به گزارش پایگاه اینترنتی یورک الرت، محققان در این مطالعه با آزمایش بر روی بیش از ۹۰۰ هزار بیمار که پیش از این دیابت نداشتند، متوجه شدند که سطوحی از قند (گلوکز) در آزمایش‌های استاندارد پزشکی احتمال ابتلای بیمار را به دیابت در پنج سال بعدی زندگی حتی زمانی که سطح قند خون به اندازه‌ی ابتلا به دیابت نباشد، نشان می‌دهد.
از یافته‌های این مطالعه می‌توان برای درمان زودتر دیابت و کسب نتایج بهتر استفاده کرد. این تحقیق نشان می‌دهد که سطوحی از قند خون که معمولاً به عنوان خطر شاخص ابتلا به دیابت در نظر گرفته نمی‌شد، می‌تواند خطر ابتلای بیمار را به دیابت نشان دهد.
به گفته محققان، استفاده از سطوح گلوکز در پلاسمای خون در جریان معاینه‌های منظم پزشکی می‌تواند نیاز بیمار به انجام آزمایش‌های بیشتر را نشان دهد تا در مورد افراد پر خطر قبل از ابتلا به این بیماری مداخله‌های پیشگیرانه صورت گیرد و به تشخیص زودهنگام‌تر دیابت منجر شود.
محققان در این مطالعه متوجه شدند که حداقل دو اندازه‌گیری دیابت در عرض ۱۲ ماه نشان می‌دهد که بیمار در معرض خطر بالای دیابت قرار دارد؛ بر اساس نتایج این مطالعه بیمارانی که در عرض ۱۲ ماه سطح گلوکز خون آنها حداقل ۱۱۵ میلی گرم در دسی‌لیتر بود، در معرض خطر بالای ابتلا به دیابت قرار داشتند اما این خطر برای افرادی که سطح گلوکز خون آنها در این مدت دست کم ۱۳۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر بود باز هم بیشتر بود.
در آزمایش های سنتی دیابت، سطح گلوکز ناشتا اندازه‌گیری می‌شود. اما با آزمایش منظم سطوح قند خون نیازی نیست بیمار ناشتا باشد و می توان این آزمایش را هر زمانی انجام داد.
دیابت بر اثر قطع تولید انسولین و یا عدم کارکرد مناسب آن در بدن به وجود می‌آید. انسولین هورمونی است که مواد غذایی قندی و نشاسته و… را در بدن به انرژی تبدیل می‌کند. تاکنون علت بروز این بیماری کشف نشده‌است ولی گمان می‌رود که زمینه مساعد ژنتیکی و عوامل محیطی همچون چاقی و بی‌تحرکی در ابتلا به این بیماری نقش موثری داشته باشد.
نتایج این مطالعه در شماره ۱۹ ژوئیه نشریه PLOS ONE منتشر شده است.