تاریخ انتشار: ۱۵ تیر ۱۳۹۸ - ۱۱:۲۰

تهران- ایرنا- ارکستر ملی ایران شامگاه گذشته تحت امر رهبر میهمان؛ سهراب کاشف و ستارگان جوان، در تالار وحدت روی صحنه رفت و با اجرایی درخور تحسین از رپرتواری متنوع و جذاب ضمن توفیق در کسب رضایت مخاطبان، یکی از بهترین اجراها را پشت سر گذاشت.

ارکستر ملی ایران در تازه‌ترین اجرای خود که با اجرای رپرتواری متشکل از آثار بزرگانی چون حشمت سنجری، مرتضی حنانه، ئوزیر حاجی‌بَیُف / ‏ Üzeyir Hacıbəyov»، همایون رحیمیان و خیام میرزازاده همراه بود با اجرایی زیبا بار دیگر ثابت کرد در کشور ما نوازندگان جوان و بااستعداد کم نیستند؛ کافیست با برنامه‌ریزی و مدیریت اصولی راه کشف، رشد و شکوفایی آنها فراهم شود. این ارکستر که در چند سال گذشته بارها با دگرگونی و بحران های عمیقی روبرو شده است، در اجرای شب گذشته ثابت کرد با مدیریت اصولی، جوان و کارآمد می‌تواند در تارک آسمان هنر ایران چون ستاره ای درخشان حضوری تاثیرگذار داشته باشد.

پرواز دوباره هزاردستان

اولین قطعه از رپرتوار دیشب کنسرت ارکستر ملی ایران، اجرای قطعه هزاردستان اثر جاودان مرحوم مرتضی حنانه بود. هزاردستان در اصل نام گونه‌ای پرنده خوش‌آوا به نام بلبل هزارداستان است؛ اما در تاریخ موسیقی و سینمای ما این نام یکی از زیباترین سریال های تلویزیونی ساخته مرحوم علی حاتمی با عنوان هزار دستان را به یاد می آورد که موسیقی آن در سال ۱۳۶۶‏ توسط مرتضی حنانه با اقتباس از پیش درآمدی در آواز اصفهان ساختهٔ مرتضی نی‌داوود، برای ارکستر تنظیم شده است. این اثر موفق شده در آرشیو شنیداری مردم ایران جایگاه ویژه ای‬ به‌‬ دست آورده و در فهرست بهترین آثار موسیقی ساخته شده برای فیلم ها و سریال های تلویزیونی ثبت شود. ارکستر ملی ایران دیشب پس از سال‌ها یکی از بهترین اجراها از این قطعه را در تالار وحدت پیشکش مخاطبان کرد.

آمد اما در صدایش آن نوزش ها نبود

قطعه بعدی رپرتوار اجرای دیشب ارکستر ملی اجرای قطعه ملکا (توحید) ساخته فرهاد و علی رحیمیان با شعری از حکیم سنایی‬ (شاعر قرن ششم هجری) بود که ارکستر ملی را در این قطعه خواننده باسابقه موسیقی ایران حسام الدین سراج همراهی کرد. ‏این قطعه‬ سال ها قبل توسط سراج در آلبوم گریه بی بهانه ساخته فرهاد رحیمیان اجرا و به یکی از ماندگارترین آثار موسیقی ایران و یکی از درخشان ترین اجراهای سراج تبدیل شد. سراج خواننده باسابقه ایست که دوران طلایی حضور خود در عرصه موسیقی را از ابتدای دهه شصت با مرحوم جلال ذوالفنون طی کرد و موفق شد سال ها به عنوان یکی از صداهای ماندگار در موسیقی ایران مطرح باشد. این خواننده باسابقه اما دیشب حضور چندان موفقی در این کنسرت نداشت که صد البته نباید تاثیر منفی صدابرداری نه چندان رضایت‌بخش تیم صدابرداری تالار وحدت را در این امر نادیده گرفت. صدای وحشتناک ناشی از اتصال سیم های میکروفون و تاثیر منفی روانی چنین اتفاقی قطعاً نه تنها حسام الدین سراج، که هر خواننده دیگری را با‬ بی‌اطمینانی‬ مواجه‬ و ادامه کار را برایش دشوار می‌کند‏. اما حسام الدین سراج در اجرای شب گذشته ارکستر ملی حضور پرفروغی را تجربه نکرد.

قطعات بعدی کنسرت دیشب را بی نشان اثر علی رحیمیان با شعری از خواجوی کرمانی (شاعر قرن نهم هفتم و هشتم)، طلوع اثر علی رحیمیان و کوراوغلی اثر ئوزیر حاجی‌بَیُف، تشکیل می‌دادند که نمی‌توان در اجرای این قطعه از حضور پررنگ و اجرای زیبای ماهان ببری نوازنده جوان سازهای ضربی یاد نکرد.

کرشندوی کیفیت در اجراهای ارکستر ملی

بخش دوم کنسرت دیشب ارکستر ملی به اجرای قطعات راپسودی اثر خیام میرزازاده، شب عاشقان بی دل ساخته علی رحیمیان با شعری از سعدی (شاعر قرن هفتم) و آواز حسام الدین سراج، دلارا با شعری از شفق، باد صبا با شعری از حافظ با صدای حسام الدین سراج و آهنگسازی علی رحیمیان اختصاص داشت. قطعه پایانی رپرتوار اجرایی شب گذشته ارکستر ملی به اجرای رقص دایره اثر مرحوم حشمت سنجری اختصاص داشت.

قطعه ای ایران ای مرز پرگهر، یکی از مشهورترین سرودهای میهنی و ملی‌گرایانه ایران و از ساخته های روح‌الله خالقی، در انتهای برنامه و پس‏ از تشویق های ممتد حاضران به عنوان قطعه بیز اجرا شد و حاضران در سالن هنگام اجرای این قطعه ایستاده شعر این سرود را همراه با ارکستر ملی خواندند.

ایکاش رستم اینبار سهراب را نکشد

در مجموع باید گفت مدتی است ارکستر ملی در اجراهای خود از نظر کیفیت اجرایی، دینامیک، سونوریته سازها و نظایر آن روندی روبه رشد و کیفیتی فزاینده یافته است که در این بین نمی‌توان از نقش رهبر میهمان این ارکستر؛ یعنی سهراب کاشف در رسیدن به توفیق غافل بود.

مدتی است مسئولان بنیاد رودکی خبر از رایزنی های گسترده برای انتخاب رهبر دائم برای ارکستر ملی داده اند. از طرفی سهراب کاشف در مدت حضور خود به عنوان رهبر میهمان بسیار موفق عمل کرده است. شاید سهراب کاشف شخصاً تمایلی به حضور دائم در ارکستر ملی نداشته باشد که چاره ای جز احترام به خواست و نظر شخصی او نمی ماند؛ اما اگر این رهبر جوان خود برای این سمت آمادگی داشته باشد باید از او به‬ عنوان یکی از بهترین گزینه ها برای‬ رهبری‬ دائم‬ ارکستر‬ ملی‬ ‏یاد کرد. امیدواریم این سهراب را رستم های درسایه، از ارکستر ملی دریغ نکنند.