تاریخ انتشار: ۲۴ تیر ۱۳۹۸ - ۱۰:۴۰

قزوین - ایرنا - کتاب هنر شادکامی و خوشدلی (راهنمای اعتماد به نفس و ایمنی فزون تر) اثری از اندرو متیوز است که توسط ابوالفضل امیر دیوانی ترجمه و تدوین شده است.

کارشناس کتاب و کتابداری اداره کل کتابخانه های عمومی قزوین با معرفی این کتاب به خبرنگار ایرنا گفت: کتاب هنر شادکامی و خوش دلی که توسط انتشارات پرک قزوین به چاپ رسیده در ۶ فصل شامل «الگوهای رفتاری، در زمان حال زندگی کنید، ذهن آدمی و آموزش از طبیعت و امروز مهم است» به شیوه‌های شادمانی و لذت بردن از زندگی پرداخته است.

ندا طاهرخانی افزود: امیر دیوانی در این کتاب با ترجمه اثر متیوز در خصوص شادکامی، تفریح، شادی زندگی ایرانی و الگوهای رفتاری شاد زیستن سخن گفته و همچنین به چطور زندگی کردن در زمان حال، بخشندگی و شادمانی، رویارویی با افسردگی و شوخ طبع بودن، تمرین‌های ذهنی برای شاد زیستن و رویارویی با افسرده دلی، شوخ طبعی و قانون جاذبه پرداخته است.

مترجم در بخش اول کتاب در اشاراتی پیرامون شادمانی و خوشدلی نوشته است: «مفهوم شادمانی برای نخستین بار در سال ۹۰ در این سطح اهمیت پیدا کرد و همچون رقیبی برای متغیرهای سنتی مثل درآمد سرانه یا تولید ناخالص ملی مورد استفاده قرار گرفت.
برای سنجش شادمانی ۶ متغیر در نظر گرفته شده است که عبارتند از سطح درآمد، پشتیبانی اجتماعی، درازای عمر در عین تندرستی، اعتماد به دولت و شغل، آزادی برای انتخاب مسیر زندگی شخصی و بخشندگی.

این شاخص‌ها در کنار رضایت مستقیم از زندگی بر حسب سن و حال افراد قرار می‌گیرد که با پرسشنامه یا مصاحبه ارزیابی می‌شود».

مقدمه کتاب، شرح دقیق‌تری از موضوع آن ارائه می‌دهد: «زندگی شیرین‌ترین آبنبات نیست، گاه زمانی که دل به دنیا می بندم حقیقت بسی ملال آور است، به پیرامون خویش می نگرم و به کسانی بر می خورم که همچنان به طرز جالب و شگفت انگیزی به حیاتشان تداوم می‌بخشند، سپس چنین اندیشه‌هایی چونان حباب‌های توخالی به ذهنم می‌رسد که چگونه زندگی آنان اینقدر به نحو دلنشینی دل انگیز شده است؟ چطور شده که ایشان به رغم زندگانی پرمشغله و تنش زایشان خندانند و مسخره بازی در می‌آورند؟ آنگاه لختی درنگ کردم و مشاهده نمودم که شاید پژوهششان را بر سر چیزی موسوم به خویش می‌آغازند. پس چگونه می‌شود که فردی به واقع دلشاد می‌گردد. گام نخست این است که خودتان را دوست داشته باشید. روزی استاد الهیاتم به من گفت که مهر ورزیدن به مفهوم پذیرش است، شیفته خود بودن این مفهوم را در بر دارد که شما قبول کرده‌اید انسان تمام عیاری نیستید ولی در پس نارسایی‌ها باید ذره‌ای از شهامت باشد تا بتوانید به شیوه‌هایی پی ببرید که چونان برای رهایی از اشتباهات خویش کمال استفاده از گنجینه‌هایتان را داشته باشید».

در بخشی از فصول کتاب می‌خوانیم: آیا تاکنون توجه داشته‌اید که وقتی منتظر تاکسی هستید گویی همه تاکسی‌ها غیبشان می‌زند؟ این جریان در سایر موارد نیز که چشم به راه چیزی هستید صادق است به قول معروف وقتی کتری آب را نگاه می‌کنید هرگز نمی‌جوشد یعنی موقعی که چشم انتظار هستید زمان به کندی می‌گذرد.

بر همین قیاس شاید برایتان اتفاق افتاده باشد که گاه ساعت‌ها منتظر تلفن کسی بوده‌اید و سرانجام بعد از انتظاری که بسیار طولانی به نظر آمده است تصمیم گرفته‌اید خود را با چیز دیگری سرگرم سازید و درست همان موقع تلفن زنگ زده است. اینجا اصلی حاکم است که به ما یادآوری می‌کند: پیش برو و زندگی ات را در زمان حال سپری کن و به خاطر اتفاقات آینده نفست را در سینه حبس نکن. در صورتی که به خود بگویید برای اینکه بتوانم شاد و خرسند باشم باید فلان چیز در اختیارم باشد آنگاه چه بسا شرایط به گونه‌ای پیش رود که عکس گفته‌هایتان ثابت شود پس در هر وضعیتی که هستید در زمان حال زندگی کنید و با رها ساختن موقعیت به حال خود پیامدها را سرعت بخشید.

۷۳۸۸* ۶۱۰۱