محمد بن سلمان ولیعهد سعودی‌ها در مصاحبه اخیر خود با روزنامه الشرق الاوسط عنوان نموده است که کشورش خواهان رخ دادن جنگی در منطقه نیست. این در حالی است که طبق اعتراف خود او در همین مصاحبه، در جنگ اقتصادی و اعمال تحریم‌های ضد انسانی آمریکا علیه ایران، نقش کلیدی داشته است. او در این مصاحبه بر نقش خود در خروج آمریکا از برجام اذعان کرده و می‌گوید: «ایران درآمد لغو تحریم‌ها را خرج موشک سازی و خطر آفرینی کرد، پس عربستان کوشید تحریم‌ها دوباره برقرار شود.»
بن سلمان پیشتر هم گفته بود که جنگ را به داخل ایران می‌کشانیم و پس از آن بود که حوادث تروریستی در شهرهای اهواز و چابهار، رخ داد. البته اقدامات خصمانه عربستان علیه کشورمان مسبوق به سابقه است و موضوع جدیدی نیست. اگر نگاهی گذرا به دوره پس از انقلاب اسلامی در ایران بنگریم، این اقدامات در مقابل چشمانمان قرار خواهد گرفت: حمایت از صدام در جنگ تحمیلی علیه ایران با کمک‌های مالی، نظامی و معنوی؛ تشکیل شورای همکاری خلیج فارس با هدف مقابله با انقلاب اسلامی ایران؛ کشیدن پای بیگانگان به خلیج فارس؛ کشتار حجاج ایرانی در سال ۱۳۶۶؛ فاجعه منا در سال ۱۳۹۴؛ اصرار به دولت اوباما برای بمباران ایران (طبق گفته جان کری)؛ تلاش برای تشکیل ناتوی عربی برای مقابله با ایران؛ همپیمان شدن با رژیم صهیونیستی علیه کشورمان؛ کارشکنی‌ها در جریان مذاکرات هسته‌ای و نهایا ایفای نقش در خروج آمریکا در برجام، برگزاری نشست سه گانه سران سازمان همکاری اسلامی، اتحادیه عرب و شورای همکاری خلیج فارس و صدور بیانیه‌های ضد ایرانی. البته به این لیست می‌توان موارد دیگری را هم اضافه کرد، ولی همین موارد برای توخالی بودن ادعای ولیعهد سعودی‌ها کافی است.
او در ادامه مصاحبه با الشرق الاوسط، ضمن متهم کردن ایران در مورد حمله به نفتکش‌ها در پنج شنبه گذشته، ایران را رژیم توسعه طلب و حامی تروریسم معرفی کرده و ادعا می‌کند که ایران دهه‌ها است که کشتار و ویرانی را در منطقه و جهان می‌گستراند. ظاهراً بن سلمان در زمان مصاحبه روبروی آینه نشسته و عکس خود و نتانیاهو هم پیمان صهیونیستی خود را می‌دیده است، چرا که موارد اتهامی علیه ایران، بیشترین نزدیکی را با عربستان و رژیم صهیونیستی دارد.
توسعه طلبی سعودی‌ها را می‌توان همراه با وحشیگری در کشورهای مختلف اسلامی دید: یمن، سوریه، عراق، لیبی، سودان، الجزایر و… و. حملات وحشیانه و غیر انسانی به یمن پنجمین سال خود را طی می‌کند. در سوریه و عراق داعش فجیع‌ترین اعمال غیر انسانی را انجام دادن، در تحولات اخیر الجزایر، سودان و لیبی و به آشوب کشیدن آنها، سعودی‌ها نقش اصلی را بازی می‌کنند.
در باب حمایت از تروریسم، می‌توان گفت که در حال حاضر تمامی گروه‌های تروریستی و تندرو به اصطلاح اسلامی در جهان با پشتیبانی مستقیم سعودی‌ها تشکیل شده‌اند و در هر عملیات تروریستی با نام اسلام، همین گروه‌ها دخیل هستند. لیست این گروه‌های تروریستی و اقدامات تروریستی آنها بسیار بلند و بالا است و حملات تروریستی آنها شاخص است: القاعده و حملات یازده سپتامبر، طالبان و اشغال افغانستان، داعش و وحشیانه‌ترین اقدامات تروریستی در عراق و سوریه، بوکو حرام و کشتار مردم بی گناه در چند کشور آفریقایی و… و. کشوری که نخست وزیر کشور مستقل دیگری را به گروگان می‌گیرد، نویسنده‌ای را به طرز وحشیانه ای در کنسولگری می‌کشد و ده‌ها انسان بی گناه را بخاطر شیعه بودن، گردن می‌زند، چگونه می‌تواند ایران را به حمایت از تروریسم متهم سازد؟
خباثت حاکمان سعودی به جایی رسیده است که دیگر چون گذشته هم پیمانی با رژیم کودک کش و اشغالگر قدس را پنهان نمی‌کنند و در هر اقدام ضد اسلامی و ایرانی، می‌توان دست رژیم صهیونیستی را در دست آنها دید.
بن سلمان در این مصاحبه برای اینکه خود را صلح طلب و طالب گفتگو نشان دهد، ابراز امیدواری می‌کند که «ایران تصمیم بگیرد، حکومتی طبیعی باشد و از سیاست‌های خصمانه‌اش دست بردارد». در اینجا هم مشاهده می‌شود که بن سلمان به بیراهه رفته است.
باید یادآوری کرد، کشوری که همیشه خواهان صلح و روابط دوستانه با کشورهای منطقه و جهان بوده است، ایران می‌باشد و آنهایی که پیام‌های دوستی ایران را نادیده می‌گیرند، سعودی‌ها هستند. ایران به واسطۀ برخورداری از تمدن چند هزار ساله و منش بزرگوارانه، همیشه از اقدامات خصمانه سعودی‌ها و کشورهایی چون امارات چشم پوشی کرده و خواهان روابط برادرانه با آنها بوده است. همین چشم پوشی ایران باعث می‌شود که وزیر خارجه کشورمان بارها برای گفت و گو با کشورهای منطقه خلیج فارس اعلام آمادگی کرده و پیشنهاد امضای پیمان عدم تعرض را بدهد و سعودی‌ها همواره در مقابل اینگونه پیشنهادهای سازنده، سکوت اختیار کرده یا آن را رد کرده‌اند.
در پایان باید یادآوری کرد که از سعودی‌ها بعید نیست که حمله به نفتکش‌ها را هم خود طراحی و اجرا کرده‌اند تا مسیر ضربه به ایران را با ناجوانمردی تمام طی کرده باشند. باید گفت امنیت منطقه با همکاری و همیاری کشورهای منطقه تأمین پذیر است و کشورهای خارج از منطقه تنها به دنبال منافع استعماری خود بواسطۀ ایران هراسی هستند. تاریخ دویست سال گذشته ایران بخوبی نشان می‌دهد که هرگز تجاوز یا حمله‌ای به کشورهای دیگر نداشته، ولی با تمام قوا به دفاع از خاک خود پرداخته است.
شایسته است کشورهای منطقه با پذیرش واقعیات، به جای گره زدن حیات خود به حضور کشورهای استعماری بیگانه و متحمل شدن هزینه‌های کلان، دست دوستی ایران را که به سویشان دراز شده است، بفشارند.
**کارشناس مسائل بین الملل