حجت‌الاسلام‌والمسلمین عباس خاک روز جمعه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا، بیان کرد: شیعیان از زمان حیات این امام همام تا به امروز برای رفع حوائج خود به‌خصوص حوائج مادی به ایشان متوسل می‌شوند و به اذن خداوند متعال به خواسته خود می‌رسند، به همین دلیل است که از امام جواد(ع) به‌عنوان باب‌الحوائج یاد می‌شود.
وی بیان کرد: توجه امام جواد(ع) به دوستان ویاران خویش بسیار قابل‌تأمل است که نمونه‌ای از آن را می‌توان در نامه ایشان به علی بن مهزیار که با تمام توان از امامت امام جواد(ع) در برابر شبهات پیرامون جانشینی ایشان، دفاع نمود، مشاهده کرد.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: امام جواد(ع) در این رابطه، خودشان نامه‌ای را در اوج محبت به این نماینده وفادار نوشتند و در حق او بسیار دعا کردند.
حجت الاسلام خاک گفت: چنین توجهی از سوی امام جواد(ع) پس از شهادتشان هم در خصوص شیعیان و همه ارادتمندان صادق است و می‌توان آثار آن را در برطرف شدن حاجات مؤمنان مشاهده کرد.
وی بیان کرد: امام جواد (ع) همواره نسبت به رفع مشکلات شیعیان و برخورد صمیمانه با ایشان اهتمامی خاصی داشتند و آنان را نسبت به رعایت حقوق مردم دعوت می‌کردند.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: دستگیری امام جواد(ع) از نیازمندان برای همه شیعیان درس بزرگی است که آنان نیز باید در زندگی خود به دنبال رفع مشکلات مردم و کمک به ایشان باشند.
حضرت امام محمدتقی(ع) در سال ۱۹۵ هجری قمری در مدینه منوره در دامان پدر بزرگوارش حضرت رضا(ع) و مادر ارجمندش بانویی به نام سبیکه چشم به جهان گشود. نام مبارک ایشان محمد و القاب و کنیه‌های فراوانی دارد که مشهورترین لقب، جواد و معروف‌ترین کنیه‌اش ابوجعفر است.
امام نهم شیعیان در بین مردم به «جواد» معروف بود چراکه ایشان با دست بخشنده در شناسایی و کمک‌رسانی به نیازمندان پیش‌قدم بود و برای ارتباط گسترده و ترویج دین اسلام و آموزه‌های آن، در موقعیت‌های مختلف از مردم دلجویی می‌کرد.
این امام بزرگوار باتربیت در دریای معرفت امامت و ولایت در سن هفت‌سالگی به امامت رسید، دوران امامت ایشان مصادف با مامون و معتصم بود و هفده سال رهبری شیعیان را به عهده داشت. امام جواد(ع) با تمام محدودیت‌های که حاکمان زمانش ایجاد کرده بودند از طریق نصب وکلا و نمایندگان، ارتباط خود را با شیعیان حفظ می‌کرد.
ایشان دارای خصوصیت‌های اخلاقی و اجتماعی منحصربه‌فردی ازجمله بردباری، نیکو سخن گفتن، عابد و ایثار، پاسداری از حریم امامت، پارسایی، نبوغ در علم و دانش و سایر رفتارها بود به‌گونه‌ای که باشخصیت بی‌نظیر و جامع کمالات و فضایل علمی و اخلاقی، دوست و دشمن را تحت تأثیر قرار می‌داد و به اعجاب و تحسین وامی‌داشت.
این امام همام باآنکه در سن کودکی به امامت رسید ولی ازلحاظ بعد علمی دارای کمالات و اندیشه‌های سیاسی در مرتبه بالایی قرارداشت، ایشان شاگردانی را تربیت کرد که حدیث‌های بسیاری از آن امام، در کتاب‌های مختلفی ازجمله عیون اخبار الرضا، تحف العقول، مناقب و بحارالانوار جمع‌آوری‌شده است، همچنین این امام معصوم در مناظره‌ها و گفت‌وگوهایی که حاکمان دورانش با سایر ادیان و مذاهب برگزار می‌کردند با بار علمی فراوان شرکت کرده و به پرسش‌ها پاسخ می‌داد به‌گونه‌ای که دانشمندان در مقابل دریای علم و کمال ایشان زانو می‌زدند.
سرانجام امام جواد(ع) آخر ماه ذی‌القعده سال ۲۲۰ هجری قمری به شهادت رسید و در کنار بارگاه منور جد بزرگوارش امام موسی کاظم(ع) به خاک سپرده شد.
۷۴۰۵/ ۶۱۳۳/