دشمن پس از شکست در عملیات «الی بیت‌المقدس» و عقب‌نشینی سراسری خود که به آزادی خرمشهر انجامید، بخشی از بلندی‌های مرزی جبهه میانی را در اشغال خود نگه داشت تا دید و اشراف کافی بر منطقه عمومی دهلران داشته باشد. طراحی عملیات قدس سه بر همین اساس و به تناسب راهکارهای موجود در منطقه از دو محور صورت گرفت.
موقعیت منطقه عملیاتی قدس سه از سوی دشمن به بلندی‌های «مین منصور» و درمیان افراد محلی به «فره سیاه» مشهور است. این منطقه در محور عمومی دهلران طیب در غرب رودخانه «میمه» قرار دارد و دارای تعدادی تپه و بلندی است. بلندی ۲۰۸ به سبب اشراف آن بر غرب رودخانه میمه شهرت و اهمیت ویژه‌ای در هر دو سوی نبرد داشت.
هدف از اجرای این عملیات، خنثی‌سازی عملیات روانی دشمن، نفوذ به عمق خاک عراق و انهدام قوای موجود بعثی‌ها در منطقه بوده است.
این مأموریت، به لشکر ۱۹ فجر استان فارس واگذار شد. لشکر نیز پس از دریافت مأموریت و انجام مراحل مقدماتی طرح ریزی عملیات، کار شناسایی منطقه را به منظور طرح ریزی اصلی و اجرای آن آغاز کرد.
رزمندگان در ساعت ۲:۴۵ دقیقه بامداد روز ۱۹ تیر ۱۳۶۴ با رمز «یا امام جعفر صادق (ع)» به طور همزمان حمله خود را آغاز کردند. سرعت عمل نیروهای خودی چنان بود که در همان لحظات نخست، نزدیک به ۷۰ تن از نیروهای عراقی به اسارت درآمدند.
نیروها با رعایت اصل غافلگیری واستتار، شبانه به قرارگاه دشمن در عقبه خط آنان حمله برده و کابل‌های برق و مخابرات خط اول آنان را قطع کردند. بدین صورت ارتباط نیروهای دشمن با عقبه خود به منظور خبردهی و پشتیبانی مختل شد.
از آنجا که هدف این عملیات صرفاً نفوذ و ضربه زدن به یگان‌های دشمن بود، بنابراین نیروها حتی‌الامکان از غنیمت گرفتن و انتقال اقلام دست و پا گیر خودداری کردند و تلاش کردند تا اساساً امکانات دشمن را منهدم کنند.
پس از اجرای موفق عملیات و سر زدن سپیده صبح، دستور عقب‌نشینی و بازگشت نیروهای خط شکن به خطوط پیشین صادر شد. دشمن نیز که با توجه به قطع کابل‌های ارتباطی و مخابراتی خود از اهداف این عملیات غافل بود، به طور همه‌جانبه اقدام به پاتک بر روی بلندی‌هایی که از نیروهای ایرانی خالی شده بود کرد.
همزمان با عملیات قدس سه، عملیات دیگری توسط نیروی زمینی ارتش در منطقه عملیاتی «شرهانی»، به منظور باز پس‌گیری مناطقی که به تازگی در اشغال دشمن در آمده بود، صورت گرفت.
این یورش سبب شد که توجه فرماندهان عراقی به آن محور معطوف شود، بنابراین می‌توان گفت که عملیات نیروهای ارتش به نوعی پشتیبانی عملیات قدس سه بود.
در این حمله ۱۵ دستگاه خودروی آیفا (کامیون)، چهار دستگاه دستگاه تانک، ۱۵ دستگاه خمپاره‌انداز ،۱۰ زاغه مهمات، مقر گردان‌ها یک و ۲ از تیپ ۸۰۵ و پمپ بنزین قرارگاه دشمن در منطقه منهدم شد.
ضمن آنکه یک هزار و ۴۷۰ تن از نیروهای دشمن کشته و زخمی شده یا به اسارت نیروهای عمل کننده خودی درآمدند. علاوه بر این، چندین دستگاه بی‌سیم و سیستم‌های مخابراتی و شماری سلاح سبک و نیمه‌سنگین از دشمن به غنیمت گرفته شد.