به گزارش خبرنگار ایرنا، دولت هلند مسئولیت قتل ۳۵۰ نفر از مسلمانان بوسنیایی در جریان داخلی یوگسلاوی در سال ۱۹۹۵ را پذیرفت. بر اساس گزارش ها این ۳۵۰ نفر توسط نیروهای هلندی از یک پایگاه سازمان ملل متحد اخراج شدند و توسط صرب‌های بوسنی به قتل رسیدند.
در جریان جنگ در یوگسلاوی سابق در سال ۱۹۹۵ صدها نیروی حافظ صلح هلندی مامور حفاظت از منطقه‌ای بودند که سازمان ملل متحد آن را محدوده امن اعلام کرده بود. در آوریل ۱۹۹۳، شورای امنیت سازمان ملل طی قطعنامه ۸۱۹، سربرنیتسا را منطقه امن اعلام کرد. با حمایت سازمان ملل هزاران مسلمان بوسنیایی به این منطقه پناه برده و ۳۵۰ نفر از آنها وارد پایگاه نیروهای هلندی شده بودند.
اما در ژوئیه سال ۱۹۹۵، نظامیان و شبه نظامیان صرب هفته ها شهر سربرنیتسا را محاصره کردند و سر انجام توانستند وارد منطقه امن سازمان ملل متحد شوند. نظامیان صرب به دلیل ناتوانی صلح بانان بین‌المللی که اکثر آنها هلندی بودند بیش از ۸ هزار مرد و پسر نوجوان مسلمان را با اتوبوس از محدوده تحت حفاظت سازمان ملل خارج کردند و همه آنها را در اطراف شهر سربرنیستسا به قتل رساندند.
اما دولت هلند می گوید که تنها ۳۵۰ نفر از قربانیان تحت حفاظت نیروهای هلندی بوده اند.
این کشتار بعد از جنگ جهانی دوم، بزرگترین نسل‌کشی در اروپا به‌شمار می‌آید. قتل‌عام سربرنیتسا که در منطقه ای که از سوی سازمان ملل متحد به عنوان منطقه امن اعلام شده بود انتقاداتی جدی را به این سازمان و ریاست وقت آن، کوفی عنان متوجه ساخت.
بسیاری آنچه در ژوئیه سال ۱۹۹۵ در سربرنیتسا رخ داد را بزرگترین شکست بشریت به ویژه جامعه بین‌المللی در طول تاریخ می دانند.
اجساد بسیاری از کشته شدگان از درون گورهای جمعی سربرنیتسا کشف و خاکسپاری شد. با پایان جنگ داخلی یوگسلاوی تعدادی از بازماندگان قربانیان با تشکیل انجمنی با عنوان «مادران سربرنیتسا» از دولت هلند شکایت کردند و خواستار پرداخت غرامت شدند.
در سال ۲۰۱۴ دادگاهی در هلند حکم داد که مسئولیت حقوقی قتل بیش از ۳۰۰ مرد و کودک مسلمان بوسنیایی در شهر سربرنیتسا به دست صربها در سال ۱۹۹۵ بر عهده دولت هلند است. این دادگاه در لاهه اعلام کرد که نیروی حافظ صلح هلندی برای حفاظت از مسلمانان بوسنیایی اقدام نکرده است، در حالی که باید می‌دانست که خطر نسل‌کشی مسلمانان وجود دارد.
دادگاه تجدید نظر نیز اعلام کرد دولت هلند را به دلیل انفعال کلاه آبی‌های هلندی سازمان ملل متحد در جریان کشتار سربرنیتسا ۳۰ درصد مسئول است.
نهایتاً دیوان عالی هلند در حکم خود اعلام کرده که نیروهای این کشور می‌توانستند به این ۳۵۰ نفر اجازه دهند که در پایگاه باقی بمانند، اما با تحویل دادن این افراد به صرب‌های بوسنی به طور غیرقانونی آنها را در معرض آزار و مرگ قرار داده است. اما دادگاه عالی مسئولیت دولت این کشور را تنها به ۱۰ درصد محدود کرده است و در واقع بازماندگان قربانیان، تنها می‌توانند ۱۰ درصد غرامت درخواست شده را از دولت هلند مطالبه کنند.
دادگاه عالی هلند، با وجود تایید محتوای رای دادگاه بدوی و تجدید نظر، مسئولیت مستقیم این کشور را در مورد کشته شدن ۳۵۰ مرد و پسر بوسنیایی پذیرفته است. اما این مسئولیت را به ده درصد کاهش داد. استدلال دادگاه عالی هلند این است که حتی اگر این قربانیان در منطقه تحت حفاظت سازمان ملل می‌ماندند، تنها ۳۰ درصد شانس زنده ماندن داشتند.
جنگ داخلی دولت یوگسلاوی با بوسنی در سال ۱۹۹۲ و همزمان با اعلام استقلال جمهوری بوسنی و هرزگوین آغاز شد. دولت یوگسلاوی نیروهای تحت امر علی عزت بگوویچ، رئیس جمهوری وقت بوسنی را به نفرت پراکنی و تلاش برای کشتار صرب‌های ساکن بوسنی و هرزگوین متهم می‌کرد. حمله نیروهای نظامی و شبه نظامی جمهوری صرب‌های بوسنی به مسلمانان با همراهی دولت مرکزی یوگسلاوی به ریاست اسلوبودان میلوشویچ، یکی از بزرگترین بحران‌های انسانی در دهه پایانی قرن بیستم را رقم زد. جنگ در بوسنی در دسامبر سال ۱۹۹۵ با امضای توافق دیتون در شهر دیتون ایالت اوهایو پایان یافت.