در این گزارش آمده است: افزایش تنش میان ایران و آمریکا می رفت تا به یک درگیری نظامی بزرگ تبدیل شود. جدا از تهدیدهای داخلی در ایران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، خود را وقف مقابله با هرگونه تهدید و حمله خارجی کرده است.
از سویی دیگر، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که ماموریت اصلی آن دفاع از ارزش های انقلاب است، در خاورمیانه فاکتورهای زیادی برای انجام عملیات گسترده علیه منافع آمریکا دارد که از آن جمله می توان به حزب الله لبنان و شبه نظامیان حماس در غزه اشاره کرد.
پنجم ماه می (۱۵ اردیبهشت) سال جاری میلادی، آمریکا با اعزام ناو هواپیما بر آبراهام لینکلن به منطقه خلیج فارس، تهدیدهای نظامی خود علیه ایران را اغاز کرد.
پس از این اقدام آمریکا، گمانه زنی ها درباره حمله قریب الوقوع به ایران و واکنش های احتمالی تهران به این موضوع افزایش یافت.
در این میان عربستان سعودی و امارات متحده عربی که از همپیمانان تاریخی آمریکا محسوب می شوند، بیش از سایر کشورها در معرض تهدید هستند. تنها چند روز بعد از این موضوع، چند نفتکش متعلق به عربستان دچار آتش سوزی شد و انگشت ها بلافاصله به سوی ایران نشانه رفت.
در این میان نطق ها و توئیت های آتشین دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا نیز بر تنش ها در منطقه می افزود.
در ادامه این مطلب آمده است: گرچه در روزهای اخیر گمانه زنی ها درباره حمله نظامی آمریکا به ایران کاهش یافته است اما با این حال امکان بروز اختلاف مسلحانه میان آمریکا، متحدان خلیج فارس و اسرائیل علیه ایران را نمی توان رد کرد. اظهارات جنگ طلبانه جان بولتون مشاور امنیت ملی ترامپ، به خوبی این موضوع را نشان می دهد.
اما آنچه که بطور غیر مستقیم امریکا را نگران کرده است، ساختار دوجانبه نیروهای نظامی در ایران است. در واقع باید گفت که درک ماهیت دوگانه نیروهای نظامی ایران و میزان قدرت و توانایی آنها برای مقابله با هرگونه مداخله نظامی آمریکا، بحث اقدام نظامی علیه ایران را پیچیده کرده است.
در این باره باید به توانایی نیروهای مردمی ایران در ۴۰ سال پیش و روزهای پایانی عمل حکومت شاه بازگشت.
در ۱۲ فوریه سال ۱۹۷۹، زمانی که ارتش شاه اعلام بی طرفی کرد، و بعد از مدت کوتاهی از خروج شاه از ایران، انقلاب اسلامی با رهبری آیت الله خمینی (ره) به پیروزی رسید.
رهبر عالی ایران بلافاصله بعد از پیروزی انقلاب، نیروهای مردمی را منسجم کرد و برای نخستین بار ساختار سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را بنا کرد.
تاریخ جمهوری اسلامی ایران بویژه در سال‌های آغازین خود، مملو از فراز و نشیب‌های سیاسی و نظامی است.
لوموند دیپلماتیک افزود: تنها چند ماه بعد از پیروزی انقلاب ایران بود که جنگ هشت ساله میان این کشور و عراق آغاز شد. جنگی که جمهوری اسلامی نوپا به هیچ عنوان آمادگی آن را نداشت. ارتش ایران فرماندهی قوی نداشت. اما جمهوری اسلامی با حمایت نیروهای مردمی که قلب آنها سپاه پاسداران بود، توانست به خوبی از عهده این جنگ بر آید. در واقع باید اذعان کرد که پاسداران ایران، ارتش واقعی ایران است.
ایران در جنگ با عراق، با کم‌ترین و قدیمی ترین امکانات توانست به مدت هشت سال در برابر رژیم صدام مقاومت کند.
از جمله ادوات نظامی قدیمی که ارتش ایران از آن استفاده می‌کرد، تانک‌های تی -۷۲ بود که در اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی ارتش روسیه از آن استفاده می‌کرد و نظامیان ایران توانستند آن را در داخل بازسازی و مدرنیزه کنند.
یکی دیگر از ادوات نظامی ایران در جنگ با عراق، استفاده از زره پوش‌های "پاتون" بود که در سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۳ در جنگ کره شمالی و ویتنام از آن استفاده می‌شد.
این نشریه افزود، نیروهای نظامی ایران، بویژه سپاه پاسداران توانستند پس از اتمام جنگ با افزایش توان نظامی خود و ساخت موشک‌های پیشرفته و استفاده از آن در جنگ‌های نیابتی، تجربه نظامی بسیار زیادی کسب کنند.
حضور نیروهای نیابتی ایران که مهمترین آن حزب الله لبنان در منطقه خاورمیانه است، توانسته است قدرت مانور نظامی ایران را در منطقه افزایش دهد.