هیأت دولت با تصویب یک آئین‌نامه شرایط اخذ اقامت ایران را ساده‌تر کرد. فقط ۲۵۰ هزار یورو نیاز است تا بتوانید اقامت ۵ ساله در ایران بگیرید.
هیأت دولت دیروز به پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی و به منظور تشویق سرمایه‌گذاری و جذب منابع مالی (ارزی) خارجی، آئین‌نامه اعطای مجوز اقامت پنج‌ساله به اتباع خارجی را به تصویب رساند. آن طور که دفتر هیأت وزیران اعلام کرده است؛ مطابق این آئین‌نامه، حداقل مبلغ مورد نیاز برای اعطای مجوز اقامت سرمایه‌گذاری برای اتباع دولت‌های خارجی که از سوی جمهوری اسلامی ایران به رسمیت شناخته شده‌اند معادل ۲۵۰ هزار یورو است. گفتنی است، سرمایه گذاری علاوه بر دلار شامل معادل ارزی سایر ارزهای مورد قبول بانک مرکزی نیز می‌شود. سپرده‌گذاری در بانک، سرمایه گذاری در اوراق مشارکت و سرمایه‌گذاری در حوزه مسکن، مطابق ضوابط این آئین نامه و با رعایت قوانین و مقررات کشور، از جمله انواع سپرده گذاری موضوع این آئین‌نامه است.
اما ممکن است این سوال ایجاد شود که چرا باید دولت چنین آئین‌نامه‌ای را از تصویب بگذارند؟ دلیل روشن است. دولت در این روزهای سخت تحریمی، به ارز نیاز دارد و حتی اگر هزار نفر به این شکل درخواست اقامت بدهند، دولت موفق خواهد شد ۲۵۰ میلیون یورو، سرمایه‌گذاری خارجی را فقط از اشخاص حقیقی جلب کند.
با این حال سوال مهم‌تر این است که مگر ایران چه مزیتی دارد که فردی به دنبال اقامت در آن باشد؟
یک) جالب خواهد بود اگر بدانید که در حال حاضر سه میلیون و ۲۰۰ هزار تبعه خارجی در ایران زندگی می‌کنند. این میزان جمعیت، تقریباً یک و نیم برابر اتباع خارجی در کشوری مثل قطر است. حال اگر این آئین‌نامه فقط یک دهم درصد از این اتباع را به گرفتن اقامت ایران تشویق کند، ارزی معادل ۸۰۰ میلیون یورو وارد کشور می‌شود یعنی تقریباً ۲۰ درصد از کل تجارت ایران و فرانسه در سال ۲۰۱۷.
دو) از سوی دیگر باید در نظر داشت که ایران در منطقه‌ای از جهان قرار گرفته که درگیری‌های شدید، آن را به یکی از مهاجرپذیرترین کشورهای جهان تبدیل کرده است. این مهاجرین، همگی از طبقه فرودست جامعه نیستند و بعضاً به دلایلی مثل مسائل فرهنگی، تمایلی به مهاجرت به اروپا ندارند. در این شرایط آئین‌نامه جدید فرصتی است برای این افراد به خصوص مهاجرین افغان که سال‌هاست برای اخذ اقامت از ایران مشکل دارند.
سه) باید در نظر داشت که مقررات فعلی اقامت در ایران نیز، به شدت سخت بوده است و این آئین‌نامه در واقع برای تسهیل این مقررات وضع شده است. قبل از این مقرره جدید به شش دسته از افراد اقامت داده می‌شد:
۱) دارای ۵ سال سابقه اقامت قانونی متوالی یا متناوب در ایران بوده و به هنگام تقاضا به سن ۱۸ سال تمام رسیده باشد.
۲) دارای دو سال سابقه اقامت قانونی متوالی یا متناوب در ایران بوده و مقام عالی علمی یا شغل یا تخصص او در امور تولیدی و عمرانی به تأیید مقامات صلاحیتدار مملکتی رسیده باشد.
۳) دارای دو سال سابقه اقامت قانونی متوالی یا متناوب در ایران بوده و خدمات شایسته و ارزنده او به امور عام المنفعه در ایران به تأیید مقامات صلاحیتدار مملکتی رسیده باشد.
۴) دارای دو سال سابقه اقامت قانونی متوالی یا متناوب در ایران بوده و در امور تولیدی و عمرانی ایران که مورد تأیید مقامات صلاحیتدار ایران باشد سرمایه گذاری کرده باشد.
۵) دارای دو سال سابقه اقامت قانونی متوالی یا متناوب در ایران بوده و درآمد شخصی یا حقوق یا مستمری بازنشستگی او به تأیید یکی از بانک‌های مجاز ایران رسیده باشد.
۶) دارای زن و فرزند ایرانی باشد.
اما مصوبه جدید، ضمن حذف پیش شرط اقامت قانونی که حداقل آن دو سال است، میزان سرمایه‌گذاری که در بند «ه» ماده ۵ «آئین نامه اجرایی قانون ورود و اقامت اتباع بیگانه» مصوب ۱۳۵۲ آمده را شفاف کرده است.
چهار) در عین حال باید در نظر داشت که یکی از مزیت‌های مصوبه جدید دولت این است که حتماً لازم نیست سرمایه‌گذاری در امور تولیدی و عمرانی باشد و قید شده که سپرده‌گذاری در بانک، سرمایه گذاری در اوراق مشارکت و سرمایه‌گذاری در حوزه مسکن هم به عنوان سرمایه‌گذاری پذیرفته است.