به گزارش پایگاه اینترنتی ساینس الرت، بیشتر پلاستیک ها هرگز به طور کامل تجزیه نمی شوند بلکه فقط به قطعات کوچکتری به نام میکروپلاستیک ها (ذراتی با عرض ۵ میلی متر یا کوچکتر) تکه تکه می شوند. اکنون میکروپلاستیک ها را در هر گوشه ای از جهان می توان یافت.
البته برای پرداختن به مشکل آلودگی پلاستیکی لازم است که تولید پلاستیک محدود شود اما مبتکران همچنین در حال کشف روش هایی برای تمیز کردن پلاستیک و میکروپلاستیک های موجود در اقیانوس هستند.
اکنون محققان در مطالعه جدیدی که در مجله Matter منتشر شده است، نوع جدیدی از نانو فناوری ابداع کردهاند که میتواند در این زمینه کمک کننده باشد. آنها «نانو سیم پیچ های» مغناطیسی ابداع کردند که با تولید واکنش های شیمیایی میکروپلاستیک ها را در اعماق اقیانوس ها تجزیه می کند. این رویه پلاستیک را به دی اکسید کربن و آب تبدیل می کند.
محققان خاطر نشان کردند: با وجود اینکه این روش هنوز در مراحل ابتدایی قرار دارد اما این مطالعه راه حل محتملی برای مقابله با این مشکل جهانی ارائه می دهد.
فناوری نانو به هرچیزی کوچکتر از یک میلیاردم متر (نصف عرض یک تار موی انسان) اشاره می کند. در این مورد محققان نانولوله های میکروسکوپی از جنس کربن ساختند و آن را به شکل فنر درآوردند و به همین دلیل آنها را «نانو سیم پیچ» نامیدند.
این لوله ها با نیتروژن و یک فلز مغناطیسی به نام منگنز پوشیده می شوند. این دو ترکیب شیمیایی در تعامل با نانو سیم پیچ ها، مولکولهای اکسیژن بسیار واکنش پذیری تولید می کنند که به نوبه خود به میکروپلاستیکها حمله می کنند.این رویه قطعات پلاستیکی را به ترکیبات بی ضرر نمک، دی اکسید کربن و آب تبدیل می کند.
محققان در آزمایش، نانو سیم پیچ ها را به نمونه های آب آلوده به آلاینده های میکروپلاستیک اضافه و یک کاهش ۳۰ تا ۵۰ درصدی را در میکروپلاستیک ها در یک مدت زمان ۸ ساعته مشاهده کردند.محققان سپس برای استفاده های بعدی از این نانوسیم پیچ ها، آنها را به راحتی با استفاده از آهن ربا از آب بیرون آوردند.