رأی الیوم امروز چهارشنبه نوشت که روزنامه صهیونیستی هاآرتص اخیراً در یادداشتی وجود یکهزار و ۵۳۷ عیب را در سازه‌های آلومینیومی رآکتور هسته‌ای دیمونا در صحرای نقب در فلسطین اشغالی فاش کرده است.
این نگرانی‌ها موجب افزایش درخواست‌ها برای ارائه تضمین‌های جدید و حتی احداث مرکز تحقیقاتی تازه ای در اسرائیل شده است.
این موضوع احتمالاً موجب خواهد شد تا اسرائیل در شرایط تصمیم گیری قرار گیرد و برای نخستین بار به داشتن سلاح هسته‌ای اعتراف کند.
مؤسسه علوم و امنیت بین المللی که مقر آن در آمریکا است، سال ۲۰۱۵ میلادی اعلام کرد که اسرائیل ۱۱۵ کلاهک هسته‌ای در اختیار دارد در حالی که این رژیم به شدت با دستیابی کشورهای دیگر منطقه بخصوص ایران به برنامه های صلح آمیز هسته‌ای مخالف است.
«عوزی ای ون» یکی از کارشناسانی که در احداث رآکتور هسته‌ای دیمونا مشارکت داشته است درباره وقوع فاجعه‌ای شبیه به آنچه سال ۱۹۸۶ در چرنوبیل اوکراین روی داد، به دلیل نحوه احداث و انباشته شدن زباله‌های خطرناک و بی توجهی مسئولان رژیم صهیونیستی درباره آن هشدار داد.
وی احتمال انتشار تشعشات هسته‌ای از دیمونا را بعید ندانست و افزود که دیمونا به اهدافی که برایش تعیین شده بود دست یافته است و دیگر نیازی به آن نیست.
این کارشناس اسرائیلی درباره اینکه چرا رژیم صهیونیستی از متوقف کردن فعالیت این راکتور امتناع می‌کند، گفت: ادامه فعالیت دیمونا علل سیاسی دارد. از جمله آنکه نمی‌خواهند هزاران نفر بیکار شوند و احداث رآکتور جدید نیز اسرائیل را ملزم می کند برخورداری اش از توان هسته‌ای را رسماً اعلام کند.
این درحالی است که اسرائیل قادر به احداث رآکتور جدید نیست و هیچ کشوری نیز بدون امضای پیمان منع گسترش سلاح هسته‌ای حاضر نخواهد شد برای اسرائیل چنین رآکتوری بسازد.
میخال روزین نماینده حزب میرتس نیز خواستار تغییر ریشه‌ای در این سیاست اسرائیل در خصوص موضوع ایمنی شده است.
وی در نامه‌ای به کمیته امور خارجی و امنیتی کنست (پارلمان) اسرائیل اذعان کرد که رآکتور دیمونا به جز مدیران کمیته انرژی هسته‌ای اسرائیل تحت هیچ گونه نظارتی قرار ندارد و برای ایجاد تغییرات نباید منتظر وقوع فاجعه باشیم.
فاجعه اتمی چرنوبیل در ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ (۶ اردیبهشت ۱۳۶۵) در نیروگاه چرنوبیل در اوکراین رخ داد.
انفجار و آتش سوزی در رآکتور شماره ۴ نیروگاه چرنوبیل باعث پخش مواد رادیواکتیو در بخش بزرگی از غرب شوروی و اروپا شد.