وی در این مقاله که در روزنامه « رای الیوم » منتشر شد ، به سخنان وزیر دارایی رژیم سعودی درباره مشکلات اقتصادی آتی این کشور و توجیهات و راهکار او برای شهروندان این کشور استناد می کند و می نویسد که وزیر سعودی پرسش مهمی را مطرح کرد؛ پرسشی که کسی آن را تکذیب نمی کند و پاسخ هایی را نیز در جهان عرب به همراه داشت ، پاسخ هایی که در واقع فرار از وضعیت کنونی پردرد به آینده ای پر ابهام و اسفبار است. پرسش وزیر عربستانی این بود: فکر می کنید درآمد نفتی ما امسال چه میزان بود؟
وزیر دارایی عربستان در همین ویدیو پاسخ می دهد که درآمد عربستان از نفت امسال 329 میلیارد ریال سعودی بوده که این درآمد برای برآورده کردن هزینه های دولت سعودی به ارزش 480 میلیارد ریال سعودی در سال و هزینه های دیگر بالغ بر 200 میلیارد ریال کافی نخواهد بود علاوه براین هزینه های پروژه های جدید از کجا تأمین خواهد شد.
هلباوی با اشاره به اینکه راه حلی که وزیر دارایی عربستان برای مقابله با این وضعیت مطرح می کند، تغییر شیوه زندگی شهروندان عربستانی است می نویسد که مساله در اینجا فهم مفهوم تغییر شیوه از نظر وزیر عربستان است یا چیزی که سیاست و چالش ها به شهروندان تحمیل می کند.
تغییر شیوه زندگی از نظر وزیر دارایی عربستان یا مقامات سعودی یعنی برداشتن حمایت و برنامه های دولتی که هدف از آنها کاهش آلام طبقات پایین جامعه بوده و طبق برداشت ها از طرح وزیر سعودی این طبقات باید فاکتور این هزینه ها را بپردازند.
اما این رویکرد عواقب اقتصادی عمیقی برای عربستان خواهد داشت از جمله:
1.کند شدن شدید روند رشد اقتصادی
2. تعطیلی شرکت ها
3. تحمیل شدن مالیات بر کارگران
4. کاهش سطح معیشتی مردم
5. کاهش قدرت خرید به نسبت 30 درصد در طول 4 تا 5 سال
6. خسارت دیدن بخش خصوصی
7. کاهش فرصت های شغلی در برابر فارغ التحصیلان جدید
این نویسنده مصری در ادامه نوشت که وزیر دارایی سعودی با اشاره به مشکلات اقتصادی قابل پیش بینی در عربستان به دلایل اصلی آنها دراین کشور نفتی از جمله فساد مالی ، نپراخت.
وی به سه دلیل درباره فساد اقتصادی در عربستان اشاره می کند:
نخست: ثروت های اختصاصی برای خاندان حاکم و اسراف این ثروت ها به دست آنها یا در راه آمریکا و دونالد ترامپ رئیس جمهوری آن.
دوم: جنگ ها و ماجراجویی هایی که عربستان وارد آن شده و وارد کردن سلاح به منظور مقابله با دشمن وهمی خصوصا در میان همسایگان خود همانند یمنٰ، سوریه و عراق به اراده خود یا با دیکته های خارجی
سوم: طرح های توسعه ای بی ثمر برغم امکانات عظیم مادی و انسانی داخلی و خارجی که برای آنها اختصاص داده است.
هلباوی اضافه کرد که سرکوب و استبداد خاندان سعودی که از سوی روحانیون و شاه سعودی حمایت می شود و نیز دنباله روی از دشمنان امت و هیمنه غربی فرصتی برای اصلاح و گوش فرادادن به نصایح نمی گذارد بلکه زندان ها و بازداشت های سیاسی و تحت تعقیب قرار دادن برخی از مخالفان و کشتن و خلاص شدن از دست برخی از آنها همانند جمال خاشقچی بسیاری از ناظران را در مورد اصلاحات در این کشور در موضع شک و تردید قرار داده است.
وزیر دارایی عربستان با اذعان به مشکلات اقتصادی عربستان و چاره اندیشی برای آن اما مبالغی که سعودی ها در سال گذشته بالغ بر 450 -460 میلیارد دلار به دولت آمریکا برای اشغال زایی در این کشور برای بیش از یک میلیون نفر تقدیم کردند، نادیده می گیرد.
نویسنده مصری همچنین تأکید می کند که در این میان هنوز مبالغی که سعودی ها در بانک های غربی و در حساب های محرمانه ذخیره کرده اند، مشخص نیست.
وی همچنین اشاره می کند که عادل الجبیر وزیر دولت عربستان در امور خارجی به خوبی به بخشی از مشکلات اقتصادی عربستان بدون هماهنگی قبلی با وزیر دارایی در سخنان خود با اندیشکده آمریکایی بروکینگراشاره کرد مبنی براینکه ، "ائتلاف عربستان و آمریکا در طول هشت دهه ادامه داشته و در این میان شاهد طوفان هایی بسیاری بوده ایم که آمده اند و رفته اند".
این نویسنده در ادامه مقاله خود پس از اشاره به مشکلات اقتصادی عربستان و دلایل و عواقب آن می نویسد: زمانی که دست روی مشکلاتمان گذاشته و به سخنان کارشناسان و متخصصان گوش دهیم و نزاع با یکدیگر و خدمت به دشمنان حقیقی امت را متوقف کنیم و بر تولید و کار و اصلاحات متمرکز شویم در این صورت می توانیم به آینده شایسته بعنوان دولت و ملت امیدوار باشیم.
در این صورت کشورهای عربی همانند کشورهای دیگر پیشرفت خواهند کرد اما جهل و کنارگذاشتن کارشناسان و بی توجهی به پیشرفت و اصلاحات مشکلات و چالش ها را افزوده و غیر قابل تحمل خواهد کرد و جوامع به سمت انفجار و فروپاشی و عقب ماندگی و تروریسم پیش می روند.
عقل های حاکم در کشورهای عربی بخصوص ولیعهد کنونی عربستان که به شدت از سوی قدرت طلبان و اصحاب سلطه حمایت می شود باعث ناکامی ملت عربی و عدم انسجام آن شده و آنها را به سمت درگیری های خونین و جنگ ها همانند جنگ های یمن، سوریهٰ،عراق و لیبی و سومالی و غیره سوق داده چرا که تفکر نزاع و دشمن تراشی های وهمی و فرار و عادی سازی روابط با دشمنان حقیقی امت اسلامی اجازه رسیدن به راه حل های صحیح و پیشرفت را نمی دهد بلکه نتیجه آن نابودی پشت نابودی و ویرانی پشت ویرانی است و میزبانی بحرین از نشستی برای طرح موسوم به معامله قرن چه بسا با حمایت عربستان بهترین شاهد در این زمینه است.