به گزارش روزنامه دیلی میل، این ناهنجاری‌های دمایی شامل «عصر یخبندان کوچک» می‌شود که حدود سال ۱۸۵۰ به پایان رسید، زمانی‌که نمایشگاه‌ها در لندن روی رودخانه منجمد تایمز برگزار می‌شد. همچنین در دوران «قرون وسطی» یک دوره غیرمعمول گرما وجود داشت.
اکنون یک تحقیق جدید نشان داده است که دوره‌های گرم‌تر قبلی پایه و اساس منطقه‌ای داشتند و تنها ۴۰ درصد از سطح زمین را در بر گرفته بودند. به گفته کارشناسان، گرمایش امروز زمین ۹۸ درصد از سطح جهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
در این مطالعه گروهی از محققان دانشگاه برن در سوییس، حدود ۷۰۰ «رکورد پروکسی» تغییرات دما را در طول تاریخ زمین مطالعه کردند. آنها متوجه شدند که قبل از قرن بیستم، تغییرات اوضاع اقلیمی هوای جهان به آن صورت که قبلا تصور می‌شد، رخ نداد اما در عوض در مناطقی محدود شد که تحت تاثیر آنها قرار گرفته بودند.
همچنین این پژوهش نشان داد که دوره‌های گرم‌تر و سردتر دمایی قبل از «انقلاب صنعتی»، زمانی‌که فعالیت‌های انسانی انتشار مقادیر زیاد گازهای گلخانه‌ای را بر اثر سوزاندان سوخت‌های فسیلی در هوا آغاز کرد، در سطح جهان منسجم نبودند.
به عنوان مثال در عصر «یخبندان کوچک» سردترین درجه دمای هوا در قرن پانزدهم در مرکز و شرق اقیانوس آرام، در قرن هفدهم در شمال غربی اروپا و جنوب شرقی آمریکای شمالی و در اواسط قرن نوزدهم در سایر مناطق مشاهده شد. محققان همچنین اعلام کردند که دوره‌های قبلی با تغییرات طبیعی آب و هوا هماهنگ هستند.
اما این گرمایش سریع در ۱۵۰ سال گذشته بسیار متفاوت است، طوری‌که گرم‌ترین دوره دمایی دو هزار سال گذشته در طول قرن بیستم و در بیش از ۹۸ درصد از جهان رخ داده است.
یافته‌های کامل این مطالعه در مقاله‌ای در مجله Nature منتشر شده است.