به گزارش روز پنجشنبه دانشگاه آزاد اسلامی، محمدمهدی طهرانچی در سیزدهمین اجلاس سراسری مدیران و نمایندگان جامعةالمصطفی عنوان کرد: ایران آماده انتقال تجربیات علمی به دیگر مراکز جهان اسلام است؛ زیرا بر خلاف جوامع غربی به دنبال انحصارطلبی علمی نخواهد بود.
وی ادامه داد: جامعةالمصطفی پیشروترین مرکز علمی کشور در عرصه بینالمللی به شمار میرود که برای تحقق منویات رهبر معظم انقلاب اسلامی (مدظلهالعالی) باید از تجربیات علمی در مسیر تعامل این مرکز با دانشگاه آزاد اسلامی بهره برداری کرد.
طهرانچی در ادامه جابهجایی دانشجویان را یکی از مسائل مهم در مراکز دانشگاهی جهان عنوان کرد و افزود: در زمان حاضر دانشگاه های آمریکا، انگلستان و استرالیا در صدر پذیرش دانشجوی خارجی و بیشترین مهاجران نیز از چین، هند و کره جنوبی هستند.
وی تصریح کرد: سهم پذیرش دانشجویان خارجی در دانشگاههای ایران نسبت به مهاجران بسیار ناچیز و جمعیت دانشجویان ورودی به کشور معادل نصف دانشجویان خروجی است.
طهرانچی با اشاره به اینکه آمریکا با وجود ۷۰۰ هزار دانشجوی خارجی، توجه زیادی بر حفظ سهم پذیرش دانشجویان مهاجر دارد، اظهار داشت: در اسناد راهبردی آموزش عالی انگلستان، این کشور باید مقصد نخست جذب دانشجوی خارجی باشد. همه ساز و کارها برای جذب دانشجوی خارجی در دانشگاه های کشور فراهم و از سرمایهگذاری روی افرادی که قصد مهاجرت دارند، پرهیز شود.
رئیس دانشگاه آزاد اسلامی پذیرش دانشجویان خارجی را یکی از ابزارهای مهم به منظور حفظ اقتدار کشورها عنوان کرد و گفت: ۳۹ هزار دانشجوی خارجی نسبت به ۳ میلیون و ۶۰۰ هزار دانشجوی ایرانی، رقم ناچیزی برای دانشگاه های کشور و این وضعیت نیازمند توسعه همکاری مراکز علمی و دانشگاهی است.
وی توسعه همکاری مراکز دانشگاهی با جامعةالمصطفی را از ضروریات دستیابی به مرجعیت علمی و حرکت در مسیر تمدنسازی برشمرد و گفت: به منظور گسترش فرهنگ و آرمانهای الهامبخش انقلاب اسلامی، باید شبکه داخلی دانشمندان جهان اسلام تاسیس شود؛ که این شبکهسازی نیز بدون جذب دانشجویان غیرایرانی و تربیت نیروهای علمی و متخصص در جهان اسلام تحقق نمی یابد.
طهرانچی خاطرنشان کرد: باید در نظام آموزشی تربیتکننده و صاحب سبک بود؛ مراکز علمی جامعه نسبت به دانشجویان خارجی، صاحب سبک نیستند و علوم متعدد با معیارهای مکتب غربی انتقال مییابد.
وی افزود: امروزه تحت رهبری مقام معظم رهبری (مدظلهالعالی)، تحولی عظیم در عرصه علوم پایه، پزشکی و مهندسی رخ داده است. در زمینه علوم انسانی نیز در حوزههای علمیه اقدامات موثری آغاز شده است؛ اما این حرکت هنوز در دانشگاه ها عمق نیافته است.