رضا جعفرپور روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: از این تعداد ۳ مقاله خارجی است که ۲ مقاله از کشور پاکستان و یک مقاله از اندیشمندان کشور ترکیه است.
وی اضافه کرد: این همایش در ۲ محور شمس و مولانا از منظر پژوهش های ادبی و عرفانی و شمس و مولانا از منظر پژوهش های میان رشته ای برگزار می شود.
وی به همکاری ۱۵ نهاد علمی، فرهنگی و پژوهشی مطرح کشور در اجرای این رویداد فرهنگی اشاره کرد و ادامه داد: مسوولیت علمی و داوری همایش بین المللی شمس و مولانا با پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی تهران است.
دبیر علمی کنگره علمی و بین‌المللی شمس و مولانا، هفتم و هشتم مهر را زمان اجرای این همایش عنوان کرد و افزود: مقالات برتر به فصلنامه‌های علمی پژوهشی همکار با دبیرخانه همایش، ادبیات عرفانی دانشگاه الزهرا، پژوهش های ادبی دانشگاه تربیت مدرس و کهن نامه ادب پارسی پژوهشگاه علوم انسانی برای داوری و تایید هیات تحریریه آن نشریات ارسال خواهد شد.
بر اساس اسناد متقن و مورد تایید محققان، بارگاه شمس تبریزی در خوی واقع شده است و هر ساله کنگره های علمی و فرهنگی مختلفی در شهرستان خوی به همین مناسبت برگزار می شود.
امسال پنجمین همایش بین المللی شمس و مولانا هفتم و هشتم مهر ماه در خوی برگزار می شود.
«شمس الدین محمدبن علی بن ملک داد تبریزی» بنا بر اشاره های تاریخی به احتمال زیاد در سال ۵۸۲ هجری قمری به دنیا آمد و ملقب به «شیخ پرّان» و «زر دوز» بود.
کتاب «مقالات شمس» شامل مطالب ارزنده ای با موضوع عرفان است؛ این کتاب سوال و جواب های شمس و مولانا و مریدان و منکران آنان را در بر می گیرد و توسط شاگردان وی گردآوری شد.
کتاب «تماشای خورشید» که منتخب پند و اندرزهای شمس تبریزی از «مقالات شمس» بوده، توسط «بهنام رجب پور» و «حسین صبوری» با هدف ترویج افکار متعالی شمس تبریزی در سطح جهانی و معرفی هرچه بیشتر آرامگاه شمس تبریزی از فارسی به انگلیسی ترجمه شد.
تاریخ وفات شمس تبریزی به علت کمبود اسناد تاریخی مربوط به آن دوره زندگی شمس به روشنی معلوم نیست اما شمس پژوهان آن را بین سال های ۶۴۵ و ۶۷۲ هجری قمری ذکر کرده اند.
مولانا جلال‌الدین محمد بلخی مشهور به مولوی نیز به عنوان شاعر بزرگ قرن هفتم هجری قمری در سال ۶۰۴ هجری قمری در بلخ زاده شد؛ وی به سبب رنجشی که بین پدر مولانا با سلطان محمد خوارزمشاه پدید آمده بود از بلخ بیرون آمد و بعد از مدتی سیر و سیاحت به قونیه رفت.
مولوی در سال ۶۷۲ هجری قمری در قونیه وفات یافت و از آثار او می‌توان به مثنوی، دیوان غزلیات یا کلیات شمس، رباعیات، مکتوبات، فیه مافیه و مجالس سبعه اشاره کرد.
۸۱۳۵/۲۰۹۳