به نوشته این نشریه آمریکایی، این جنگ تجاری ژاپن دقیقاً دو روز پس از پایان نشست گروه ۲۰ در اوزاکا شروع شد که " آبه شینزو " در آن نشست گفته بود، اقتصاد آزاد و باز پایه و شالوده صلح و شکوفایی جهانی است.
فارین پالیسی با اشاره به محدودیت های اعمال شده از سوی ژاپن بر صادرات مواد حساسی مانند هیدروژن فلوراید به کره جنوبی، افزود، طبق تدابیر جدید اتخاذ شده از سوی ژاپن، صادرکنندگان این کشور برای فروش هر یک از مواد مشمول محدودیت مجوز درخواست کنند و این کار ممکن است ۹۰ روز زمان ببرد. توکیو همچنین اعلام کرد، احتمالاً کره جنوبی را از "فهرست سفید" خارج می کند. قرار گرفتن در این فهرست موجب معافیت از مجوز صادرات می شود.
توکیو درصدد برآمد تا با محسوب کردن این محدودیت ها به عنوان تغییرات فنی در طرح مجوز صادرات، این اقدامات و محدودیت ها را کم اهمیت نشان دهد اما، در عصر تولید به موقع و به هنگام، این احتمال وجود دارد که هرگونه تعلل در صدور مواد شیمیایی ژاپن، موجب تاخیر در چرخه عرضه آن شود. کارخانه های کره جنوبی بین ۴۰ تا ۸۰ درصد سه ماده شیمیایی مشمول محدودیت های توکیو را از ژاپن وارد می کنند. علاوه بر کره جنوبی، احتمالاً شرکت های سراسر دنیا نیز با کاهش نیمه رساناهای مورد استفاده در دستگاه ها و تجهیزات مواجه می شوند.
در وهله نخست، به نظر می رسد اعمال این محدودیت ها به رای دیوان عالی کره جنوبی مبنی بر پرداخت غرامت به کارگران کره ای که در دوران جنگ جهانی دوم، ژاپن از آنها بیگاری می کشید، برمی گردد اما، مقامات ژاپنی گفتند که این محدودیت ها ارتباطی با این رای ندارد، بنا به دلایل مربوط به امنیت ملی وضع شد و در راستای قوانین تجاری سازمان جهانی تجارت است.
فارین پالیسی با اشاره به اخبار رسانه ها مبنی بر اینکه سئول مواد وارد شده از ژاپن را به کره شمالی منتقل کرد، نوشت، ممکن است مقامات ژاپنی این خبر را به رسانه ها تزریق کرده باشند. به هرحال، آنچه در این میان گذشت و مطرح شد، به کره جنوبی شوک وارد کرد. دو کشور، پس از عادی سازی رابطه در سال ۱۹۶۵، بسیار مراقب بودند همکاری اقتصادی شان را از مناقشات تاریخی تفکیک کنند.
محدودیت های اعمال شده از سوی ژاپن و آنچه درباره انتقال مواد صادر شده به کره شمالی گفته و منتشر شد، خشم "مون جائه این"، رئیس جمهوری کره جنوبی را برانگیخت و او ضمن محکوم کردن این محدودیت ها، اقدامات ژاپن را چالشی جدی برای دولت خود خواند.
به هرحال و با وجود تلاش ژاپن برای ایجاد "شیر آبی" که بتواند هر موقع که بخواهد آن را باز و بسته کند و کره جنوبی را تحت فشار بگذارد، معلوم نیست اعمال محدودیت های توکیو تا حد تولید کارخانه های کره جنوبی را تحت فشار قرار می دهد.
درواقع، مانند همه جنگ های تجاری، در این مورد، لطمات اقتصادی، قبل از هر کشور دیگری، دامن ژاپن را می گیرد. قیمت مشترک برای همه عرضه کنندگان ژاپنی مواد شیمیایی سقوط کرده است و هیچ چشم انداز مثبتی در این رابطه به چشم نمی خورد. ژاپن در بازار موادهای تک به جایگاه برتر خود بازنمی گردد. زمانی که اعتماد از بین رفت و موادی که زاپن عرضه می کند، تحت تاثیر جار و جنجال سیاسی قرار بگیرد، دیگر دلیلی ندارد کارخانه های کره جنوبی، در ذهن و فکرشان، فرآیند آینده را با مواد ژاپنی طراحی و پیش بینی کنند.