تهران - ایرنا - عضو اسبق نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد تاکید کرد: صلاحیت آمریکا برای میزبانی سازمان ملل متحد زیرسوال است و آنها با قلدری ساختار این نهاد بین‌المللی را تحت فرمان خود درآورده و آن را از کارکرد اصلی خود خارج کرده‌اند.

«سیدجلال ساداتیان» در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی ایرنا، درباره اعمال محدودیت ترددی دولت آمریکا برای محمدجواد ظریف و دیپلمات‌های نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد گفت: دولت دونالد ترامپ و تیم سیاسی – امنیتی وی در دو سال گذشته همه تلاش‌های خود را انجام داده تا حداکثر فشار را به ایران وارد کند تا تهران حاضر به پذیرش خواسته‌های ترامپ شود.

وی ادامه داد: این فشارها در سه جبهه در حال اجراست؛ یک جبهه از طریق تحریم اقتصادی ایران و افزایش دامنه تحریم‌ها و شدت بخشیدن به آنها است. جبهه دیگر، از طریق فشار وارد کردن به کشورها و شرکت‌ها برای قطع همکاری با ایران است. جبهه سوم نیز از طریق دیپلماسی عمومی و رسانه‌ای است که براساس آن تلاش می‌کنند با جنگ روانی ایران را تحت فشار قرار دهند.

سفیر اسبق ایران در انگلیس اظهار داشت: ایران از یک سو تلاش می‌کند با بهره‌گیری از ظرفیت‌های داخلی، وابستگی خود را به خارج کاهش دهد. از سوی دیگر، دستگاه دیپلماسیبه دنبال این است با گفت‌وگو و رایزنی با کشورها، آنها را متقاعد کند که این تحریم‌ها غیرقانونی است و آنها همکاری‌هایشان را با ایران ادامه دهند.

ساداتیان با بیان اینکه در عرصه جنگ رسانه‌ای ظریف به عنوان یک دیپلمات کارکشته و کاربلد و آشنا به زبان انگلیسی و حقوق و روابط بین‌الملل، تلاش می‌کند توطئه‌های آمریکا را خنثی کند، تصریح کرد: در این چارچوب ظریف هم در تهران و هم در سفرهای خارجی خود به ویژه نیویورک، تلاش می‌کند در گفت‌وگو با رسانه‌ها و همچنین حضور و سخنرانی در مجامع، اندیشکده‌ها و پژوهشکده‌ها، مواضع ایران را تبیین و بخش عمده‌ای از توطئه‌های آمریکا را خنثی کند.

عضو اسبق نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد با ضروری دانستن کمک و نقش‌آفرینی نخبگان و دیگر مسئولان در عرصه دیپلماسی عمومی و رسانه‌ای خاطرنشان کرد: در حالی که ظریف، یکه و تنها در حال تبیین سیاست‌های ایران و افشای ابعاد سیاست‌های ضدایرانی دولت ترامپ است، شاهد هستیم که دولت آمریکا برای حضور ظریف در نیویورک و همچنین اعضای نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد محدودیت‌های شدیدی را اعمال می‌کند که نشان می‌دهد ترامپ و دولتش از فعالیت‌های ظریف دردشان آمده است.

اقدام آمریکا در ایجاد محدودیت برای ظریف خطرناک و غیراصولی است

ساداتیان با بیان اینکه دولت ترامپ از سخنرانی و مصاحبه‌های ظریف واهمه دارد، ابراز داشت: آنها نگران هستند که ظریف با هر بار مصاحبه و سخنرانی، تلاش‌های دولت آمریکا در ایران‌هراسی و پیشبرد سیاست‌های ضدایرانی را خنثی کرده و به اصطلاح، رشته‌های آنها را پنبه کند. به همین خاطر است که آنها هم ظریف و هم نمایندگی ایران را محدود می‌کنند تا ضمن کاهش ارتباطات‌شان با رسانه‌ها و افکارعمومی، اثرگذاری‌شان را کاهش دهد.

وی اقدام جدید دولت آمریکا در ایجاد محدودیت برای دیپلمات‌های ایرانی را نشانه موفقیت وزارت امور خارجه دانست و بیان کرد: آمریکا با این اقدام خود نشان داد که اقدامات و تلاش‌های وزیر امور خارجه مثمرثمر بوده است.

دیپلمات سابق کشورمان اضافه کرد: محدودیت‌های جدید اعمال شده علیه ظریف و نمایندگی ایران در حالی است که در چهل سال گذشته هم دیپلمات‌های ایرانی در نیویورک با محدودیت روبه‌رو بودند اما محدودیت‌های جدید می‌تواند در روند کاری دیپلمات‌های ما اخلال ایجاد کند بنابراین می‌توان آن را اقدامی خطرناک و غیراصولی دانست.

صلاحیت آمریکا برای میزبانی سازمان ملل متحد زیرسوال است‌

ساداتیان با بیان اینکه اقدام دولت آمریکا در ایجاد محدودیت غیرقانونی و برخلاف تعهدات ایالات متحده در توافق این کشور با سازمان ملل متحد است، یادآور شد: ایران باید نسبت به این محدودیت‌های اعمال شده اعتراض کرده و آن را به صورت حقوقی مورد پیگیری قرار دهد. در این چارچوب، دبیرکل و ساختارهای سازمان ملل حتماً حق را به ایران خواهند داد هرچند بعید است که آنها بتوانند کاری را پیش ببرند.

عضو اسبق نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد با تاکید بر اینکه از مدت‌ها قبل تردیدهای جدی نسبت به صلاحیت آمریکا در میزبانی سازمان ملل متحد و همچنین ساختار این سازمان به وجود آمده است، عنوان کرد: صلاحیت آمریکا برای میزبانی سازمان ملل متحد زیرسوال است و آنها با قلدری ساختار این نهاد بین‌المللی را تحت فرمان خود درآورده و آن را از کارکرد اصلی خود خارج کرده‌اند اما نکته‌ای وجود دارد و آن، این است که چه کسی می‌تواند تعهدات این میزبانی و هزینه‌های آن را پرداخت کند؟

ساداتیان با بیان اینکه مکانیزمی برای وادار کردن آمریکا به پذیرش جامعه جهانی وجود فعلاً وجود ندارد، گفت: تنها راهکار در این باره آن است که تعادل قوایی در عرصه بین‌المللی ایجاد شود و چند قطب به آمریکا فشار وارد کنند. البته این روند از مدتی قبل آغاز شده اما فعلاً نتوانسته‌اند فشار لازم را وارد کنند.