در این مراسم رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، جمعی از اساتید و دانشجویان ایرانشناس و شرق شناس، نماینده وزارت علوم، تحقیقات و فناوری اطلاعات ایران و رئیس کرسی ایران شناسی دانشگاه گرجستان حضور داشتند.
حمید مصطفوی رایزن فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در این مراسم با اشاره به روابط فرهنگی و ادبی ایران و گرجستان، نقش مؤثر ایرانشناسان و دانشگاهیان گرجی را در برقراری و تحکیم این روابط مهم و تأثیرگذار دانست.
وی افزود: برای شناخت جامعه ایرانی از خدمات و آثار ایرانشناسان گرجی لازم است پژوهشی در قالب کتاب چاپ و به نسل ایران شناسان جوان گرجی و جامعه علمی دو کشور معرفی شود.
رایزن فرهنگی ایران گفت: مرحوم گواخاریا از ایرانشناسان برجسته و از چهره‌های فاضل و فرهیخته زبان و ادبیات فارسی و گرجی است که نقش برجسته ای در توسعه علم، فرهنگ و ادب دو کشور ایران و گرجستان ایفا کرده است.
وی فقدان این استاد برجسته و فرهیخته ادبیات فارسی را ضایعه‌ای برای فرهنگ و ادب دو کشور دانست و گفت: نام و یاد او چون تمامی کسانی که به فرهنگ و ادبیات دو کشور خدمت کرده‌اند، ماندگار است و به نکویی یاد می‌شود.
رایزن فرهنگی سفارت ایران در تفلیس اظهار داشت: این استاد پیشکسوت که شاگردان بسیاری تربیت کرد و آثار ماندگاری از خود برجای گذاشت، بر گردن همه ما حق دارد و باید نام، روش و منش وی در حوزه علم و علم آموزی، توسعه زبان و ادبیات فارسی ازسوی شاگردان و ایران شناسان جوان دنبال و تقویت شود.
مصطفوی درباره اهمیت کتاب «تاریخ مختصر ادبیات گرجستان از دیدگاه پیوندهای ادبی گرجی و فارسی» گفت: شادروان گواخاریا در این کتاب به چگونگی شکل گیری و توسعه ادبیات گرجستان از دوران باستان تا عصر حاضر با تاکید بر روابط ادبی فارسی و گرجی پرداخته و در تبیین اشتراکات فرهنگی و ادبی دو کشور بر نقش و تأثیر زبان و ادبیات فارسی بر زبان و ادبیات گرجی تاکید کرده است.
وی در پایان آمادگی رایزنی فرهنگی ایران در راستای شناسایی، ترجمه و نشر آثار ایرانشناسان گرجی را اعلام کرد.
پروفسور گواخاریا که متولد سال ۱۹۲۹ میلادی است، عضو پیوسته فرهنگستان ملی علوم گرجستان، ایرانشناس نامی و استاد برجسته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه دولتی تفلیس بود و در سال ۱۹۵۸ از رساله دکتری خود را با عنوان «منابع فارسی روایت‌های گرجی داستان یوسف و زلیخا» دفاع کرد.
وی در سال ۱۹۷۰ از رساله فوق دکتری خود با عنوان «روایت های گرجی داستان‌های عامیانه فارسی» دفاع کرد و به مقام استاد تمام زبان و ادبیات فارسی منصوب شد و در طول ۵۰ سال تدریس شاگردان و ایرانشناسان زیادی را تربیت کرد.
میراث علمی و پژوهشی وی شامل ۱۵ کتاب تألیفی و ترجمه در حوزه زبان و ادبیات فارسی و بیش از ۳۵۰ مقاله معتبر را در بر می‌گیرد.
این ایران شناس برجسته گرجستان که عضو انجمن ایران شناسان اروپا نیز بود، در سال ۲۰۰۲ میلادی فوت کرد.