فرانسه با 19 نیروگاه و 58 رآکتور هسته ای، به عنوان هسته ای ترین نقطه در کره زمین شناخته می شود و به تایید کارشناسان وقوع اتفاقی خطرناک و غیرمنتظره در نیروگاه و راکتورهای هسته ای، می تواند یک فاجعه بزرگ انسانی را در این کشور رقم بزند.
نقشه ها شامل مراکز ذخیره سازی (که در آن ضایعات برای دستکم ۳۰۰ سال ذخیره می شوند)، مراکز اتمی که تمام اشکال ضایعات هسته ای را تولید می کنند، بیش از ۲۰۰ معدن قدیمی اورانیوم و کارخانه ها و زباله های رادیواکتیو مربوط به بیش از ۷۰ سایت نظامی است.
داده های مرتبط با این نقشه ها از پرونده های آژانس زباله های رادیواکتیو(آندرا) جمع آوری شده بود.
ضایعات هسته ای به عنوان پسماند آزمایش های تحقیقاتی در کشاورزی، صنعتی و پزشکی و محصول فرعی فرآیند تولید انرژی هسته ای همواره ناخواسته تولید می‌شوند.
رآکتورهای هسته ای زباله های رادیواکتیوی می سازند که اینها از خود ذرات آلفا، بتا و اشعه گاما متصاعد می کنند.
از آنجا که ذرات آلفا از همه بزرگترند، بیشترین آسیب را می رسانند. امّا اشعه گاما بیشترین نفوذ را دارد.
ارسال سوخت هسته ای بازیابی شده غنی از پلوتونیوم از فرانسه به ژاپن در سال 1992، با نگرانی‌های زیاد عموم همراه شد.
در اروپا بیشتر زباله‌های هسته ای را در نیروگاه ها نگهداری می کنند.
انگلستان و فرانسه هم با ایجاد مراکز بازفرآوری مواد هسته ای، بدنبال استفاده مجدد از مواد هسته‌ای هستند؛ این مساله نگرانی های عمده ای را در بین فعالان زیست محیطی فرانسه به جهت نزدیکی این تاسیسات به محل زندگی افراد و ساکنان شهرها و نواحی مختلف این کشور به وجود آورده است.
«یانیک روسوله»( Yannick Rousselet) و «کلمان بَربه» (Clement Barbet) فعالان زیست محیطی هستند که سالهاست در سازمان "صلح سبز"(Green Peace) کار می کنند.
این دو مدافع محیط زیست با پیغام های ضد هسته ای و طرفداری از محیط زیست با قایقی متعلق به سازمان صلح سبز امتداد شبه جزیره "کوتانتن" ( شبه جزیره ای در نرماندی است که بخشی از ساحل شمال غربی فرانسه را تشکیل می دهد) را دو روز پیش پیمودند.
یانیک 60 ساله که در سال 1971 به کمیته مبارزه با آلودگی اتمی در لاهه پیوسته بود، پس از 40 سال مبارزه در زمینه مسائل هسته ای در سازمان های مردم نهاد، هیچ یک از انگیزه های خود را از دست نداده است.
همکار او، کلمان در سن 21 سالگی به سازمان صلح سبز پیوست.
این دو فعال زیست محیطی که خود را "رادیکال های صلح طلب" می نامند، گر چه اعتماد خود نسبت به واکنش ها علیه پیامدهای زیانبار تشعشعات و زباله های هسته ای را از دست داده اند اما می گویند که به لایه های میانی از جمله موسسه حفاظت از تشعشعات و ایمنی هسته ای امیدوارند که بتوانند بر روی لایه های بالایی تاثیر بگذارند.
کلمان می گوید "بیدار کردن آگاهی یک پیروزی است، حتی اگر حاصل نشود. جنبش جوانان برای آب و هوا من را خوشبین می کند ، نسل جدید پر از بلندپروازی است. "
مرکز "هاگ" در فرانسه محلی که یانیک و کلمان پیمودند، با برخورداری از بیشترین رادیواکتیویته، کارخانه‌ای به شدت آلاینده است.
«فرانسوا اولاند» رئیس جمهوری سابق فرانسه قول داده بود تا سال 2025 وابستگی به انرژی هسته ای برای تولید برق را به 50 درصد کاهش دهد.
بر اساس این قانون که گذار از انرژی‌های آلاینده به انرژی‌های قابل تجدید که در چشم‌انداز سال ۲۰۲۵ تدوین شده، فرانسه باید وابستگی خود به انرژی هسته‌ای را از ۷۵ به ۵۰ درصد کاهش دهد.
از آنجایی که کاهش تولید برق در نیروگاه های هسته ای یکی از شعارهای انتخاباتی «امانوئل مکرون» بود، هشت ماه پیش رئیس جمهوری فرانسه از تصمیم دولت مبنی بر تعطیل کردن ۱۴ مورد از راکتورهای هسته ای این کشور تا سال ۲۰۳۵ خبر داد.
به نوشته رسانه های فرانسوی، ادامه تولید انرژی از فرآیند هسته ای بین 428 تا 504 میلیارد یورو هزینه در بر دارد و هزینه توقف تولید برق از انرژی هسته ای در طول 20 سال نیز بین 453 تا 504 میلیارد یورو ارزیابی شده است.
طبق اعلام شرکت انرژی هسته ای فرانسه (SFEN)، این حوزه با بیش از 2 هزار و 500 شرکت فعال، تعداد مشاغل وابسته به انرژی هسته ای در این کشور 220 هزار شغل تخمین زده می شود.
بر اساس این اعلام، فرانسه به لطف تولید انرژی هسته ای خود، برق را به همسایگان صادر می کند و صنعت هسته ای فرانسه به عنوان رهبر در بازارهای تجهیزات و خدمات جهانی شناخته می شود.
با وجود تمام مزیت هایی که انرژی هسته ای در فرانسه دارد، همواره گروه های مدافع محیط زیست نسبت به خروج این کشور از فعالیت های هسته ای برای تولید انرژی مورد نیاز تاکید دارند.
** دو راهی فرانسه برای تداوم یا توقف تولید انرژی هسته ای
از زمانیکه اتحادیه اروپا در بخشنامه ای از کشورهای عضو خواست تا استراتژی خود را برای مدیریت انبارهای زباله های رادیو اکیتو تعیین کنند، بحثهای سیاسی شدیدی در این زمینه درگرفته است.
مهمترین مکان های دفن پسماندهای بسیار رادیواکتیو در آزمایشگاه "بور" وابسته به «آژانس ملی مدیریت بازمانده های رادیو اکتیو» واقع در شرق فرانسه قرار دارد؛ فرانسه قصد دارد حدود ۸۰ هزار متر مکعب زباله های رادیو اکتیو را در لایه ضخیم خاک رسی دفن کند که از ۱۶۰ میلیون سال پیش تا کنون دست نخورده باقی مانده است.
از آنجایی که فرسودگی راکتورهای هسته ای فعال فرانسه در زمینه تولید برق که عمر سه چهارم آنها تا سال ۲۰۲۷ به بالای ۴۰ سال خواهد رسید و همچنین مشکل ضایعات هسته ای همواره به عنوان چالشی بزرگ پیش روی دولتمردان فرانسوی بوده است، فرانسه یا باید به طور قطعی قدرت هسته ای را ترک کند و یا اینکه چاره ای اساسی برای مقابله با پیامدهای زیانبار آن بیاندیشد.
با این وجود، انرژی هسته ای، فرانسه را قادر می سازد از خطرات ژئوپلیتیکی و اختلال در تأمین انرژی محافظت کند زیرا کاهش سهم انرژی هسته ای در تولید انرژی فرانسه منجر به افزایش مکانیکی انتشار گازهای گلخانه ای می شود.