تاریخ انتشار: ۲ تیر ۱۳۹۸ - ۱۱:۱۴

تهران- ایرنا- مدیریت روزهای پسا برانکودر حالی به یکی از چالش مدیران پرسپولیس تبدیل شده که ماه های پایانی لیگ برتر اخبار حکایت از جدایی داشت؛ جدایی که برخی در پایان جام ملت ها آسیا ۲۰۱۹ و رفتن «کارلوس کی روش» منتظر آن بودند و برخی دیگر آمدن «مارک ویلموتس» را پایان راه «برانکو ایوانکویچ» در فوتبال ایران قلمداد می کردند.

اما در شرایط کنونی رفتن یا ماندن برانکو برای هواداران پرتعداد پرسپولیس مساله نیست بلکه چگونگی مدیریت این قضیه یکی از اتفاقاتی بود که نشان داد پلن ب که برخی جای خالی آن را در تیم کی روش حس می کردند این روزها به یکی از مهمترین مشکلات فوتبال ایران به ویژه بخش مدیریتی به خوبی دیده می شود.

مدیران تیم پرسپولیس در حالی که در نشست‌های خبری و مصاحبه‌های خود صراحتاً تاکید می کردند گزینه اول و آخر آنان برای هدایت تیم برانکو است اما در کمترین زمان ممکن مشخص شد که اظهارات این مدیران یکطرفه و بدون نظرات برانکو مطرح شد زیرا این مربی هر چند که خود اظهار نظری در زمینه رفتن از پرسپولیس نداشت اما خبرهای منتشره از آن سوی آب‌های خلیج فارس، حکایت از مذاکره برانکو با تیم‌های عربی داشت و این مربی نیز منکر آن نبود.

برانکو دنبال بهانه بود و هیچ بهانه ای بهتر از پرداخت نشدن معوقات او وجود نداشت پرداختی هایی که تاخیر ۲ ماهه در آنان خود منجر به فسخ قرارداد خواهد شد. برانکو هر چند آرام هدایت تیم را بر عهده داشت و کمترین از مطالبات سخن به میان آورد اما زمانی خواستار پرداخت طلبش شد که پرسپولیس راهی برای آن نداشت و باید مبلغ نزدیک به ۲۰ میلیارد تومانی این مربی در کمتری از چند روز جمع کند. او پاشنه آشیل فوتبال ایرانی را هدف قرار داده بود.

پاشنه آشیل تیم‌های ایرانی در زمان گرو کشی از بازیکنان و مربیان خارجی در حالی به برگ برنده پروفسور در جدال با پرسپولیس تبدیل شد که مدیران این تیم، ضرب العجل های برانکو را جدی نگرفته و با آرامش به دنبال یارگیری در نقل و انتقالات بودند. در نهایت برانکو به به پایان رسیدن مهلت ۲ ماه پرداخت شدن معوقاتش در اتریش با تیم الاهلی عربستان به توافق رسید و پرسپولیس ها همچنان ادعا می کردند کار او غیر قانونی است ادعایی که این روزها با انتخاب گزینه های سرمربی جدید رنگ باخته است.

پروژه انتخاب جانشین برانکو برای فصل نوزدهم حالا به یکی از مهمترین چالش های روز هیات مدیره این تیم تبدیل شده و هر روز نام هایی مانند افشین قطبی، یحیی گلمحمدی و… و. به گوش می رسد. هر چند در میان این نام ها یحیی شانس نخست به شمار می رفت و برخی از توافق باشگاه با او خبر می دادند اما در اوج خبر توافق سرمربی تیم پدیده با پرسپولیس، نامی جدید در رسانه های ایرانی مطرح شد که خبر از حضور یک جهانگرد ایتالیایی در ایران می داد.

پس از ورود «آندره استراماچونی» برای هدایت آبی پوشان پایتخت دیگر هموطن او «ماسیمو کاررا» این روزها گزینه هدایت تیم پرسپولیس به شمار می رود گزینه ای که در صورت توافق می تواند رقابت این ۲ تیم را به دربی ایتالیایی ها نیمکت تبدیل کند.

هر چند که در این زمینه ورود مربیان بادانش خارجی می تواند تحول آفرین باشد اما واقعیتی که پشت توافقات وجود دارد فراتر از توان باشگاه و فوتبال ایران است. فوتبالی که خوش استقبال و بد بدرقه لقب گرفته و ناتوانی در پرداخت مطالبات مالی به یکی از مهمترین پاشنه آشیل ها تبدیل می شود.

این مشکل در حالی مربیان مانند برانکو را از ایران فراری داد که مدیران سرخ درمانده از پرداخت مرد کروات حالا باید خود را برای بندهای متفاوت دستیار سابق «آنتونی کونته» در یونتوس و تیم ملی ایتالیا آماده کنند.

با این وجود باید از مدیران کنونی پرسیده شود اگر باشگاه پرطرفدار تهرانی توانایی استخدام مربی خارجی با نرخ بالای ارز را دارد چرا مطالبات مرد کروات پرداخت نشد تا وی همچنان در این تیم فعالیت کند آیا عملکرد این مربی مورد قبول مدیران نبود؟ بدون شک رفتن برانکو در سایه بی توجهی مدیران ضربه سختی به تیم خواهد زد و آنان ماسیمو کاررا هزینه زاست هزینه ایی که ممکن است مربی در سال نخست نتواند نتایج مورد انتظار هواداران را کسب کند.

همچنین تیم های استقلال و پرسپولیس می توانستند به جای هزینه گزاف برای استخدام مربیان خارجی از ظرفیت پیشکسوتان خود استفاده کنند ظرفیتی که می تواند نفراتی مانند کریم باقری، علی کریمی، مهدی پاشازاده و فرهاد مجیدی را در راس کادر فنی سرخآبی ها قرار دهد.