به گزارش روزنامه دیلی‌میل، این مایع از ذرات نانو مقیاس فلزی شناور در محلول ساخته شده است که معمولاً در حضور یک میدان مغناطیسی به صورت یک آهن‌ربا رفتار می‌کند. از این آهن‌ربا می‌توان برای کاربردهای مختلف رباتیک مایع استفاده کرد. اما محققان دانشگاه ماساچوست در آمریکا با استفاده از یک مخلوط خاص روغن و پلیمر، موفق شدند که این ذرات را در سطح مایع آنقدر بهم نزدیک کنند تا بتوانند مغناطیسی باقی بمانند.
توماس راسل یکی از محققان دانشگاه ماساچوست و همکارانش، ۷ سال مشغول ابداع روشی بودند تا مواد «پارامغناطیس فروسیال» ( paramagnetic ferrofluid ) یا ذرات فلزی شناور در یک مایع را به آهن‌رباهایی دائمی تبدیل کنند.
آهن‌رباهای جامد به طول کلی «فرومغناطیس» (ferromagnetic) نامیده می‌شوند. هنگامی‌که آنها در برابر یک میدان مغناطیسی قرار گیرند، الکترون‌های آهن‌رباها همخوان می‌شود و در همان مسیر باقی می‌ماند. مواد «فرومغناطیسی» را می‌توان به ذرات بسیار ریز تبدیل و در مایع معلق کرد. به این ترتیب مواد «فروسیال» به وجود می‌آید. در حال حاضر فروسیال‌ها کاربردهای مختلفی دارند که یکی از آنها کمک به خنک کردن بلندگوها است.
به هرحال محققان متوجه شدند اگر نانو ذرات «فرو سیال» به اندازه کافی به یکدیگر نزدیک شوند، به طور دائم مغناطیسی باقی می‌مانند. به طور دقیق در آزمایش آنها فاصله بین ذرات ۸ نانومتر بود. این امر نوعی لایه در خارج مایع ایجاد می‌کند که رفتاری مشابه آهن‌ربای جامد دارد. برای این منظور آنها از ترکیب خاصی از روغن-پلیمر استفاده کردند. علاوه بر آن محققان متوجه شدند این قطرات حتی پس از تبدیل شدن به قطرات کوچکتر ویژگی‌های مغناطیسی خود را حفظ می‌کنند.
یافته‌های کامل این مطالعه در مجله Science منتشر شده است.