آرش محبی نژاد امروز (سه شنبه) در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی ایرنا افزود: سیاستگزاران صنعت خودرو و به ویژه وزارت صنعت این روزها درگیر مسائل روزمره و جاری شده اند و بحران صنعت قطعه سازی به حدی رسیده که عمق آن برای مسئولان روشن و مشخص نیست.
وی بیان داشت: کل توان صنعت قطعه سازی کشور رو به فلج شدن است، زیرا سرمایه‌های زیادی از این صنعت راکد مانده و همچنین خودروهای ناقص زیادی در کف کارخانجات رسوب کرده است.
دبیر انجمن صنایع همگن نیرومحرکه و قطعه‌سازان با بیان اینکه همه قطعه سازان در معرض خطر ورشکستگی قرار دارند، ادامه داد: دو خودروساز بزرگ کشور توان بازپرداخت بدهی‌های خود را ندارند، زیرا قیمت‌گذاری دستوری خودرو سبب شده تا خودروسازان در باتلاق ورشکستگی قرار بگیرند و قطعه‌سازان نیز که به طناب آنها وصل هستند همراه با آنها در حال ورشکستگی اند.
وی بیان داشت: اختلافات داخلی در درون دولت بین سیاستگزاران صنعت خودرو یعنی بانک مرکزی، وزارت صنعت و وزارت اقتصاد وجود دارد و همچنین اختلاف دیدگاه‌ها بین مجلس و قوه قضائیه با دولت سبب شده تا استراتژی واحدی برای صنعت خودرو وجود نداشته باشد.
کاهش ۴۰ درصدی تولید خودرو در سال ۹۷ نسبت به سال ۹۶ سبب شده تا امسال نیز به هیچ عنوان برای تحقق برنامه تولید یک میلیون و ۲۵۰ هزار دستگاه خودروی سواری و یک میلیون و ۵۵۰ هزار دستگاه کل تولید خودرو خوش بین نباشیم وی اضافه کرد: این شرایط در حالی است که مسئولان تنها به گفتار درمانی بسنده کرده اند و اتفاق عملی را شاهد نیستیم.
محبی نژاد یادآور شد: با گذشت هفت ماه از مصوبه دولت در خصوص اختصاص ۸۴۴ میلیون یورو به صنعت قطعه‌سازی، تا امروز حتی یک یوروی آن پرداخت نشده است.
وی اظهار داشت: کاهش ۴۰ درصدی تولید خودرو در سال ۹۷ نسبت به سال ۹۶ سبب شده تا امسال نیز به هیچ عنوان برای تحقق برنامه تولید یک میلیون و ۲۵۰ هزار دستگاه خودروی سواری و یک میلیون و ۵۵۰ هزار دستگاه کل تولید خودرو خوش بین نباشیم.
دبیر انجمن صنایع همگن نیرومحرکه و قطعه‌سازان افزود: مشکلات صنعت قطعه سازی و صنایع وابسته در حالی است که تحریم‌های داخلی این روزها بیش از تحریم‌های آمریکایی‌ها این صنایع را درگیر کرده است.
وی گفت: اکنون مطالبات زنجیره تأمین خودروسازان از صنعت خودروسازی به بیش از ۲۲ هزار میلیارد تومان رسیده است که فقط ۹ هزار میلیارد تومان آن مطالبات معوق است، این در حالی است که هنوز قیمت قطعات به روز رسانی نشده و حتی قراردادهای برخی قطعه‌سازان با خودروسازان با دلار ۴۲۰۰ تومانی بوده است و از اصلاح قیمت مواد اولیه نیز خبری نیست.
محبی نژاد اضافه کرد: امروز به جز پرداخت چهار هزار میلیارد تومان تسهیلات به زنجیره تأمین خودروسازی، هیچ اقدام مثبت دیگر عملی در جهت تحریم شکنی و حمایت از صنایع خودروسازی و قطعه‌سازی انجام نشده و پیش‌بینی می‌کنیم که وضعیت این دو صنعت پس از برگزاری مجامع آنها تا آخر تیر امسال به مراتب بدتر از گذشته باشد، زیرا با زیان‌های عظیمی مواجهیم که تصمیم‌گیری برای سرمایه‌گذاری را سخت‌تر می‌کند.
وی ادامه داد: همچنین قدرت تصمیم گیری برای بانک‌ها و طرف‌های ذینفعی که در صدد اعتباردهی به صنایع خودروسازی و قطعه‌سازی هستند سخت شده و آنها نیز دچار تردید و شک شده اند، زیرا چشم‌انداز روشنی جلوی این دو صنعت بزرگ متصور نیستند.
دبیر انجمن صنایع همگن نیرومحرکه و قطعه‌سازان بیان داشت: آینده صنعت خودروسازی و قطعه‌سازی به شدت مه آلود است و به جز وعده‌های پوچ و توخالی و بدون پشتوانه مسئولان که امیدبخشی کاذب ایجاد می‌کند، اقدامی را شاهد نیستیم.
وی یادآور شد: پارسال ۱۳۰ هزار نفر نیروی کار صنعت قطعه سازی تعدیل و ۱۵۰ هزار نفر دیگر تعلیق شده بودند، اما با تزریق چهار هزار میلیارد تومان تسهیلات یاد شده، تعداد ۱۰۰ هزار نفر از نیروهای تعلیق شده به سرکار برگشتند، اما با اتمام اثر موقت تسهیلات یادشده و کاهش تولید به نظر می‌رسد تا پایان تیر امسال مجموع نیروهای تعلیقی و تعدیلی در این صنعت به بیش از ۲۸۰ هزار نفر برسد.
محبی نژاد همچنین در خصوص ادعای مدیرعامل ایران خودرو مبنی بر تولید انبوه پژو ۳۰۱ بیان داشت: در خوشبینانه‌ترین حالت تولید انبوه این خودرو به سال بعد موکول می‌شود و تا آن زمان معلوم نیست اثری از قطعه‌سازان باقیمانده باشد، همچنین مشخص نیست که نقدینگی تولید خودروهای یاد شده و سایر خودروها از کجا قرار است تأمین شود؟
دبیر انجمن صنایع همگن نیرومحرکه و قطعه‌سازان خاطر نشان کرد: ۹ هزار میلیارد تومان معوقات خودروسازان و بیش از ۱۹۰ هزار دستگاه خودروی ناقص باقیمانده در کف کارخانجات (معادل ۱۴ هزار میلیارد تومان سرمایه)، جز سوء تصمیم گیری و کج سلیقگی صنعت خودرو نام دیگری ندارد.
وی بیان داشت: امروز تعلل در تصمیم گیری ها و همسویی با تحریم‌ها، وضعیت آشفته و بلاتکلیفی را در صنعت قطعه سازی پدید آورده است و هر کس سعی دارد به دروغ شرایط امیدبخشی را ایجاد کند، در حالی که امید ندادن بهتر از وعده‌های واهی است.