سید مجتبی سبحانی ثابت روز دوشنبه درگفت‌وگو با خبرنگار ایرنا، با اشاره به نگرانی‌های موجود در زمینه بازار کهنه قم افزود: برنامه ریزی برای ساماندهی و حفظ پهنه تاریخی بازار کهنه در دستور کار شورای اسلامی شهر قم قرار گرفته است.
وی مهم‌ترین مشکلات بازار کهنه را مورد توجه قرار داد و گفت: عبور و مرور وسایل نقلیه در محدوده این بازار، احتمال آتش‌سوزی در انبارهای آن و همچنین ناامنی به دلیل متروکه و تاریک بودن این بازار از مسائلی بوده که ساماندهی آن را ضروری کرده است.
وی اضافه کرد: جلسات مستمری با کسبه و فعالان اقتصادی بازار کهنه برگزار و موافقت آن‌ها برای ساماندهی و تبدیل آن به بازارچه صنایع‌دستی گرفته‌شده است.
سبحانی ثابت گفت: همچنین برای حفظ سازه تاریخی بازار و رونق صنعت گردشگری و رونق کسب‌وکار نیز تعاملات مناسبی با اداره کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان صورت گرفته است.
وی ادامه داد: در بودجه سالجاری شهرداری قم ردیف بودجه مشخصی برای کف سازی بازار کهنه توسط شهرداری قم پیش بینی شده و اداره کل میراث فرهنگی استان نیز امر جداره سازی و مرمت سقف این اثر تاریخی را انجام خواهد داد.
وی اضافه کرد: برای جلوگیری از تردد موتورسیکلت و وسایل نقلیه در بازار کهنه تمام ورودی آن‌ها آن مسدود و اقدام‌های لازم برای روشنایی و افزایش ایمنی آن آغازشده است.
سبحانی ثابت گفت: سازمان زیباسازی و نوسازی اطراف حرم مطهر حضرت معصومه (س) در یک بازده زمانی ۲ ماهه، کف سازی بازار کهنه را بر مبنای طرح و معماری هماهنگ با بافت تاریخی آن انجام می‌دهد.
عضو شورای اسلامی شهر قم خاطرنشان کرد: اگر این بازار متروکه تبدیل به بازارچه صنایع‌دستی و فروش محصولات و سوغات سنتی شود با حفظ زیبایی رونق کسب‌وکار به جذب بیشتر گردشگران نیز کمک شایانی خواهد کرد.
بازار کهنه قم با عمر بیش از ۶۰۰ سال دارای ظرفیت‌های فراوان برای جذب توریست و گردشگر است. بازار کهنه در دو سوی هسته اولیه شهر قم یعنی محله عربستان و لب چال قرار دارد.
از سال ۱۳۸۰ تاکنون، پنج دوره مرمت در بازار کهنه این استان که یکی از بازارهای تاریخی می‌باشد انجام شده است. این مرمت‌ها در مقیاس‌های مختلف شامل ایجاد طاق‌های فرو ریخته، سبک‌سازی، حذف الحاق‌ها، استحکام‌بخشی، سفیدکاری، آجرفرش می‌باشد. در این بازار کارگاه‌های صنایع‌دستی ازجمله رنگرزی سنتی، چاقوسازی، خراطی، نجاری، منبت‌کاری و غیره فعال است. این بازار که قدمت آن به دوران صفویه و قاجاریه بازمی‌گردد در اواخر سال ۷۶ به ثبت ملی میراث فرهنگی رسید.
۷۴۰۳/ ۶۱۳۳/