگ ایرانی یکی از زیرگونه‌های پلنگ در آسیا است که در گذشته پراکنش وسیعی در جنوب غرب آسیا داشته است. اکنون تصور می‌شود که گستره پراکنش آن در کشور در حال تفکیک شدن به دو نیمه شمالی و مرکزی-جنوبی جدا افتاده از هم است که در صورت عدم اجرای اقدامات مدیریتی مقتضی، سبب تسریع روند انقراض آن خواهد شد. مطالعاتی که پیشتر در خصوص میزان تلفات و مرگ و میر این گونه در کشور انجام شده بود، نشان داد که طی دوره مطالعاتی مذکور، شکار و استفاده از طعمه مسموم و تلفات جاده ای به ترتیب عامل ۷۰ و ۱۸ درصد از موارد تلفات پلنگ در کشور بوده است.