روزنامه فرانسوی «لوفیگارو» در مورد تاثیر سبک نقاشی ونگوگ بر جریان نقاشی، نوشت: تاثیر ضرب قلم‌های او و کاربرد جسورانه رنگ نه تنها در آثارش که در خارج از موزه‌ها هم به چشم می‌آید.
آنیتا اِلمی کارشناس هنر مدرن و فعال در حراجی برخط کاتاویکی (Catawiki) معتقد است پنج هنرمند از سراسر دنیا به شدت تحت تاثیر ونگوگ هستند.
کاتاویکی در سال ۲۰۰۸ در هلند به عنوان انجمنی برای مجموعه داران تاسیس شد. هدف مدیریت آن ایجاد گسترده‌ترین کاتالوگ آنلاین از مجموعه‌های هنری بود.
تلفیق تکنولوژی با هنر ونگوگ
دان روسگارد (Daan Roosegaarde) نقاش، هنرمند و معمار متولد ۱۹۷۹ میلادی همانند ونگوگ فردی هلندی است. او با الهام از آثار ونگوگ با ترکیبی از هنر و فناوری نوین مسیر دوچرخه‌سواری زیبایی را خلق کرد که در شب همچون ستارگان می‌درخشد.
این مسیر دوچرخه‌سواری درخشان از یکی از آثار هنری با عنوان «ولگرد شب» الهام گرفته شده است. می‌توان به رایگان از این مسیر درخشان در روستای نونن (Nuenen) هلند، محل سکونت ونگوگ بین سال های ۱۸۸۳ و ۱۸۸۵، بازدید کرد.
خاطرات سیاه و سفید از آثار نابود شده
سوآت اوگوت (Suat Ogüt) این هنرمند ترک تبار ساکن آمستردام است. وی متوجه شد تنها پنج اثر از ونگوگ از میان رفته است. اوگوت برای تاکید بر اهمیت آثار از میان رفته که بخشی از تاریخ هنر محسوب می‌شدند، با کمک شواهد عمدتا سیاه و سفیدی که از این آثار بر جا مانده بود به بازخلق آنها اقدام کرد. او برای این بازخلق از رنگ‌های سیاه و سفید استفاده کرد تا بر مساله نابودشدن آثار تاکید کند. این نقاشی‌ها در قسمتی در موزه ونگوگ به نمایش درآمدند.
سازه‌ای عظیم از فلز و گل
شهر کوچک زوندورت (Zundert) در هلند، زادگاه ونگوگ و محل برگزاری رژه گل در اول و دوم سپتامبر (۱۰ و ۱۱ شهریور) است. دو هنرمند هرینگا/ وان کلاسبیک (Heringa/Van Kalsbeek) که در سال ۲۰۱۳ برای همکاری در این رژه سالانه به خانه ونگوگ دعوت شده بودند، تحت تاثیر فضای رژه، استفاده از گل در سازه‌ای عظیم و پژمرده شدن گل‌ها به ایده خلق سازه بزرگی از فلز، کاغذ، رنگ و گل رسیدند.
گل‌های آفابگردان سوخته
ماتیو دی جکسون (Matthew Day Jackson) یکی دیگر از هنرمندان متاثر از ونگوگ به شمار می‌رود. اثر نابود شده از آتش کار این هنرمند اشاره‌ای به اثر سوخته گل آفتابگردان ونگوگ دارد. نسخه اصلی این اثر به یک مجموعه‌دار ژاپنی تعلق دارد که شهرش در جریان جنگ جهانی دوم همزمان با واقعه هیروشمیا هدف بمباران قرار گرفت.
کفش‌هایی از گل
هنرمند برزیلی ویک مونیز (Vik Muniz) به دلیل ساخت آثار هنری از وسایل روزمره شهرت دارد. او همراه گروهش در ده‌سالگی تاسیس خانه ونگوگ اثری با عنوان کفش‌های ونگوگ را با استفاده از گل کوکب خلق کرد. این هنرمند با استفاده از گل‌ها آخرین اثر ونگوگ (۱۸۸۰) را دوباره تصویر کرد. این اثر به مساحت یکصد مترمربع با همکاری گروهی داوطلب شرکت کننده در جشنواره گل شهر زوندورت و فعالان خانه ونگوگ ساخته شد.
هنوز بسیاری باور دارند ونگوگ در ۲۷ ژوئیه ۱۸۹۰ به زندگی خود پایان داده است؛ اما محققان آمریکایی در سال ۲۰۱۱ اعلام کردند این هنرمند هلندی احتمالاً بر اثر اصابت گلوله دو جوان که با اسلحه بازی می‌کردند مجروح شده و بر اثر جراحت جان باخته است.
هفت‌تیری که گفته می‌شود شلیک گلوله آن به زندگی ونگوگ پایان داده است در ۱۹ ژوئن (۲۹ خرداد) در حراجی در پاریس چکش خورد. این اسلحه کالیبر هفت‌میلی‌متری با گلوله‌ای که به مرگ ونگوگ منجر شد، مطابقت دارد و در کنار جسم بی‌جان این نقاش در مسافرخانه «راوو» (Ravoux) در منطقه «اووِرس سور اوآز» (Auvers-sur- Oise) شمال فرانسه کشف شد و همچنان در خانواده این نقاش هلندی مانده بود.