نشریه "اکونومیک تایمز" در گزارشی نوشت: سخنان نارندرا مودی نخست وزیر هند در خصوص کشمیر در حالی منتشر شد که وی در کنار ترامپ نشسته بود.
رئیس جمهوری آمریکا تاکنون دو بار پیشنهاد میانجی گری میان هند و پاکستان برای حل مساله کشمیر را مطرح کرده است.
ترامپ پیش از دیدار خود با مودی اعلام کرده بود که وی مساله کشمیر را با نخست وزیر هند مطرح خواهد کرد.
مودی گفت: تمام مسایل میان هند و پاکستان دو جانبه است و احتیاجی به میانجی گری یک کشور سوم نیست. می توانیم مسایل و اختلافات موجود را به صورت دوجانبه حل کنیم. هند و پاکستان پیش از سال ۱۹۴۷ یک کشور بودند و من اطمینان دارم دو کشور همسایه می توانند در مورد مسایل میان خود گفت وگو کنند و آنها را حل و فصل کنند.
ترامپ نیز در مورد مذاکره خود با نخست وزیر هند گفت: مودی با من به صورت طولانی در مورد کشمیر سخن گفت و من اطمینان دارم دو کشور هند و پاکستان می توانند مسایل میان خود را حل کنند.
نخست وزیر هند 5 اوت(14 مرداد) از تصمیم خود برای لغو خودمختاری نسبی و اختیارات ویژه منطقه جامو و کشمیر خبر داد.
طبق اصل ۳۷۰ قانون اساسی هند، این منطقه به جز در مسایل دفاعی و امور خارجی، در سایر موارد از اختیارات خاص برخوردار بود.
طبق بند ۳۵ قانون هند فروش هرگونه اموال غیر منقول به افرادی که بومی ایالت جامو و کشمیر نیستند، ممنوع است و ساکن دائمی جامو و کشمیر فردی است که پیش از سال ۱۹۵۴ مقیم این ایالت بوده باشد یا ۱۰ سال دائم و مستمر در آن زندگی کرده باشد.
پاکستان برخلاف هند با ورود سایر کشورها برای حل مساله کشمیر مخالفت نمیکند و تاکنون چندین بار در مجامع بین المللی مساله کشمیر را مطرح کرده و خواستار میانجی گری کشورها شده است.
براساس توافق شیملا که در سال ۱۹۷۲ میلادی میان هند و پاکستان امضا شد، دهلی نو خواهان حل مساله کشمیر به صورت دوجانبه شده و با دخالت کشور سوم نیز مخالفت کرده است.
دهلی نو پیش از این نیز با پیشنهاد میانجی گری آمریکا، ترکیه و سازمان ملل برای حل مساله کشمیر مخالفت کرده بود.
در حال حاضر بخشی از کشمیر در خاک هند و قسمتی دیگر در پاکستان قرار دارد. هر دو کشور ادعای مالکیت بر تمام کشمیر را دارند و همین موضوع یکی از علل اصلی مناقشه دیرینه میان دهلی نو و اسلام آباد از زمان استقلال پاکستان(از هند) در سال ۱۹۴۷ میلادی است.