بهره مندی مددجویان روستایی از خدمات کمیته امداد، حساسیت مردم نسبت به امور تشریفاتی مسئولان، محکوم به شکست بودن معامله قرن با همت و ایمان جبهه مقاومت، نقش تشکل‌ها و نهادهای مردمی در اداره امور کشور، اصلاح سیاست‌های ناموفق، مسند مسئولیت باعث نشنیدن و فراموشی صدای محرومان نشود، تمامُ الحج، عصر فرو افتادن تشت آدم‌ها از بام و بحران سالمندی جمعیت شوخی نیست، هیس با صدای بلند زندگی نکنیم، فارسی یا سنگسری، با کدام زبان بهتر است با کودکانمان صحبت کنیم، قدرت نرم انقلاب اسلامی ابر قدرت‌ها را کنار زد و سواد رسانه‌ای از جمله موضوع‌هایی بودند که مطبوعات محلی استان سمنان در هفته جاری به آنها پرداختند.
روزنامه پیام سمنان
روزنامه پیام سمنان در هفته‌ای که گذشت مطالبی چون ثبات و امنیت تنگه هرمز خط قرمز ایران، مقابله با شبیخون فرهنگی دشمنان، بهره‌مندی مددجویان روستایی از خدمات کمیته امداد، حساسیت مردم نسبت به امور تشریفاتی مسئولان، محکوم به شکست بودن معامله قرن با همت و ایمان جبهه مقاومت، نقش تشکل‌ها و نهادهای مردمی در اداره امور کشور و اصلاح سیاست‌های ناموفق را مورد اشاره قرار داد.
یکی از موضوع های مهمی که در این روزنامه مورد توجه قرار گرفت، مطلبی به عنوان «گرانی و تورم و شکاف طبقاتی جامعه» به قلم محمد علیان است.
در این مطلب آمده است: براستی امروزه در جامعه عجیب و غریبی زندگی می کنیم، زیرا از یک طرف سرمایه و اندوخته‌های کلان و بی حساب و کتاب برخی ها سقف آسمان را می شکافد ولی از طرف دیگر گرسنگی و تهی دستی جمع کثیری از اقشار آسیب‌پذیر جامعه دل سنگ خارا را می ترکاند و آه از نهاد آدمی برمی‌آید و لذا در این وضعیت بحرانی و هرج و مرج اقتصادی هر روز سلطان کالایی قد برافراشته و عین قارچ سمی در اجتماع می‌روید و با شمشیر خود در نرخ‌گذاری و افزایش بی‌رویه کالای خارجی که خود و عوامل وابسته وارد کرده یکه‌تازی می‌کند.
اما بعضی از مدیران ارشد کشور ما که متولی رسیدگی یا نظارت و کنترل توزیع عادلانه و نرخ ثابت کالا در جامعه هستند گاهی اوقات خود شریک قافله‌اند که متاسفانه نمونه‌های زیادی محاکمه محتکران در رسانه‌های گروهی کشور به ویژه در شبکه سراسری سیما شاهد و ناظر ماجرای تلخ و دردناک هستیم که در یک ارگان دولتی به نوعی با پول شویی، متهمان مقابل دوربین سری به زیر در برابر چشم میلیون‌ها بیننده پای میز محاکمه و عدالت قرار می‌گیرند.
البته ریشه‌کنی فقر در تمام کشورهای دنیا امری است اجتناب‌ناپذیر که همه دولت‌ها به این معضل اجتماعی درگیر هستند، اما توازن و مساوات و عدالت اجتماعی و برقراری حداقل زندگی عادی و معمولی برای شهروندان بستگی به توانمندی، کارآمدی، خلاقیت حاکمان کشورها دارد ما می‌توانیم به جای حمایت‌های همه‌جانبه به کشورهای فقیر همسایه و ساخت و ساز اماکن تفریحی و... برای اجنبی‌ها که روزگاری نه چندان دور آتش جنگ را آگاهانه شعله‌ورتر کرده و شهرهای مرزی و مردم بی‌گناه و معصوم حاشیه‌نشین را به دستور اربابان بلاد استکبار و کفر به خاک و خون کشیدند، قشر کم‌درآمد جامعه خود را تحت پوشش و حمایت درآمدهای نفتی غیرنفتی کشورمان قرار دهیم تا از فقر عمومی جامعه بکاهیم.
روزنامه بیان مردم
روزنامه بیان مردم دیگر نشریه استان سمنان است که در هفته جاری موضوع‌هایی چون مسند مسئولیت باعث نشنیدن و فراموشی صدای محرومان نشود، تمامُ الحج، عصر فرو آفتادن تشت آدم ها از بام و بحران سالمندی جمعیت شوخی نیست و هیس با صدای بلند زندگی نکنیم را مورد اشاره قرار داد.
از مسائل مهمی که در هفته جاری مورد توجه این روزنامه قرار گرفت، مطلبی به عنوان « در حاشیه ی روز بازارها » نوشته منصور فرزامی است.
در این مطلب آمده است: اعلام شده است که به ضرورت اصلاح قیمت ها، «روز بازارها »یی در سطح استان، راه اندازی می شود تا کالاهای ارزان قیمت بی واسطه، به هدف ستاد تنظیم بازار عرضه شود.
البته این اقدام در ظاهر امر، شیوهی موثری است و به اصطلاح از تولید به مصرف خواهد بود. اما در روابط متقابل، سودی عاید مردم نمی شود چون از پشت از بام افتادن است، بدین معنی که دکانی را باز می کنیم تا دکانی دیگر بسته شود، درست مانند کاری که فروشگاه های زنجیره ای به آن مشغولند و بازارها را تحت تاثیر قرار داده اند آن چنان اگر سراغ بگیریم، خیلی از مغازه ها تعطیل شده یا در شرف تغییر شغل اند؛ یعنی دری را باز می کنیم تا دری دیگر بسته شود، رویدادی به نام «اتلاف منابع، از عمر و سرمایه».
فرهنگی که ما بدان خو گرفته ایم، فرهنگ اقتصاد دلالی! و این حاصل ده و بیست و پنجاه سال نیست قرن هاست که به این دستاورد عادت کرده ایم و به نظر می رسد که ترک عادت اگر محال نباشد به برنامه ریزی های دقیق نیاز دارد.
بنابراین، اینکه تلاش کنیم تا جهت ستاد تنظیم بازار مصرف عامه، «روز بازارها» به راه بیفتد، دست مریزاد دارد اما بدانیم در کجا هستیم در مرکز استانی که به نسبت جمعیت موجود نه آماری بیش از دویست هزار نفرش، رتبه ی اول مغازه داری کشور را داراست بدون آن نیازی به این همه دکان یک نوع در کنار و روبه روی هم باشد. در حالی که چهار فروشگاه بزرگ از نوع زنجیره ای با کارکنان ادب آموخته و کلاس دیده می توانست در چهار گوشه ی شهر، تمامی نیازهای مشتریان را بدون فوت وقت و در بهترین صورت، برآورده سازد و نیازی هم به پرسه زدن و بطالت عمر و مقایسهی قیمت ها و بازاریابی و امثال آن نباشد و این وقت سوخته و بی مورد را هم می توان صرف زندگی و امور مفید کرد. کاری که دنیای پیشرفته ی امروز به مغز و درایت مدیران و برنامه ریزان، جزء مثبت زندگی شبانه روزی خود قرار داده اند و نگرانی های خرید و مغبون شدن و کالای نامرغوب و تحمیلی آنها را نمی آزارد و عمر خود را فنا شده نمی بینند.
پس مسئولان و مدیران اهل فکر و طراح و برنامه ریز و برنامه پذیر باید با اعتقاد به تولید محوری بنشینند و با فکر جلوتر از عمل، برنامه ای تدوین کنند که این همه شغل های بی سود و زاید، روانه ی تولید شود. تفکر اقتصاد مقاومتی و فلسفه ی طرح خودکفایی جز این نیست. در این صورت است که هم ایجاد شغل حقیقی و پایدار شده است، هم جوان، کار دارد و هم برای زندگی خود نیاز به وام های ازدواج و وام های سرگردانی ندارد. می ماند به این که این پیشنهاد و طرح های مطلوب، نیاز به مقدماتی دارد که اگر خود با تفکر خود اتکایی، فراهم نسازیم، کسی از بیرون برای ما نمی آورد، تجربه ای که برای ما، تازگی ندارد و اگر هم بیاورد یا گرته برداری کنیم، حاصلش، وابستگی صرف است.
دو هفته نامه پیمان همدلی
پیمان همدلی یکی از دو هفته نامه های استان سمنان به موضوعاتی چون فارسی یا سنگسری، با کدام زبان بهتر است با کودکانمان صحبت کنیم، قدرت نرم انقلاب اسلامی ابر قدرت ها را کنار زد و سواد رسانه ای پرداخته و در یکی از مطالب خود به عنوان « شیوه زندگی ایل سنگسر نمونه بارز اقتصاد مقاومتی» به قلم علی اصغر عرب آورده است:
طبیعتا عشایر ایل سنگسر برای تأمین نیاز ضروری خود و امرار معاش یکی از کوچروهای شناخته شده جهان هستند. ولی این ایل یک امتیاز و برتری با سایر اقوام کوچنده در جهان دارد، علاوه بر مهاجرت در فصل های مناسب در مناطق ییلاق و قشلاق در سراسر رشته کوه های البرز و حتی زاگرس مناطق بکر کویری ایران، دارای ویژگی خاص یکجانشینی یعنی سکونت دائمی در مهدیشهر (سنگسر) در تمام فصول هست علی رغم که دام داران در فصل بهار و تابستان در مناطق ییلاقی زندگی می کنند و یا در پاییز و زمستان در مناطق کویری و گرمسیری مشغول نگهداری دام ها هستند غریب به اتفاق عشایر و خانواده آن ها در سکونتگاه دائمی یعنی مهدی شهر زندگی می کنند و از تمامی و برنامه ریزی شهری امکانات و امتیازات یک زندگی شهری برخوردار هستند.
افتخار و امتیاز ضروری خود و امرار معاش یکی از کوچروهای عشایر ایل سنگسر با سایر کوچندگان و عشایر شناخته شده جهان به این است که زنان و فرزندان این عشایر هرگز به دنبال دام کوچندگی و طی مسیر نداشته بلکه دام ها توسط چوپانان و مردان ایل از مناطق ییلاق و قشلاقی منتقل شده و فرزندان و زنان ایل با احترام و عزت و حفظ حجاب و رعایت شئون اسلامی به طور جداگانه و اکثرا با وسایل حمل و نقل مناسب از محل سکونت گاه دائمی خود مهدی شهر به مناطق ییلاقی برای مدت بهره برداری و استفاده از هوای سالم و پاک ییلاق و تولید محصولات لبنی رفته و مجددا به محل سکونت گاه دائمی یعنی مهدی شهر برگشته و هرگز همراه گله به مناطق گرم سیری و قشلاق و کویر مهاجرت نمی کنند بلکه با سکونت در منازل دائمی سنگسر به تولید انواع محصولات لبنی، پوشاک، چادر و صنایع دستی مشغول هستند و تامین کننده نیازهای ضروری خانه و خانواده و مدیر و مدیر خانه و کاشانه در زمان نبودن همسر هستند، مدیریت منزل در مدت طولانی قشلاق حدودا ۶ تا هشت ماه یکی دیگر از افتخارات و امتیازات زنان ایل سنگسر است.
خانوارهای عشایر ایل سنگسری دارای کوچ ماشینی هستند در این حالت تمام اعضای خانه وار و وسایل زندگی و آذوقه با ماشین جابه جا می شوند. اما دام به شیوه های سنتی کوچ می کنند و شبانان و چوپانان احشام و نام ها را به صورت پیاده و منزل به منزل از مبدا تا مقصد قلمرو را می پیمایند.
۹۸۹۱/۷۴۰۸