بنا به حکم صادر شده این نفتکش که پیش از توقیف با پرچم پاناما حرکت می‌کرد این بار تحت پرچم جمهوری اسلامی و با نام «آدریان دریا» به سمت آب‌های مدیترانه حرکت کند.
لازم به یادآوری است که نیروی دریایی بریتانیا روز 13 تیرماه نفتکش ایرانی را با ادعای حمل نفت به پالایشگاهی در سوریه در آب‌های جبل‌الطارق توقیف کرد. در رد این ادعا ایران از یک سو تأکید داشت که محموله «گریس 1» برای پالایشگاه سوری بارگیری نشده بود و از سوی دیگر اعلام کرد که دامنه نفوذ تحریم‌های اروپایی علیه سوریه از کشورهای این قاره فراتر نمی‌رود و مشمول پیروی کشورهای خارج از اروپا نمی‌شود.
همچنین دو هفته بعد از توقیف «گریس 1» بود که نیروی نظامی دریایی ایران نفتکش «استینا ایمپرو» را که اصل عبور بی ضرر را در آب‌های مرزی ایران رعایت نکرده بود، توقیف کرد.
این رویدادها که در نهایت به آزادسازی نفتکش ایران منجر شد، از ابتدا در فضای رسانه ای کشور مورد پیگیری و تحلیل قرار گرفته است اما آنچه که بیش از هر چیز توجه رسانه های داخلی را جلب کرده است؛ تبیین دلایل این اقدام انگلیس است. به طوری که همین موضوع به عنوان محور اصلی رسانه های هر دو طیف سیاسی کشور مطرح شده است.
"عدم اثبات اتهام انگلستان به لحاظ حقوقی"، "اقتدار نظامی"،"تلاش های دیپلماتیک"، "چالش های داخلی بریتانیا" از جمله عواملی است که از سوی رسانه های اصلاح طلب برای دلایل آزادسازی نفتکش ایران برشمرده شده است. به نوشته یکی از این رسانه ها در این ماجرا دستگاه دیپلماسی ما مذاکرات را فعال می‌کند. بحث رسانه‌ها و پیام‌های غیرمستقیم دیپلماسی عمومی‌هم بین دو طرف فعال است و اقدام نظامی‌ایران در توقیف کشتی انگلیس و حتی زدن پهپاد آمریکا و تنش‌های دریایی هم در کنار آن‌هاست. مجموعه این عوامل، سبدی است که خروجی اش آزادی کشتی ایران می‌شود.(آفتاب یزد)
اما در مقابل رسانه های اصولگرا با برجسته سازی بخشی از این دلایل و نادیده گرفتن سایر تلاش های صورت گرفته با تحلیلی یکسویه نوشتند: سپاه با دو قایق تندرو و بدون میز مذاکره نفتکش ایرانی را آزاد کرد./رجانیوز
رسانه های اصلاح طلب
"واکنش ایران در خصوص کشتی توقیف شده بریتانیا در تنگه هرمز"، "جدایی رویکرد بریتانیا و آمریکا در قبال ایران"، "واکنش آمریکا"، "بازتاب لغو توقیف گریس۱ در رسانه‌های جهان" و "ادعایی مبنی بر دادن تعهد از سوی ایران" دیگر محورهایی است که از سوی این رسانه ها مورد توجه و تحلیل قرار گرفته است.
علت آزادسازی نفتکش ایران
بنا به گفته مجید تفرشی به عنوان تحلیلگر مسائل بریتانیا به روزنامه آفتاب یزد، از همان ابتدا هم معلوم بود انگلیسی‌ها نمی‌توانند ادعای خود را علیه ایران ثابت کنند اگرچه انگلیسی‌ها مدعی هستند که این مسئله به ما مربوط نبوده و به دولت جبل الطارق مربوط است اما همگان می‌دانند که لابی‌های صهیونیستی، عربی و امریکایی دخالت مستقیم در این مسئله داشت اما بی پرده اگر بگویم اینکه انگلستان این روزها آن قدر گرفتاری دارد که این موضوع نمی‌تواند چیزی را تغییر دهد یا تشدید کند. اگرچه نقش دارد اما نقش مهمی را در این برهه نمی‌توان برای آن قائل بود. موضوع گریس از منظر حقوقی و قانونی نباید پیش می‌آمد که کار به این جا بکشد اما ادعایی که مطرح شد هم قابل اثبات نبود پس می‌شد حدس زد که روال همینی است که طی شد.
آفتاب یزد همچنین به نقل از یک‌کارشناس مسائل بین الملل می نویسد: در بحران کشتی‌های بین ایران و انگلیس نیز ما مشاهده می‌کنیم که دستگاه دیپلماسی ما مذاکرات را فعال می‌کند. بحث رسانه‌ها و پیام‌های غیرمستقیم دیپلماسی عمومی‌هم بین دو طرف فعال است و اقدام نظامی‌ایران در توقیف کشتی انگلیس و حتی زدن پهپاد آمریکا و تنش‌های دریایی هم در کنار آن‌هاست. مجموعه این عوامل، سبدی است که خروجی اش آزادی کشتی ایران می‌شود. نمی‌توانیم یک جانبه قضاوت کنیم و بگوییم آنچه باعث آزادی کشتی گریس شد صرفا به خاطر قدرتنمایی ایران در منطقه بوده یا فقط دیپلماسی و یا قدرت رسانه ای. مجموعه این موارد دست به دست هم داده و نتیجه آن چنین شده است.
"اقتدار نظامی پیروزی دیپلماسی" تیتر یک روزنامه اعتماد است که در ذیل آن می خوانیم: ایران در این پرونده مستقیما سیستم تحریم‌های امریکا با قابلیت تنبیه اعمال فرامرزی و البته همراهی بریتانیا با این مساله را نشانه گرفت. در این میان بزرگ‌ترین اشتباه استراتژیک را بریتانیا انجام داد. لندن در فضای انتخاباتی پیش از پیروزی بوریس جانسون با تحریم‌های فرامرزی امریکا علیه ایران همراه شد و تصور می‌کرد ویترین تحریم سوریه می‌تواند برگ برنده را در این پرونده به لندن اختصاص بدهد. این توهم با پیگیری‌های حقوقی، فضاسازی رسانه‌ای و البته مقاومت ایران در خلیج فارس بسیار زودتر از آنچه انگلیس فکرش را می‌کرد رنگ باخت.
در ادامه این گزارش آمده است: در این میان توقیف نفتکش انگلیسی توسط ایران با اتهام تخلف‌های دریایی معادله‌های سیاسی لندن در دلبری از واشنگتن در روزهای سخت برگزیت را برهم زد. در چنین شرایطی می‌توان گفت که آزادی نفتکش حامل نفت ایران نتیجه پیگیری همزمان دو روند حقوقی و سیاسی بود. تبحر حقوقی، پیگیری سیاسی و اقتدار منطقه‌ای آزادی گریس۱ را رقم زد.
به نوشته روزنامه ایران آزادی کشتی محوله نفت ایران آن هم با حکم دادگاه ضمن آنکه در حکم یک پیروزی حقوقی دیگر برای ایران بود، به منزله رد ادعاها و اتهام‌های پیشین مقامات دولت لندن و همچنین تندروهای کاخ سفید علیه تهران هم بود. مهمتر از آن اینکه این موفقیت در سایه همکاری‌ها و تدابیر ملی در داخل حاصل شد و نشانه‌ای است که ماهیت راهبرد مقاومتی ایران در برابر اعمال فشارهای خارجی را نشان می‌دهد.
تارنمای خبرآنلاین با اشاره به آزاد شدن نفتکش گریس 1 نوشت: این در حالی بود که در تمدید 30 روزه دوم نفتکش نیروی دریایی سپاه پاسدارن انقلاب اسلامی نفتکش سنت امپرایو انگلیس را توقیف کرد. در کنار توقیف نفتکش انگلیس ایران نیز از راه دیپلماسی و مذاکرات با لندن در پی آزاد سازی آن اقدامات ویژه ای انجام داد تا بالاخره به آزادی گریس 1 منتهی شد... تنش نفتکشی میان ایران و انگلیس در ماه اخیر بسیار بر روابط دو کشور تاثیر گذاشت. انگلیس نیز به تلافی از اقدام ایران به ائتلاف دریایی آمریکا در خلیج فارس پیوست. برخی کارشناسان معتقدند که ایران با دو بازوی دیپلماسی و نظامی پیروز این تنش شده است.
سیدجلال ساداتیان، سفیر پیشین کشورمان در انگلیس در گفتگو با ایلنا، در تحلیل اقدام دولت جبل‌الطارق در آزادی نفتکش حامل نفت ایران گفت: این مساله برای همیشه به انگلیس ثابت کرد که از مسیر سخت‌افزاری نخواهند توانست مسائل‌شان را با ایران حل کنند چرا که آنها فکر می‌کردند با کشتی می‌توانند مساله خانم زاغری را حل کنند اما مشخص شد تهدید، راه مقابله با ایران نیست.
واکنش ایران در خصوص کشتی توقیف شده بریتانیا در تنگه هرمز
کوروش احمدی، کارشناس روابط بین‌الملل در شرق نوشت: آزادی نفتکش حامل نفت ایران را که در نزدیک به یک‌ماه‌ونیم گذشته در جبل‌الطارق توقیف شده بود، باید تحول مهمی در جهت کاهش تنش در تنگه هرمز به‌شمار آورد. اگر این نفتکش (گریس1) بدون مشکل جبل‌الطارق را ترک کند، پیش‌شرط لازم برای حل یکی از مسائلی که بالقوه می‌تواند موجب تشدید بحران در خلیج فارس شود، فراهم شده است. آزادی این نفتکش قاعدتا باید شرایط را برای آزادی نفتکش انگلیسی که ایران در تنگه هرمز توقیف کرده و اکنون در بندرعباس لنگر انداخته، فراهم کند.
همچنین حمید کریم‌نیا، دیپلمات سابق ایران در انگلیس در یادداشتی در روزنامه شرق متذکر شد: این ماجرا می‌رفت تا تنش‌های موجود در منطقه خلیج فارس را به‌دلیل واکنش زودهنگام ایران از یک سو و روابط دوجانبه نه‌چندان مناسب ایران با انگلیس از سوی دیگر گسترده‌تر کند... از این جهت است که آزادی کشتی ایرانی ضمن موفقیت دیپلماتیک برای ایران در این شرایط از وضعیت تنش‌آمیز تا حدود چشمگیری کاسته است.
بر اساس توصیه نگارنده چنانچه در این راستا تلاش‌هایی برای کاهش هرچه بیشتر سایر زمینه‌های تنش انجام شود، فرصتی برای حل دیگر موارد از این رهگذر خواهد بود.
اعتماد هم در سرمقاله خود یادآور شد: در ادامه شرایط کنونی با وجود اینکه اروپا حاضر به حمایت از اقدام لندن برای توقیف کشتی حامل نفت ایران نشد، اروپایی‌ها همچنان ممکن است که در موضوع کشتی توقیف شده در تنگه هرمز که پرچم بریتانیا داشت، از لندن پشتیبانی کنند و در این پرونده لندن را محق بدانند. آزادی هر دو نفتکش توقیف شده در چند هفته اخیر می‌تواند به کاهش نگرانی‌ها در مورد امنیت تجارت خارجی ایران از یک سو و امنیت دریانوردی در خلیج‌فارس، کمک‌کننده باشد و در شرایطی که چنین نگرانی‌هایی کاهش پیدا کند، می‌توان امیدوار بود که موضوعیت پیشنهاد ایالات متحده امریکا در مورد تشکیل یک ائتلاف نظامی بین‌المللی در خلیج‌فارس و به طریق اولی همکاری بریتانیا با چنین ائتلافی از بین برود.
قاسم محبعلی، مدیرکل پیشین خاورمیانه وزارت خارجه در گفتگو با تارنمای انتخاب اظهار داشت: آزادسازی نفتکش ایرانی و حل و فصل بحران میان لندن و بریتانیا در نتیجه فعل و انفعالات دیپلماتیک انجام گرفت. چگونگی رفع توقیف نفتکش ایرانی، همان‌گونه که حسن روحانی نیز تاکید کرد می‌تواند به آزادسازی نفتکش انگلیسی منجر شود. بر اساس همین منطق، اقدام متقابل ایران برای آزادی نفتکش انگلیسی، می‌تواند رغبت لندن برای تشکیل و حضور در ائتلاف دریایی خلیج فارس را کاهش دهد. لذا اتخاذ چنین اقدامی مناسب‌ترین راهبرد برای جمهوری اسلامی ایران با توجه به وضعیت تحولات جهانی است.
جدایی رویکرد بریتانیا و آمریکا در قبال ایران
روزنامه آفتاب یزد با درج عبارت "عقب‌نشینی بریتانیا" در تیتر یک خود به این موضوع پرداخت. این روزنامه در این باره به گفتگو با محمد علی بصیری،کارشناس مسائل بین الملل اقدام کرد و به نقل از وی نوشت: اگرچه آقای جانسون راست گراست و سیاست‌های مشابه ترامپ دارد، اما مشکلات متعددی که در حال حاضر انگلستان در بحث خروج از اتحادیه اروپا با آن دست به گریبان است و همین طور بحران‌های مالی و تلاش برای بستن قراردادهای مالی جدید با یکسری از کشورها از جمله ایران را نباید ندید گرفت. از سویی انگلستان در حوزه سیاست خارجه تمایل دارد تا ژست‌های مستقل بگیرد.
این کارشناس در خصوص رد درخواست آمریکا از دولت جبل الطارق مبنی بر به تعویق انداختن آزاد سازی کشتی توضیح داد: اینکه گفته شود درخواست به دست ما نرسیده یک بازی بوده است. هفت میلیارد نفر در دنیا از این درخواست خبردار شدند، اما وقتی انگلیس به انکار آن می‌پردازد، بیشتر جنبه تبلیغی و تحقیر کردن آمریکا را دارد و این طور نیست که چنین درخواستی به دست آنها نرسیده باشد .
اما در سرمقاله روزنامه اعتماد چنین آمده است: اقدام بریتانیا در صدور حکم آزادی نفتکش گریس وان، لزوما به معنای بازگشت کامل رویکرد لندن از همراهی با امریکا یا بهبود عملکرد این کشور در برجام نیست. نباید فراموش کرد که دولت جدید بریتانیا به هر تقدیر هدف خود را خروج از اتحادیه اروپا به هر قیمت توصیف کرده است و در این مسیر بزرگ‌ترین و قدرتمندترین پشتیبانی را که کنار خود دارد، دولت ایالات متحده امریکا می‌بیند. موضعگیری دولت بریتانیا در مورد تمایل برای مشارکت در ائتلاف تحت رهبری ایالات متحده امریکا در خلیج‌فارس، نشانه‌ای از این است که دولت بریتانیا آماده انعطاف بیشتر در برابر خواسته‌های امریکا در مورد تهران است. در چنین شرایطی لندن مجبور است سیاست‌های خود را بیش از گذشته به جای بروکسل با واشنگتن تطبیق دهد. در نتیجه نمی‌توان انتظار داشت که صرف حل شدن پرونده نفتکشها، به خودی‌خود و بلافاصله به بهبود دیدگاه بریتانیا نسبت به تهران به ویژه همکاری بیشتر این کشور در برجام منتهی شود. دور شدن از اتحادیه اروپا و نزدیک‌تر شدن به متحد غرب اقیانوس اطلس به معنای رویکردی نامهربانانه‌تر با تهران است.
واکنش آمریکا
"فرجام یک دزدی دریایی انگلیسی" تیتر یک روزنامه ابتکار است که در ذیل آن آمده است: همزمان با این اتفاق گفته شد که ایالات متحده پیش از آزادی این نفتکش، تلاش‌هایی را به منظور ممانعت از رفع توقیف گریس 1 صورت داده بود، اما قاضی دادگاه عالی جبل‌الطارق اعلام کرد که رای این دادگاه پیش از درخواست آمریکا صادر شده و علاوه بر این کشتی نفتکش، تمامی 21 خدمه هندی آن نیز آزاد شده‌اند.
در همین راستا و در حالی که تلاش‌های آمریکا برای رفع توقیف گریس 1 به نتیجه نرسید، مورگان اورتاکوس سخنگوی وزارت خارجه آمریکا با بیان اینکه این نفتکش به نیروهای سپاه پاسداران برای حمل نفت به سوریه کمک کرده است، تهدید کرد که با بی‌اعتنایی جبل‌الطارق به درخواست وزارت دادگستری آمریکا، این کشور قصد دارد ویزای کارکنان این کشتی را باطل کند.
روزنامه شرق تیتر "حکم آزادی نه به ترامپ" را برای گزارش خود برگزید و در ادامه نوشت: کش‌وقوس آمریکا، انگلیس، دولت محلی جبل‌الطارق و اسپانیا در این یک‌ماه‌و نیم ادامه داشت؛ حتی تا ساعاتی قبل از ترک بندر جبل‌الطارق توسط گریس1. آمریکا تا آخرین ساعات تلاش کرد تا مقابل حکم آزادی این نفتکش بایستد؛ اما این اتفاق عملی نشد.
در بخش هایی از یادداشتی از روزنامه شرق می خوانیم: در تصمیمی شجاعانه دادگاه جبل‌الطارق همه توصیه‌های دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا را برای ادامه توقیف کشتی ایرانی نادیده گرفت و به تهدیدها و دست‌وپا زدن‌های پی‌درپی مشاوران ایرانی دولت ایالات متحده که تا آخرین دقیقه ادامه داشت، توجهی نکرد... نتیجه کشمکش درباره کشتی نفتکش ایرانی هر چه باشد، برای مردم جهان روشن شد که آمریکا با همه نمایش و قدرت نظامی شامل ناوهای هواپیمابر و تسلیحات دیگر اینک ترجیح می‌دهد با روش‌های غیرمعمول، تهدید، وعده و وعید و یارگیری در کشورهای مختلف و مخصوصا در شیح‌نشین‌های حاشیه خلیج فارس و اعمال شدیدترین تحریم‌ها، مقاومت مردم ایران را در هم بشکند و خود را صاحب قدرت مطلق در خاورمیانه نشان دهد و با این ادعای بی‌پایه که آمریکا به انرژی خاورمیانه و مخصوصا خلیج فارس علاقه‌ای ندارد، خود را در حاشیه قرا دهد و دولت و ملت‌های منطقه را به جان یکدیگر بیندازد.
ساعاتی پیش خبرگزاری ایسنا، به نقل از روزنامه واشنگتن تایمز گزارش داد: وزارت دادگستری آمریکا خبر داده است که یک دادگاه در آمریکا با طرح ادعاهایی درباره فعالیت کشتی گریس 1 (آدریان دریا)، پس از آزادی آن از سوی دولت جبل‌الطارق حکمی برای توقیف این کشتی صادر کرد.
جسی.کی لی، دادگاه داحیه کلومبیا مدعی شد که این کشتی و محموله آن باید به دلیل آن چه تخطی از قانون بین‌المللی فوریت اختیارات اقتصادی، کلاهبرداری بانکی، پول‌شویی و قانون جریمه تروریسم خوانده شده، جریمه شود.
بازتاب لغو توقیف گریس۱ در رسانه‌های جهان
به گزارش روزنامه شرق؛ آسوشیتدپرس، تایم، نیویورک‌تایمز، فاکس‌نیوز، هاآرتص اسرائیل و ساوس چاینا مورنینگ‌پست چین در تیتر خبر به آزادی ابرنفت‌کش، «علی‌رغم درخواست آمریکا» یا «علی‌رغم تلاش آمریکا» پرداختند، یواس‌اِی‌تودی و سی‌ان‌ان صریح‌تر از این، «سرپیچی جبل‌الطارق» از خواست آمریکا را به تیتر بردند، بلومبرگ در تیتر یک گزارش تحلیلی روی این اتفاق، آن را «مقاومت اروپا در مقابل فشار آمریکا» خواند و ایندیپندنت نوشت در این ماجرا همه برنده شدند غیر از «جان بولتون و جنگ‌طلبان ایالات متحده». البته این تیتر در ابتدای انتشار این تحلیل از برنده‌شدن همه «جز آمریکا» گفته بود، اما ساعتی بعد از انتشار تغییر کرد.
به گزارش روزنامه مردمسالاری نیز خبرگزاری شینهوا و روزنامه دیلی صباح مدعی شدند که ایران با دادن ضمانت‌نامه کتبی به دولت جبل‌الطارق توانسته کشتی گریس 1 را آزاد کند. این درحالی است که خبر این دو پایگاه خبری در طی 24 ساعت گذشته، توسط چندین منبع ایرانی تکذیب شده است.
ادعایی مبنی بر دادن تعهد از سوی ایران
یوسف مولای، استاد حقوق بین‌الملل طی یادداشتی در روزنامه ایران نوشت: همزمان با رفع توقیف کشتی گریس 1 دو روایت متفاوت از هم مطرح شده است. از یک سو جبلالطارقیها عنوان می‌کنند که ایران در قبال رأی صادر شده از سوی دادگاه عالی این کشور تعهد و یا حداقل قول داده است که این کشتی به سوریه اعزام نشود و مسیر دیگری را برای حرکت انتخاب کند. اما از سوی دیگر سخنگوی وزارت خارجه و رئیس سازمان بنادر و کشتیرانی ایران تأکید دارد که جمهوری اسلامی چنین تعهدی نداده و توانسته حق خود را در این پرونده به اثبات برساند. اگر ما روایت جبل الطارقیها را بپذیریم این بحث حقوقی را جا می‌اندازد که اقدام آنان در توقیف کشتی ایرانی درست بوده در غیر اینصورت چه لزومی داشته که ایران برای آزادی کشتی خود که معتقد است به صورت غیرقانونی توقیف شده، تعهدی بدهد. البته در این صورت ایران هم نمی‌تواند ادعایی علیه جبل الطارق داشته و از نظر قانونی پیگیر غرامت توقیف 42 روزه کشتی باشد.
اما اگر روایت ایران را مبنی بر اینکه هیچ گونه تعهدی داده نشده، بپذیریم مانند آنچه که دیروز از سوی چند نفر از مقامات و مسئولان کشورمان مطرح شده و بارها بحث دادن تعهد مورد تکذیب قرار گرفته، جبلالطارقیها باید مسئول پاسخگویی به توقیف بیش از یک ماهه کشتی باشند. چرا که اگر حکم به آزادی کشتی میدهند بدون اینکه تعهدی بخواهند، اقرار به غیرقانونی بودن توقیف کشتی است. پس باید خسارت پرداخت کرده و از ایران عذرخواهی کنند.
رسانه های اصولگرا
روزنامه های منتسب به این جریان سیاسی با کلیدواژه "مقاومت" در تقابل با "دیپلماسی"، "روش‌های سست معامله‌گری"، "قدرت فروشی" و "التماس" توجه خود را بیشتر به دلایل آزادسازی نفتکش ایرانی از سوی بریتانیا متمرکز کردند.
دلیل آزادی نفتکش ایران
"نفتکش ایران آزاد شد /مقاومت 20- مذاکره صفر" تیتر یک کیهان است که در ادامه آن آمده است: آزادی نفتکش ایرانی در تنگه جبل‌الطارق که شش هفته پیش با خباثت انگلیسی‌ها توقیف شده بود، نشان داد زبان دیپلماسی در دنیا، زبان اقتدار و قاطعیت است نه قدرت فروشی و التماس پس از آن.
این روند مقاومت و پاسخ حداکثری جمهوری اسلامی در نهایت دیروز نتیجه داد و حکومت جبل‌الطارق که زیر نظر انگلیس است، اعلام کرد که کشتی ایرانی می‌تواند منطقه را ترک کند. این اقدام در حالی صورت می‌گیرد که تمامی‌گمانه‌زنی‌ها مبنی بر لغو روادید و تغییر مسیر کشتی از سوریه به جای دیگر نیز از سوی جمهوری اسلامی پذیرفته نشده است.
روزنامه جوان نیز "دیکته اقتدار ایران"را به عنوان تیتر یک خود برگزید. این روزنامه همچنین در یادداشتی با عنوان "کارآمدی گفتمان مقاومت در ماجرای گریس–۱" تاکید کرد: . اگر انگلیس از سیاست سرگردنه و راهزنی دریایی و با تکیه بر رؤیاهای دوره استعمار خود استفاده می‌کند، اراده و قدرت پاسخ هزینه‌ساز، آنها را متوقف می‌کند و اگر امریکا، با رژه‌های دریایی، توهم تأثیرگذاری بر تصمیم‌سازی‌های ملی را انتظار داشت، امروز همین پایگاه‌ها و ناوگان دریایی و هزاران سرباز و تسلیحات مدرن آنها اهداف مشروع، در گفتمان مقاومت و پاسخ هستند و هیچ سیاستمدار و مسئول امریکایی به خود اجازه عبور از قواعد جدید که گفتمان پاسخ و مقاومت تعریف کرده را نمی‌دهد. حتی متحدان و هم‌پیمانان امریکا و انگلیس هم ناچارند حسابگرانه عمل کنند و پرچم سفید را پنهانی و یا با هماهنگی ارباب بلند کنند، چراکه اولین شیشه‌هایی که شکسته می‌شود، در خانه همین متحدین خواهد بود. اگر این منطق را خوب درک کنیم و ماهیت غرب را به خوبی بشناسیم، روش‌های سست معامله‌گری خوشبینانه یا رؤیاهای دیپلماسی‌محور فاقد پشتوانه‌های قدرت، رنگ خواهد باخت.
مدیر مسئول تارنمای جهان نیوز در یادداشتی به طرح این پرسش پرداخت که "چه کسی پشت‌پرده رفع توقیف نفتکش «گریس 1» است؟"
نگارنده در پاسخ نوشت: انفعال در مواجه با نقص‌های متعدد برجام، غربی‌ها را برای یک تست خطرناک -توقیف محموله‌های نفتکشها و محموله‌های نفتی- برای ارزیابی میزان سنجش ادامه انفعال در پاسخگویی متقاعد کرد. یعنی تست این مساله که ایران چقدر به علت وابستگی به برجام، حاضر است که به انفعال خود برای عدم پاسخگویی ادامه بدهد. طبیعی است که اگر این تست مثبت ارزیابی می‌شد، اینک با اقداماتی فراتر از یک توقیف نفتکش ایرانی روبه‌رو بودیم.
اما با اقدام تاریخی نیروی دریایی سپاه، عملا تغییر محاسبات طرف غربی و مهمتر از آن طراحی بزرگی که اجرای آن آغاز شده بود، متوقف شد...در عملیات توقیف کشتی انگلیسی یکی از فرمانده‌هان ارشد نیروی دریایی سپاه، خود راسا و به صورت میدانی در این عملیات شرکت داشته است. فرمانده‌ای که اینک باید از او به عنوان یکی دیگر از "آقا محمدهای" جذاب سپاه نام برد... اگر گاندو در قالب یک سریال مستند از عملکرد سازمان اطلاعات سپاه، از "آقا محمد" رونمایی کرد، باید در زمان مناسب منتظر رونمایی از آقا محمدهای نیروی دریایی سپاه نیز بود.
در انتهای این یادداشت چنین نتیجه گیری شده است: طبیعی است که بخشی از قسمت‌های رسمی و اداری آزادسازی نفتکش ایرانی از طریق دیپلماسی صورت گرفته است. اما دیپلمات‌های ایران در این چند روز پشت شان به اقتدارآفرینی سپاه گرم بوده و خودشان بیش از بقیه متوجه شدند که چرا در این مورد خاص دیپلمات‌های انگلیسی اینقدر اهل‌دادن امتیاز واقعی شده‌اند!
رجانیوز در تیتر گزارش خود نوشت: «مقاومت» همیشه جواب می‌دهد/«سپاه» با دو قایق تندرو و بدون میز مذاکره نفتکش ایرانی را آزاد کرد/ «بی‌بی‌سی» از پوشش زنده ورود ناو آمریکا در خلیج فارس به مخابره خبر شکست انگلیس رسید/ تلاش غرب‌گرایان برای مصادره دستاوردهای مقاومت: نفتکش ایران با «دیپلماسی» آزاد شد!