مدیر دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی عصر چهارشنبه در مراسم رونمایی از کتاب و مجموعه صوتی نمایشی "اوسنه گوهرشاد" در مشهد گفت: واقعه گوهرشاد یک سوژه نیست بلکه یک ژانر است که می توان از آن دهها فیلم ساخت که هیچیک شبیه دیگری نباشد.
وحید جلیلی افزود: ترسیم حماسه ها، فداکاری ها، از جان گذشتگی ها و زنده نگهداشتن نام و یاد شهدا، شادی را در جامعه افزایش می دهد و غم و ترس را از جامعه می گیرد.
وی اظهار داشت: اگر هنرمندان قلم خود را در مسیر شهدا به کار گیرند، ادبیات و هنر آنان طراوت را به جامعه بازمی گرداند.
وی گفت: هنر برای جامعه ایرانی یک اصل است و هنرمندان باید تلاش کنند مسلمان ایرانی گم نشود، اگر ایرانی هویت خود را از دست بدهد، به فردی سرگردان و در معرض بحران های مختلف و اضطراب تبدیل می شود.
جلیلی افزود: "سعید تشکری" نویسنده کتاب "اوسنه گوهرشاد" سالهاست که دغدغه هویت ایرانی – اسلامی دارد و آثار مکتوبش خرج راهبرد درست در جهت غنای فرهنگی و هنری این هویت شده است.
وی اظهار داشت: ماجرای گوهرشاد، داستان عجیب و غریبی است، رژیم پهلوی صدها نفر را در مسجد گوهرشاد قتل عام کرد، آنان را در گورهای دسته جمعی دفن کرد و قضیه را پایان یافته دانست.
وی گفت: جنایت بزرگ کشف حجاب و کشتار مردم در مسجدی رخ داد که به نام یک زن بود، آن هم گوهرشادآغا که همسر یک مغول بود و تحت تاثیر دین اسلام قرار گرفت و اسلام از دل فضای غارتگری و بی تمدنی و چپاولگری آن زمان خانواده ای فرهنگی و دین مدار را بیرون کشید که اعضای آن شاهرخ و گوهرشاد بودند.
جلیلی افزود: برخی در باره تعداد شهدای واقعه گوهرشاد شبهه افکنی می کنند و این در حالی است که خود پهلوی به ۳۰۰ کشته در این واقعه اعتراف کرده است.
وی اظهار داشت: مسجد گوهرشاد یک اثر هنری است و این اثر با معماری برجسته اش شاهد جنایت فجیع بوده که از نظر حجم فاجعه و تراژدی بسیار مبهوت کننده است.
وی گفت: قوم مغول با همه خوی غارتگری خود هرگز به حرم مطهر رضوی تعرض نکرد اما رضاخان آنقدر بی مایه و بی هویت بود که حرمت حرم حضرت امام رضا (ع) را نیز شکست.
جلیلی افزود: کتاب "اوسنه گوهرشاد" برای جلوگیری از مدفون شدن این واقعه است، در طول ۴۰ سال گذشته هنرمندان ما کمتر به این واقعه پرداخته اند و فقط "علی حاتمی" در سکانس یکی از فیلم های خود به این واقعه اشاراتی دارد.
وی با بیان اینکه کتاب "اوسنه گوهرشاد" یک کار فردوسی وار است اظهار داشت: برخی از روشنفکران غرب زده، خیلی ها را از نگاه فردوسی وار به تاریخ کشورشان دور کردند، فردی برای بیش از یک هزار شهید این کشور یک بیت هم نگفته اما نظام جمهوری اسلامی را متهم می کند که به مفاخری چون فردوسی نپرداخته است.
وی گفت: اینکه پیشکسوتان این کشور چون "سعید تشکری" به تاریخ ایران بویژه واقعه گوهرشاد رو می آورند، نوید بخش این است که هنر ما به سوی طبیعی بودن در حرکت است.
نویسنده کتاب "اوسنه گوهرشاد" نیز در این مراسم گفت: در سال ۱۳۷۳ نمایشی با عنوان "قاصدک" در سطح کودک و نوجوان در ساری بر روی صحنه بردم که در پی حادثه ای، سه نفر از بازیگران آن نمایش در حین اجرا کشته شدند و این سه بزرگوار در مسجد گوهرشاد دفن شدند و من از همان روز با خود پیمان بستم که دیگر با تئاتر کودک و نوجوان خداحافظی کنم.
سعید تشکری افزود: آغاز جستجوی من در مسجد گوهرشاد از همان سال آغاز شد، آرام آرام از آن فضا جدا شدم و به سوی هنر رضوی سوق یافتم و کار خود را در این زمینه با "تئاتر رضوی" آغاز کردم.
وی اظهار داشت: کتاب "اوسنه گوهرشاد" فرزند زمانه خودش است، چون در کانون خودش منتشر و به یک برند درست تری تبدیل شده است.
وی گفت: من یک کاتب خادم هستم، امسال به فضل خدا، به آرزویم رسیدم، اوسنه گوهرشاد ادبیات رضوی را به یک نشانه تبدیل می کند و این کتاب تقدیم به کسانی می شود که دغدغه گوهرشاد را دارند.
۷۴۸۹/ ۶۰۵۳