«علیرضا حائری» امروز (شنبه) در گفت وگو با خبرنگار اقتصادی ایرنا افزود: باید اجازه دهیم برندهای خارجی تحت ضوابط و چارچوب های مشخص در کشورمان به فعالیت بپردازند تا ضمن جذابتر شدن بازار داخلی، متخصصان ایرانی بتوانند خلاقیت و نوآوری بیشتری در تولیدات خود عرضه کنند.
وی گفت: صنعت نساجی و پوشاک در سطح جهان از جذابیت بالایی برخوردار است و همین جذابیت سبب شده تا برخی کشورها از درآمدهای بالایی در این صنعت برخوردار باشند.
عضو هیات مدیره جامعه متخصصان نساجی ایران به طور نمونه درآمد سالیانه چهار تا پنج میلیارد دلاری کامبوج، ۳۰ میلیارد دلاری ویتنام و ۴۰ میلیارد دلاری بنگلادش را از این محل مثال زد که مورد آخر در حدود درآمدهای غیرنفتی سالیانه کشورمان است.
وی ادامه داد: هرچند ممکن است چند واحد تولیدکننده پوشاک کشور از این طرح بهره ببرند و در حاشیه امنیت قرار بگیرند، اما در مجموع این تصمیم رشد صنعت کشور را به دنبال ندارد، زیرا آنها کالاهایی تکراری تولید میکنند و مردم به ناچار باید خریداری کنند.
حائری اضافه کرد: بر این اساس، دیگر نیازی به رشته های دانشگاهی نساجی و پوشاک نخواهد بود و به تدریج ابتکار، نوآوری و خلاقیت نزد فعالان این صنعت از بین می رود.
وی تاکید کرد: دانشجویان نساجی و پوشاک باید علاقهمند به این رشته ها باشند، زیرا نارضایی تحصیلی موجب موفق نشدن دانشجو شده و در آینده نارضایی شغلی وی را به دنبال دارد و در نتیجه نمیتواند انتظارات کارفرما را در صنعت محقق کند.
عضو هیات مدیره جامعه متخصصان نساجی ایران اظهار داشت: بخشی از این علاقهمندی را دانشگاهها باید با برگزاری مراسم مختلف، همایش ها، سمینارها و بازدید از مراکز صنعتی در دانشجویان ایجاد کنند، اما کلان این موضوع در اختیار دولت و سیاستگزاران نساجی و پوشاک است.
ی گفت: اگر دائم بخواهیم بر طبل ورشکستگی این صنعت بکوبیم، یا از تسلط ترک ها و چینی ها بر بازار کشورمان سخن بگوییم، به ایجاد جو نا امیدی منجر خواهد شد و دانشجویان نیز حس خوبی به این رشته ها نداشته، در نتیجه از بهره وری و کارایی لازم برخوردار نخواهند شد.
حائری خاطرنشان کرد: در این زمینه، کارآموزی در دوران تحصیل از جمله مواردی است که باید جدی گرفته شود تا ارتباط واقعی صنعت و دانشگاه را شاهد باشیم.
پیشتر «فرشاد مقیمی»، معاون امور صنایع وزارت صنعت، معدن و تجارت با اشاره به لزوم ابلاغ سند توسعه صنعت نساجی و پوشاک خاطرنشانکرد: با اجرای این سند، استراتژی مشخصی برای صنعت نساجی و پوشاک حاکم و راهبرد اصلی کشور در این صنعت مشخص خواهد شد.