لیگ برتر ایران در هجده دوره گذشته، از تصمیم‌های منحصر به فرد دنیای فوتبال خالی نبوده و یکی از این تصمیمات انتقال تیم های باشگاهی استان تهران به شهرستان ها بود؛ تیم هایی که یا کارنامه بسیار پربار در قهرمانی داشتند یا به عنوان باشگاه بازیکن ساز معدنی برای تربیت فوتبالیست‌ها به شمار می رفتند.
سمبل این تیم ها پاس‌تهران بود که روزگاری با ستاره هایش مشهور در فوتبال ایران صاحب نام به شمار می‌رفت و بازیکنان بزرگی را به فوتبال ایران تحویل داد. تصمیم سازمان تربیت بدنی وقت و نیروی انتظامی برای انتقال این تیم به شهر همدان موجب شد تا قهرمان چند دوره ایران و آخرین تیم ایرانی قهرمان آسیا پس از چند دوره به لیگ آزادگان و در نهایت لیگ ۲ سقوط و از خاطره ها محو شد. البته تنها پاس نبود که قربانی تصمیمات غلط مسوولان برای تیم داری دیگر شهرها شد بلکه صباباتری یکی از تیم متمول ایران پس از انتقال به قم گام در مسیر پاس گذاشت و در نهایت راهی را طی کرد که دیگر تیم نظامی ایران در آن رفته بود.
هدیه دولت نهم و دهم برای مردم فوتبال‌دوست قزوین، پیکان تهران بود. این تیم در یک‌فصل حضور در این استان موفقیتی کسب نکرد و در نهایت به لیگ آزادگان سقوط کرد. با بازگشت پیکان به تهران این تیم در مسیر ثبات قرار گرفته و در لیگ برتر ادامه حیات می دهد.
رییس دولت نهم و دهم در آخرین سفرهای خود به استان مرکزی خبر از انتقال تیم نفت تهران به این استان داد اما عمر این دولت به پایان رسید و دولت تدبیر و امید این سیاست را به کلی کنار گذاشت.
پس از حدود ۶ سال که دولت تدبیر و امید به این ماجرای تلخ در فوتبال پایان داد، زمزمه‌هایی از تلاش برخی در آستانه انتخابات مجلس دوباره به گوش می رسد که امکان دارد دوباره شاهد زنده‌شدن انتقال تیم های تهرانی به دیگر مناطق ایران باشیم.
شبح انتقال تیم های پایتخت به شهرستان های دیگر در حالی این روزها بر فراز تیم سایپا تهران در گردش است که بسیاری از کارشناسان کنونی فوتبال ایران منتقد کامل انتقال تیم ها هستند زیرا باور دارند آنچه که در لابه لای این انتقال ها در جریان است رشد تیم در یک شهرستان نیست بلکه سرازیر کردن طوفان هیجان فوتبالی به شهرستانی است که تجربه فوتبال ندارد و بدون شک زبانه های این هیجان به راحتی فرو خواهد نشست.
همچنین عدم تجربه تیم داری برخی از استان ها موجب ناهماهنگی‌هایی بین مسوولان ورزش آن استان می شود. آتش اختلافی که دود آن به چشم هواداران و تیم به خاکستر این آتش تبدیل می‌شود که در پاره ای از مواقع با گردباد زمان این خاکستر نیز ناپدید خواهد شد. تیم سایپا تهران یکی از تیم‌های فوتبال بازیکن‌ساز به شمار می رود که در چند سال گذشته بازیکنان نامداری به فوتبال ایران تحویل داده و همچنان در این راستا گام بر می دارد. سیاستی که موجب شد تا این تیم با بازیکنان جوان قهرمانی لیگ برتر را نیز تجربه کند. اگر تصمیم برای انتقال تیم سایپا به شهرستان‌ها از ایده به عمل درآید بدون شک این تیم سرنوشتی بهتر از پاس‌تهران و صبای قم نخواهد داشت و در آینده تنها در تاریخ لیگ برتر نامی از این باشگاه وجود دارد.
بدون شک جذب هوادار و هیجانی کردن لیگ برتر ایران کار بسیار مفید و عاقلانه‌ای به شمار می رود اما اینکه با هر قیمتی بخواهیم این کار را انجام دهیم در چشم‌انداز توسعه ورزش راه را به خطا خواهیم رفت زیرا آنچه که لازمه یک فوتبال حرفه ای است نخست زیرساخت های ورزشی و غیرورزشی می باشد که تیم میزبان و تیم‌های میهمان باید از آن استفاده کنند.
دوم اینکه تمام هزینه‌های ظهور یک روزه تیم در شهرستان‌ها می تواند بر روی فوتبال پایه آن شهرستان سرمایه‌گذاری شود تا استعدادهای آن استان یا منطقه جغرافیایی به راحتی بتوانند تیمی با سرمایه بومی تشکیل دهند؛ تیمی که بدون شک راحت‌تر از تیم‌های انتقالی در دل هواداران جا باز خواهد کرد.
البته آنطور شنیده مسئولان باشگاه سایپا نیز مخالف این انتقال هستند و به احتمال فراوان مانع تکرار این تجربه تلخ خواهند شد.