ظاهرش نشان میدهد قدیمی است. شاید هم به سبک کارنامههای قدیمی تنظیم شده با همان کاغذهای رنگی و ظاهر خاطرهانگیزشان تاریخ بالای برگه نشان میدهد مربوط به سال تحصیلی ۱۳۶۱-۱۳۶۰ است.
زیر ستونهای سه ماهه اول و دوم تنها یک حرف که ۲۸ بار تکرار شده خودنمایی میکند: «غ» یعنی اینکه دانش آموز به خاطر حضور در جبهههای نبرد حق علیه باطل نتوانسته در آزمون شرکت کند.
نشان غیبتی که به دلیل حاضر نبودن او در امتحانات مدرسه در برگه آبی نقش بسته است. حساب و جبر و مثلثات، زیست شناسی با تکیه بر بهداشت محیط، دین و اخلاق، قرائت و دستور زبان فارسی و عربی و درسهای دیگر، او از هیچ کدامشان نمرهای نگرفت.
اما پایین صفحه تنها یک عدد به چشم میخورد که به تنهایی به ۱۴ نشان غیبتش میارزد. او نمره انضباطش را ۲۰ گرفته است.
حسین به امتحانات خرداد سال سوم دبیرستان خود نرسید تا شرکت در آزمونی بزرگ را تجربه کند. به قول خودش که در وصیت نامه نوشته "و اما این دنیا گذرگاه و آزمایشگاهی بیش نیست که در این محل همه آزموده میشوند تا بد از خوب تشخیص داده شود."
او ۲۶ تیر همان سال کارنامه زندگی را به دست راستش گرفت و راهی سفری تازه شد. سفری که ۳۷ سال به طول انجامید و سرانجام ۱۱ تیر سال ۹۸ پس از بازگشت به وطن و تشییع در زادگاهش به پایان رسید.
آری او تربیت یافته مکتب خمینی کبیر بود که در آن تعلیمات آسمانی بر آموزههای زمینی اولویت دارد. مکتبی که در آن مفاهیم واقعی عشق به خدا، اسلام، وطن و هم نوع را آموخت.
حسین گرچه بر روی کاغذ نمرهای از درس "دینی و اخلاق" نگرفت اما با قطرههای خونش ایمان، اخلاق، شجاعت و جوانمردی را مشق کرد. او نشان داد که وقتی پای اطاعت از مولا و مقتدایش به میان باشد، وقتی جان و مال و ناموس هموطن مورد هجوم دشمن قرار گرفته، دیگر صبر کردن برای گذراندن امتحانات پایان سال و به ثمر نشستن تلاش یک ساله معنایی ندارد.
در روزهای گذشته انتشار تصویر کارنامه شهید تازه تفحص شده حسین امینیان به یکی از موضوعات مورد بحث در شبکههای اجتماعی تبدیل شده است. اداره آموزش و پرورش شهرستان شاهرود در اقدامی نمادین و به منظور پاسداشت این شهید دانش آموز، پای برگه کارنامه وی که به دلیل حضور در جبهه نبرد با دشمن در امتحانات حاضر نشده بود، مهر قبولی زده است.
۷۳۵۹/۶۱۶۷/۷۴۰۸