«حسین رویوران» عصر امروز دوشنبه در همایش آمریکا و جنایت‌های قرن که در دانشگاه امیرکبیر برگزار شد، افزود: به رغم گذشت ۱۰۳ سال از قرارداد سایس پیکو، آمریکا بخش‌های فلسطینی و سوری را به اسرائیل می‌بخشد و تصمیم گیری درباره کرانه باختری را هم به اسرائیل داده است. در منشور سازمان ملل دو بحث تعیین سرنوشت ملت‌ها و کمیته تسویه استعمار وجود دارد و جامعه فلسطینی تنها ملتی است که حق تعیین سرنوشت خود را ندارد.
وی با بیان اینکه اسرائیل تنها رژیمی آپارتایدی است که به شکل سیستماتیک تبعیض اعمال می کند، گفت: در گذشته تیم‌ها از بازی با آفریقای جنوبی به خاطر آپارتاید خودداری می‌کردند ولی اکنون هرکس از بازی با اسرائیل خودداری کند، جریمه می‌شود.
استاد دانشگاه تهران خاطرنشان کرد: ده‌ها قطعنامه وجود دارد که بر حق تعیین سرنوشت مردم فلسطین تاکید می‌کند. در حالی که این قطعنامه ها تنها بخشی از فلسطین را متعلق مردم فلسطین می‌داند ولی اسرائیل آن را رعایت نمی‌کند و درصدد توسعه شهرک‌سازی‌های خود است.
رویوران یادآور شد: همه قطعنامه ها درباره فلسطین بر زمین مانده و چون جامعه جهانی براساس قدرت و نه موازین حقوقی شکل گرفته، وضعیت تغییری نکرده است.
وی با بیان اینکه پس از جنگ ۱۹۶۷ جامعه جهانی به دنبال تثبیت اسرائیل است، تصریح کرد: اساس و چهارچوب توافق اسلو زمین برابر صلح است ولی اسرائیل نه تنها توافق های خود را اجرا نکرد بلکه ده‌ها شهرک را در کرانه باختری ساخت و هزاران صهیونیست را در آنجا ساکن کرد.
این کارشناس مسائل خاورمیانه اضافه کرد: در گذشته اساس گفت‌وگوها حقوقی و زمین برابر صلح بود اما اکنون آمریکا در معامله قرن به دنبال امنیت برابر امنیت و پول برابر شناسایی است و اساس گفت‌وگوها را تغییر داده است.
رویوران یادآورشد: در واقع ترامپ دو سال است بحث معامله قرن را مطرح کرده ولی چیزی را اعلام نکرده است. براساس تحلیل‌ها معامله قرن یک پروسه است و انتقال سفارت به قدس و دادن جولان به اسرائیل بخشی از آن است.
وی ادامه داد: فریدمن سفیر آمریکا در اسرائیل گفته از ترامپ خواسته است شهرک‌ها را در کرانه باختری به عنوان بخشی از اسرائیل به رسمیت بشناسد که به احتمال زیاد این کار انجام خواهد شد.
کارشناس خاورمیانه با بیان اینکه اساس معامله قرن این است که آمریکا یک طرف و جامعه جهانی یک طرف، ابراز داشت: جامعه جهانی مخالف معامله قرن است اما اسرائیل بر جایگاه زورمدارانه آمریکا حساب می‌کند
رویوران در ادامه رد حق بازگشت فلسطینیان را از دیگر ابعاد معامله قرن برشمرد و گفت: یکی از ویژگی های این طرح این است که آمریکا از زاویه دید اسرائیل به خاورمیانه نگاه می‌کند.
وی با بیان اینکه نخستین بار براساس معامله قرن نحوه تعامل اعراب و اسرائیل از حالت دوجانبه به چند جانبه تغییر می‌کند، گفت: طبق این طرح اعراب باید ببخشند و کنفرانس منامه هم نخستین گام است.اساس معامله قرن پول برابر آرمان فلسطین است. چه کسی پول می‌دهد؟ کشورهای عربی. این پول به هم آمریکا داده می‌شود و نه فلسطین.
کارشناس مسائل منطقه در پایان گفت: مساله خطرناک براساس معامله قرن این است که فلسطین به غزه خلاصه می‌شود در حالی که غزه همیشه حاشیه فلسطین بوده و بدون قدس و مسجدالاقصی فلسطین معنا ندارد.