به گزارش پایگاه خبری ساینس دیلی، روی این تراشه کوچک می‌توان غضروف کشت داد، سپس با ایجاد فشار مکانیکی روی غضروف، حالتی شبیه به آرتروز را شبیه‌سازی کرد. مزیت این روش در این است که برای شبیه سازی حالت آرتروز، ایجاد فشار مکانیکی روی غضروف کافیست و دیگر نیازی به استفاده از مولکول‌های التهابی نیست.
با این روش می‌توان اثربخشی انواع روش‌های درمانی را با حداقل هزینه و نیاز به مدل‌های حیوانی مورد بررسی دقیق قرار داد.
آرتریت (التهاب مفاصل) به التهاب دردناک در ناحیه مفاصل گفته می‌شود. استئوآرتریت (آرتروز)، آرتریت روماتویید، آرتریت عفونی، ورم مفاصل پسوریاتیک و نقرس، پنج گروه عمده آرتریت محسوب می‌شوند.
آرتروز شایع‌ترین نوع آرتریت و اختلال اسکلتی عضلانی است که ۱۰ درصد از مردان و ۲۰ درصد از زنان بالای ۶۰ سال از آن رنج می‌برند و با توجه به افزایش جمعیت سالمند رو به افزایش است. این التهاب دردناک سبب تورم و اختلال حرکت مفاصل می‌شود و معمولا در ناحیه دست، زانو، لگن و ستون مهره‌ها بیشتر است. سه عامل اضافه وزن، سن و آسیب دیدگی مفاصل، مهمترین دلایل بروز آرتروز هستند.
بین مفاصل به طور طبیعی نوعی روان‌کننده وجود دارد، زمانی‌که در بیماری آرتروز میزان تولید این روان کننده کاهش می‌یابد، مفاصل و غضروف‌ها به هم ساییده می‌شوند و علاوه بر ایجاد درد، باعث می‌شود بیمار در انجام فعالیت‌های عادی مانند راه رفتن و نشستن با مشکل مواجه شود.
با استفاده از این تراشه می‌توان به روش‌های موثر برای درمان این عارضه دست یافت.
نتایج این مطالعه در نشریه Nature Biomedical Engineering منتشر شده است.