«سعید صادقیان پور» از آن دسته از معلولانی است که از ورزش به عنوان یک ابزار برای غلبه بر برخی از محدودیت های ناخواسته استفاده خواهد کرد و خود را به یک ورزش یا رشته خاص محدود نمی کند بلکه بلندپروازی هایی دارد که فتح قله المپیک در ۲ رشته پاراتکواندو و پارادوومیدانی را هدف قرار داده است.
او در گفت وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: در هفت سالگی به خاطر تصادف ماشین از ناحیه دست راست معلول شدم اما این معلولیت نتوانست مانع حضور در ورزش شود زیرا در ۹ سالگی به رشته های رزمی مانند «کیک بوکسینگ» روی آوردم و در نهایت با سفارش برخی از مربیانم به تکواندو رفتم. رشته ای که نخست به خاطر دستم از حضور در آن ترس داشتم اما در نهایت زمینه بسیاری از موفقیت های آسیایی و جهانیم شد.
دارنده مدال طلای قهرمانی آسیا در رقابت های ۲۰۱۹ اردن ادامه داد: تا کنون چند عنوان قهرمانی جهانی و کشوری کسب کردم و از سال ۲۰۱۵ عضو تیم ملی هستم. تمام تلاشم این است که در کنار قهرمانی های پرتعداد، به رقابت های پارالمپیک نیز اعزام شوم اما برای حضور در المپیک باید به کلاس k۴۴ بروم. شرایط این کلاس را دارم اما حضور در پارالمپیک ۲۰۲۰ منتفی است زیرا بسیاری از رقابت های گزینشی این تورنمنت انجام شده است.
نفر نخست رنکینگ وزن منهای ۶۱ کیلوگرم که در کنار تمرینات تکواندو برای سایر استعدادها مربی‌گری هم می کند، اظهار داشت: در یزد به دنیا آمدم اما تمام کارهای ورزشی ام در اصفهان است و هم اکنون نیز مربی‌گری می کنم. همچنین با تمریناتی که در رشته دوومیدانی دارم به دنبال آن هستم که در این رشته نیز نامی برای خود دست و پا کنم.
صادقیان پور در توضیح احتمال موفقیت خود در رشته دوومیدانی تصریح کرد: با یکی از مربیان تیم ملی پارادومیدانی کار می کنم و او تایید کرده اگر بتوانم تمرینات را به صورت جدی دنبال کنم حتی احتمال حضور در پارالمپیک وجود دارد.
با وجود آنکه خود مربی بوده و به استعدادیابی مشغول است از مربیانش به نیکویی یاد می کند و مدعی است: اگر یک ورزشکار بر سکو قرار می گیرد نقش مربی او نباید فراموش شود. تمام موفقیت هایم را مدیون مربیانی همچون «پیام خانلرخانی» هستم.