امروز ۱۷ مرداد روز خبرنگار است؛ ۳۶۵ روز را برای دیگران نوشتیم، انتقاد کردیم، پیشنهاد دادیم، راهکار معرفی کردیم و هدف ما هم بهبود اوضاع جامعه و رفع نواقص و کمبودها بود.
اما آیا همه فضای رسانه‌ای پا به کار بودند؟ و آیا فعالان عرصه اطلاع رسانی و بخصوص آنهایی که در فضای مجازی قلم زنی کردند توانستند از این وظیفه خطیر، سربلند بیرون آیند؟.
چند درصد ما خبرنگاران، خبر رسانی کردیم و چند درصدمان هم فقط به دنبال بهانه‌گیری، مچ گیری، انگ زدن، غیبت، تهمت، باج گیری و... بودیم؟.
اینکه سهم اطلاع رسانی و کمک به رفع مشکلات مردم در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های مکتوب، چقدر است نیاز به بررسی موشکافانه ندارد و با اندک دقتی می‌توان به نتیجه واقعی رسید.
ظاهرا چیزی که بتوان به آن افتخار کرد یا وجود ندارد یا خیلی کمرنگ است، همه چیز سیاه یا حداقل خاکستریست! و به نام دفاع از حقوق مردم و یا مطالبه‌گری، هر آنچه می خواهیم می‌نگاریم.
حتی در آستانه روز خبرنگار هم کوتاه نیامدیم که هیچ، بر شدت بهانه‌گیری هایمان افزودیم، به یکدیگر تاختیم، بهانه گرفتیم و هر آنچه را تشخیص دادیم که به مذاق من نویسنده خوش نیامده به نام مطالبه‌گری مردم و با رنگ و لعاب انتقاد در فضای مجازی منتشر کردیم.
این فقط بخشی از جو حاکم بر فضای مجازیست.
برخی کانالهای تازه به دوران رسیده و بعضا فاقد مجوز، با زیر پا گذاشتن اخلاق رسانه‌ای، خبرهای دیگر منابع خبری را برداشت کرده و آن را به نام خود قالب می‌کنند؛ گاها انصاف به خرج می دهند و نه نام منبع را می نویسند و نه نام خودشان!.
البته این شامل خبرهایی عادی می شود؛ اگر خبری بودار باشد حتما نام منبع را ذکر می کنند تا توپ را به زمین نویسنده و رسانه ای که آن را منتشر کرده بیندازند!.
همین کانالها که یکی دو مورد هم بیشتر نیستند برخی خبرها را چند روز نگه می دارند و سپس با کمی تغییر به نام خودشان منتشر می کنند و آن را به حساب زرنگی خود می گذارند!.
گاها به خاطر یک موضوع شخصی که برای نگارنده اتفاق افتاده، مجموعه یک صنف یا یک قشر را زیر سوال می بریم و این طور وانمود می کنیم که همه مردم درگیر این مشکل هستند!.
اندکی سر به گریبان بریم، خود را رایگان، جهنمی و عاقبت به شر نکنیم، روز حساب را فراموش ننماییم و یادمان باشد که حق‌الناس، تنها چیزی است که خدا از آن نمی گذرد و آن را به صاحب حق واگذار می کند.
روز خبرنگار بر همه فعالان صادق این عرصه مبارک.
۶۱۹۷