تهران - ایرنا- عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: مفصل شانه به دلیل ساختار استخوانی ویژه بیشتر از هر مفصل بزرگ دیگری در بدن، دچار در رفتگی می شود، به طوری که بیشتر از ۵۰ درصد دررفتگی های مفاصل بزرگ بدن در این مفصل اتفاق می افتد.

به گزارش روز یکشنبه روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، رضا توکلی دارستانی افزود: مفصل شانه ب هدلیل داشتن دامنه حرکتی وسیع و ساختاراستخوانی ویژه، بیشتر از هر مفصل بزرگ در بدن دچار دررفتگی می شود، به طوری که حدود ۵۰ درصد دررفتگی های مفاصل بزرگ بدن در این مفصل اتفاق می افتد.

وی با بیان اینکه شایعترین عارضه به دنبال دررفتگی حاد اولیه شانه، تکرار دررفتگی یا بی ثباتی مزمن آن است، درباره علل دررفتگی مکرر شانه توضیح داد: به دلیل بزرگ تر بودن سر استخوان بازو نسبت به گلنوئید و کم عمق بودن حفره آن ، دررفتگی مکرر اتفاق می افتد.

این عضو هیات علمی دانشگاه ادامه داد: پایداری مفصل شانه وابسته به بافت های نرم اطراف آن همچون رباط هاست و هنگامی که شانه به خاطر آسیب وارد شده دچار دررفتگی شانه در قسمت جلو شده، سر استخوان شانه از مفصل (حفره) مربوط به آن با فشار خارج می شود.

 توکلی اظهار داشت: این عامل باعث پارگی رباط های جلوی بازو می شود و گاهی اوقات هنگام دررفتن شانه سر استخوان بازو  بر روی لبه جلوی حفره (فرو رفتگی) قرار می گیرد و این مشکل باعث ایجاد فرورفتگی در سر استخوان بازو می شود.

این متخصص ارتوپدی تصریح کرد: در تعدادی از بیماران در رفتگی شانه بطور کامل درمان نمی شود و باعث می شود مفصل ناپایدار و مکررا دررفتگی ایجاد شود و امروزه مشخص شده که هر چه بیمار در زمان اولین دررفتگی شانه جوان تر باشد، احتمال در رفتگی مکرر شانه افزایش پیدا می کند. به این ترتیب با هر بار در رفتن شانه، کپسول قدامی شانه دچار کشیدگی و پارگی می شود و در نتیجه مستعد دررفتگی مکرر با نیروهای بسیار کمترمی شوند.

توکلی درباره علائم اصلی در رفتگی مکررشانه گفت: درد شانه و بازو که با حرکت دادن بازو تشدید می شود، ایجاد برآمدگی در جلو یا پشت شانه آسیب دیده، ایجاد ظاهر متفاوت برای شانه ها و ورم در محل شانه آسیب دیده، اسپاسم عضله (حرکت یکباره عضله) در محل شانه آسیب دیده، ضعف، بی حسی، یا احساس سوزش در شانه و بازوی آسیب دیده، موارد مکرر بیرون آمدن شانه از محل صحیح آن، وجود احساس دائمی درباره شل شدن شانه، احساس حرکت به داخل و خارج مفصل، یا احساس آویزان شدن شانه  از علائم این بیماری است.

وی افزود: در موارد در رفتگی شانه مکرر ممکن است درمان جراحی برای بیماران تجویز شود، این جراحی عمدتا با روش آرتروسکوپی انجام می شود که این روش نسبت به جراحی باز کم تهاجمی تر بوده و حداقل صدمه را به بافت شانه می زند، همچنین دوره ریکاوری بعد از جراحی بسیار کوتاه تر است.